Με ορθάνοιχτη καρδιά και μεγάλη αγκαλιά…

Πριν από λίγες μέρες, μετά από την Παλαιά Διαθήκη, σειρά στα διαβάσματά μου ξαναπήρε η Καινή Διαθήκη. Μου αρέσει, όπως έχω γράψει και αλλαχού και άλλοτε, να διδάσκομαι από τα θεόπνευστα γραπτά των Ευαγγελιστών και τις Επιστολές των Αποστόλων.
Και βρήκα και θα σας μεταφέρω με αφορμή όλα όσα γίνονται καθημερινά γύρωθέ μας κάποια αποσπάσματα από τις Επιστολές του Παύλου. Η μετάφραση στα νέα ελληνικά είναι δική μου, και το κριτήριο της επιλογής ήταν η ευαισθητοποίηση και ο προβληματισμός όλων μας στην κατεύθυνση εξεύρεσης λύσης στα προβλήματα της δημόσιας και προσωπικής ζωής ενός εκάστου εξ ημών.
“Όσοι σφάλλουν ενώ υπάρχει νόμος, θα κριθούν με βάση το νόμο αυτό, γιατί δεν είναι δίκαιοι στα μάτια του Θεού όσοι ακούν μονάχα αυτά που ορίζει ο νόμος του, αλλά θα δικαιωθούν όσοι εφαρμόζουν το νόμο του” (“Προς Ρωμαίους”, κεφ. Β’, παρ. 12- 13).
“Ο κλέφτης ας πάψει να κλέβει , περισσότερο ας κοπιάζει με τα δικά του χέρια για ν’ αποκτά κάθε καλό, ώστε να μπορεί να το δίνει και σε όποιον το χρειάζεται” (“Προς Εφεσίους”, κεφ. Δ’, παρ. 28).
“Σας παρακαλούμε, αδέλφια, να συμβουλεύετε τους άτακτους, να παρηγορείτε τους δειλούς, να στηρίζετε τους ασθενείς, να δείχνετε προς όλους μακροθυμία. Και νάχετε τα μάτια ανοιχτά να μην ανταποδίδει κανείς το κακό που του έκανε κάποιος άλλος, αλλά πάντα το καλό να επιδιώκετε και μεταξύ σας και προς όλους” (“Προς Θεσσαλονικείς Α'”,  κεφ. Ε’, παρ. 14 – 15).
Ας κλείσουμε, λοιπόν, συνοψίζοντας το διαχρονικής και πανανθρώπινης, θαρρώ, ισχύος μήνυμα καθενός από τα παραπάνω εδάφια του Παύλου. Πρώτα – πρώτα, όπως είναι παγκοίνως γνωστό, η τήρηση της ανθρώπινης νομοθεσίας εξασφαλίζει την αρμονική συμβίωση των ανθρώπων και η εφαρμογή των θεϊκών νόμων εξασφαλίζει τη θεϊκή εύνοια, ενώ η παραβίαση και των ανθρώπινων και του θεϊκού νόμου επιφέρει την ανθρώπινη τιμωρία. Έπειτα, ο κόπος, ο χειρωνακτικός ή/και ο πνευματικός, κάθε ανθρώπου είναι, όπως όλοι ξέρουμε, εκείνος του προσφέρει κάθε πραγματικά αγαθό και ψυχωφελές και τον βοηθά να το μοιράζεται με όλους και όχι η κλεψιά ή/ και η αεργία. Τέλος, καθώς είναι παντού γνωστό, η καρδιά όλων μας πρέπει πάντα να είναι ορθάνοιχτη, μεγάλη η αγκαλιά μας προς όλους και απαλλαγμένος από νοσηρές σκέψεις ο νους μας, για να παρηγορούμε ή να συμπαραστεκόμαστε κάθε στιγμή, σε χαρές και σε λύπες αφενός και για να μην κάνουμε κακό σε όλους όσοι μας περιβάλλουν αφετέρου, εάν, βεβαίως, θέλουμε να προκόψουμε και ως μεμονωμένα άτομα και όλοι μαζύ ως μέλη του κοινωνικού μας συνόλου…
Αλήθεια, εσείς, για όλα τούτα τα θεόπνευστα λόγια των Επιστολών του Παύλου, τι γνώμη έχετε; Συμφωνείτε;