Οι κραυγές και η φούντα στο τσαρούχι δεν ωφελούν ποτέ σε μια ημέρα μνήμης και εθνικής ανάτασης.
Εκείνο που ωφελεί ανήμερα της επετείου του ηρωικού “ΟΧΙ” είναι η ομοψυχία, η ανάληψη της ευθύνης, η γνώση των γεγονότων και η εξαγωγή των σωστών συμπερασμάτων.
Πρώτα θα βάζουμε το μυαλό μας να δουλεύει καθαρά και μετά θα φωνάξουμε “ΑΕΡΑ”.
Πάντα για τις τύχες των λαών αποφασίζουν οι ηγεσίες, έτσι γράφεται η Ιστορία.
Προφανέστατα και όταν η πατρίδα διατρέχεται από έναν κίνδυνο, οι συνειρμοί σε μια εθνική επέτειο είναι συγκινησιακά φορτισμένοι και πάλλονται σαν το εκκρεμές του χρόνου.
Προφανέστατα και οφείλουμε να γιορτάζουμε, προφανέστατα και πρέπει να παρακολουθούμε στενά τις εξελίξεις στη γειτονιά μας.
Σήμερα η ηρωική επέτειος εορτάζεται υπό το βάρος των σημερινών δεδομένων για τη χώρα.
Η Τουρκία του Ερντογάν τώρα είναι ένα μέγα μυστήριο.
Αν γυρίσουμε τον χρόνο πίσω με τη βιωμένη που έχουμε σήμερα, η 28η Οκτωβρίου 1940 είναι πιο εύκολο να την διαβάσουμε.
Τότε όμως, αρκετοί συμπατριώτες μας ίσως αιφνιδιάστηκαν. Αυτό προσφέρει η σημερινή ημέρα – ακυρώνει το προνόμιο στους άλλους να μας αιφνιδιάσουν.
“Ta άρματα που έρχονταν από πίσω,κάνουν μεταβολή ,αλλά μπερδεύονται συναμεταξύ τους,σκουντρίζουν,ενώ το ελληνικό πυροβολικό συγκεντρώνει τα πυρά του πάνω τους,τα κοπανάει γοργά δίχως ανάσα.Είταν ένας στρόβιλος από κεραυνούς,φλόγες και καυτό χαλάζι που τα τύλιγε.Με την φάλαγγα τους εξαρθρωμένη τώρα,τρέχανε δεξιά και αριστερά, να βρούνε πέρασμα να φύγουν,σαν ζώα παλαβωμένα.Από τα χαρακώματα οι εύζωνοι είχαν ενθουσιαστεί και πηδούσαν έξω να τους ριχτούν με την λόγχη.Με κόπο τους αντικρατούσαν οι αξιωματικοί, εξηγώντας πως η λόγχη δεν τρυπάει το άρμα.Και γύρω,στα υψώματα, ανεβασμένοι οι χωρικοί από τα κοντινά χωριά ,κοίταζαν το μέγα θέαμα,φώναζαν στις πυροβολαρχίες :
“Βάρα τους κυρ λοχαγέ!…Δωστ΄τους να καταλάβουν” (΄Αγγελος Τερζάκης,στο βιβλίο η Ελληνική Εποποιϊα 1940-41 ,από την μάχη στο Καλπάκι).Υποκλινόμαστε στην υπερήφανη γενιά του 40 που απέδειξε την άμεση κληρονομική διαδοχή με τους 300 και όπως και εκείνοι ,πέταξε στα μούτρα της βαρβαρότητας το “μολών λαβέ”….