Με οδηγό τις “δάφνες” του παρελθόντος

Οι αγώνες με μοτοσικλέτα trial αποτελούν ένα εντυπωσιακό άθλημα στο οποίο οι Χανιώτες αναβάτες είχαν να επιδείξουν σημαντικές διακρίσεις πανελλαδικά από την 10ετία του ‘90 και για περίπου 20 χρόνια ενώ μέσω ΛΕΜΟΠΕΧ είχαν γίνει και αξιόλογες διοργανώσεις. Ομως στη συνέχεια η οικονομική κρίση και η πανδημία που ακολούθησε αποτέλεσαν τροχοπέδη. Τον τελευταίο ένα χρόνο καμιά δεκαριά άτομα που αγαπάνε το άθλημα μαζί με αντίστοιχους από το Ρέθυμνο μαζεύονται είτε στους Αγ. Αποστόλους είτε στον γειτονικό μας νομό, αναβάτες σε δύσβατα και πολύ απαιτητικά μονοπάτια που χρειάζονται ακροβατικές ικανότητες.

1 από 6

Από τους πιο δραστήρους ο Γιάννης Δασκαλάκης τονίζει: “Αυτή τη στιγμή στα Χανιά είμαστε ενεργοί 6-7 άτομα ενώ έρχονται και κάποιοι παλαίμαχοι έξτρα ενώ στο Ρέθυμνο υπάρχουν άλλα 5-6 άτομα τα οποία μαζευόμαστε πότε εδώ και πότε εκεί τώρα που έληξε το λοκ νταουν. Ξεκινήσαμε εδώ και ένα χρόνο ξανά μετά από μία μεγάλη παύση και δεν έχουμε κάποιο σύλλογο απλά παλαιότερα συνεργαζόμαστε με την ΛΕΜΟΠΕΧ.

Στο Ρέθυμνο έχουν μία αρκετά ενεργή Λέσχη μοτοσικλέτας που είχε διοργανώσει παλαιότερα και δύο πανελλήνιους αγώνες ενώ και εμείς είχαμε διοργανώσει ένα στα Χανιά.
Τώρα ακούγεται ότι θα γίνουν τουλάχιστον 3 πανελλήνιοι αγώνες τον ερχόμενο Οκτώβριο χωρίς έπαθλα σαν φιλικοί. Αξίζει να σημειώσω ότι μόνο στην Σίφνο υπάρχουν κάπου 10-12 άτομα οι οποίοι είναι αρκετά ενεργοί, έχουν πάρει και καινούργια μηχανάκια. Και στην Αθήνα υπάρχουν κάμποσοι. Μακάρι να ενεργοποιηθούμε ξανά έστω και με φιλικούς αγώνες. Θέλουμε λοιπόν να λάβουμε μέρος στους αγώνες αυτούς ώστε στη συνέχεια να γίνει κάτι ανάλογο και στην Κρήτη όπου να έχουμε συμμετοχές αφού θα δουν ότι υπάρχουν αρκετοί και στο νησί μας”.

Στη συνέχεια ένας εκ των κορυφαίων οδηγών από το παρελθόν ο Δημήτρης Λαβούτας μας θυμίζει την σημαντική παρουσία των Χανιωτών αναβατών στην ανάπτυξη του αθλήματος:“Αποφασίσαμε να ξαναμαζευτούμε αφού είχαμε αδρανήσει και λόγω του λοκ νταουν από τον κορωνοϊό αλλά και λόγω της οικονομικής κρίσης την προηγούμενη δεκαετία. Διότι σταμάτησαν και οι αγώνες και τώρα μαζευόμαστε και πάλι σιγά σιγά και πιστεύω ότι μαζί με το νέο αίμα θα δραστηριοποιηθούμε όπως πρέπει. Εμείς έχουμε μεγαλώσει λίγο αλλά έχουμε και τους μαθητές, θα κάνουμε ότι μπορούμε” λέει για να αναφερθεί και στα πρώτα του βήματα στο άθλημα: “Εκεί στην δεκαετία του ‘90 είχαμε μία πολύ καλή ομάδα που είχε κατακτήσει και πρωταθλήματα. Και εγώ και ο Γερακάκης Κώστας, ο Κατσαρός και κάποιοι ακόμα σε συνεργασία με την ΛΕΜΟΠΕΧ. Πάντα είμαστε μέσα στις πρωτιές και κρατούσαμε και το άθλημα στην Αθήνα. Διότι είμαστε μία ομάδα 5-6 ατόμων και αν δεν πηγαίναμε είχαν πρόβλημα στις συμμετοχές”

Οσο για το αύριο αισιοδοξεί: “Πιστεύω ότι μαζί με τα παιδιά από το Ρέθυμνο θα ξαναμαζευτούμε και το Φθινόπωρο θα γίνει το πρωτάθλημα και ελπίζω εκεί να δώσουμε το παρών. Για να ανεβάσουμε το σπορ, διότι είναι ένα πολύ ωραίο και θέλουμε να το προχωρήσουμε μπροστά. Εδώ ερχόμαστε 2-3 φορές την εβδομάδα ανάλογα πόσο μπορούμε και τι υποχρεώσεις έχει ο καθένας μας. Τώρα το πιο μεγάλο βάρος πέφτει στα καινούργια παιδιά, τους νέους οδηγούς που νομίζω μπορούν να δώσουν μεγάλη ώθηση ξανά στο άθλημα.”

Ο Κυριάκος Κατσαρός έχει αρκετά σημαντική παρουσία αφού όπως λέει:“Ασχολούμε με το trial από το 1999 περίπου -με ένα μικρό διάλλειμμα από το 2005 έως το 2015. Τώρα έχουμε ξεκινήσει ξανά και προσπαθούμε να επαναφέρουμε το άθλημα να γίνει λίγο πιο γνωστό στους νέους. Γιατί είναι ένα άθλημα πολύ εντυπωσιακό, σε φέρνει κοντά στη φύση. Μπορείς να κάνεις αγώνα οπουδήποτε και επειδή δεν είναι ευρέως γνωστό δεν έχει αντιμετωπιστεί όπως πρέπει. Προσπαθούμε λοιπόν να ξεκινήσουμε ξανά τους αγώνες, να φέρουμε αγώνες στην Κρήτη και να πάμε και σε όλη Ελλάδα για να κατακτήσουμε κάποιο πρωτάθλημα, κάποιο κύπελλο ή ότι άλλο διοργανωθεί”

Το νέο αίμα αποτελεί ο Ακύλλας Γερακάκης ο οποίος βρισκόταν στην περιοχή κάνοντας προπόνηση στους μικρούς ποδηλάτες του Τάλω που ασχολούνται με το μάουντεν μπάικ.

Διότι τα δύο αθλήματα έχουν πολλά κοινά καθώς γνώρισμα τους δεν είναι τόσο η ταχύτητα αλλά η ικανότητα να κρατάς την ισορροπία σου σε πολύ δύσβατες συχνά διαδρομές:

“Ενα χρόνο περίπου ασχολούμαι με με το trial, το οποίο είναι ένα ωραίο άθλημα. Αυτή τη στιγμή είμαι προπονητής στον Τάλω καθώς κάνω 4 χρόνια ποδηλασία και ασχολούμαι με την Ακαδημία του Ομίλου όπου μαθαίνουμε στα πιτσιρίκια ασκήσεις ισορροπίας κάτι που είναι πολύ κοντά στο trial που έχουν άμεση σχέση και με το ποδήλατο ΜΤΒ (μάουντεν μπάικ)”. Να προσθέσουμε ότι βρίσκεται στα trial και λόγω… γονιδίων αφού ο πατέρας του Κώστας ήταν από τους πρωτοπόρους στα Χανιά.

Δίπλα στους Χανιώτες και Ρεθεμνιώτες αναβάτες και ένας Γάλλος αρκετά έμπειρος ο Ντιντιέ που έχει εγκατασταθεί εδώ και μία δεκαετία στην Κρήτη και συγκεριμένα στους Βώρρους Ηρακλείου. Εχει επιλέξει να ζει στο νησί μας το μισό χρόνο και τους υπόλοιπους στην πατρίδα του. Πριν δύο χρόνια αποφάσισε να φέρει στην Κρήτη και την μοτοσικλέτα του χωρίς να ξέρει ότι υπάρχουν και αλλοι που ασχολούνται με το trial. Οπως μας λέει: “Πριν τρεις μήνες ενώ διέσχιζα τον Ψηλορείτη με τον αυτοκίνητο είδα κάποιους με trial και πήρα μία πολύ μεγάλη χαρά. Οπως αποδείχθηκε ήταν δύο άτομα από το Ρέθυμνο με τα οποία ανταλλάξαμε τηλέφωνα έτσι πλέον είναι πολύ χαρούμενος αφού βρήκa και στον νέο τόπο κατοικίας μου άτομα που ασχολούνται με αυτό το όμορφο άθλημα που σου επιτρέπει να γνωρίσεις την άγρια ομορφιά της φύσης”

Ενα άθλημα με το οποίο ασχολείται μία 40ετία -από 18 ετών- ενώ στην Γαλλία είχε φθάσει μέχρι το Β’ επίπεδο.

Να συμπληρώσουμε ότι υπάρχουν ακόμα οι Μανώλης Μαρκουλάκης, Αντώνης Μάνης -από Χανιά- Νίκος Σουλαδάκης, Γιώργος Σταυρουλάκης, Ιάκωβος Διακουμάκης και Γιώργος Διακουμάκης -οι δύο τελευταίοι πατέρας και γιος από Ρέθυμνο.