Μας έχουνε ΄πωμένο πως οι δυο ολόπρωτοι αθρώποι, Αδάμ και Εύα τσοι λέγανε, εζούσανε στο μ-παράδεισο. Επγαίνανε αλιμπερτοί όπου θέλανε κι ήτονε ολόγδυτοι χώρις νάχουνε κιαμιά ντροπή.
Eτσα κι αλλιώς δεν είχανε γειτόνους μουδέ συντέκνους να τσοι δούνε γδυτούς να τσοι ντραπούνε. Εκάμανε όμως μιαν μεγάλη αμαρτία κι ο Θιός τσοι ΄βγαλε όξω, εχάσανε το μ-παράδεισο και τα καλά ν-του. Δε γ-κατέω ακόμης μουδέ πόσα χρόνια εκάτσανε στο παράδεισο μουδέ είντα καιρό του χρόνου εγίνηκε ετούτονα, πρέπει νάτονε όμως καλοκαίρι και θα σασε πω με την ώρα ν-του πως το βγάνω.
Ανε ρωτήξετε τσοι Εβραίους επορίξανε – α δε σφάλλω- εδά και 5.782 χρόνους. Δε γ-κατέω πως το μετρήσανε δα αφού δεν υπάρχανε τελεοράσεις ετότε σας. Απής εκάμανε την αμαρτία κι επήρανε το πασαπόρτι, τσοι πιάσανε λέει ντροπές και δεν εμπορούσανε γδυτοί.
Εμείς είμαστωνε μαθημένοι να φορούμε ρούχα, όη μόνο για τη γ-κρυγώτη γ-ή να μη μασε κάπσει ο ήλιος, παρά επειδής είναι ντροπής νάμαστωνε γδυτοί κι ετσά το λαλούμε όσο ζιούμε. Αυτοί όμως, στο μ-παράδεισο ήτονε μαθημένοι νάναι γδυτοί κι απής επορίκσανε, επσάχνανε να βρούνε ρούχα. Ανάποδα πράματα δηλαδής. Νάσαι ντυτός και να ντρέπεσαι γδυτός, κοντά στο νου. Νάσαι μαθημένος ολόδγυτος, κι απόης να ντρέπεσαι και να πσάχνεις να βάλεις ρούχα, ετούτονα δεν το νογώ.
Κι είντα ρούχα να βρούνε εδά να βάλουνε; Μέχρι να κάμουνε το κολάϊ ντωνε να δούνε είντα θα γενούνε, εβάλανε λέει ένα συκόφυλλο. Δε γ-κατέω ποιος απου τσοι δυο το σκέφτηκε. Ετσά απού ΄τωνε μαραμπούτης Αδάμ, το πλια πως η γ-Εύα, (απου ΄χε καμωμένη και τη τζαρδελιά με τον όφη στο μ-παράδεισο), το κανόνισε.
Λαύρες τωνε στο νου, είντα να τωνε κάμει εδά ένα συκόφυλλο, δεν εβάνανε μπάρε μου ένα μπανανόφυλλο. Για τούτονα λέω πως πρέπει νάτονε καλοκαίρι όντε ν΄ επορίκσανε απου το μ-παράδεισο Εβάλανε μόνο ένα συκόφυλλο απάνω ν-τωνε και δεν ηργούσανε.
Κι απής αρχινήξανε οι κρυγιώτες κι εθέλανε ρούχα, σάϊκα δεν ήτονε έφκολο να βρούνε. Μπαμπάκι δεν εσπέρνανε (και πώς να σπείρουνε αφού δεν είχανε μουδέ ζυγάλετρα μουδέ ζέβλες μουδέ απανωζέβλια), δεν εκουρέβγανε και έχνη να κάμουνε μάλλινα. (Που να βρούνε ψαλίδα απου δεν ήτονε χαρκιδειό σιμά). Εκείνονα απου θα ν΄ εκάνανε, άμα σκοτώνανε πράμα έχνος να βάλουνε τη μ-προβιά ντου.
Δηλαδής, δεν είχανε μουδέ ένα φράγκο (μουδέ τσέπη να το βάλουνε, αν είχανε) όμως για ρούχα εφορούσανε μόνο γούνες. Εδά όποιος φορεί γούνες πρέπει να το φυσά καλά το παραδάκι. Μα και γουναρικά να μη βάλει, για να πάρει κιανείς καλά ρούχα, πάλι πρέπει να βροντά καλά το κεμέρι.
Δεν τόχω ψάξει αλλά και δε γ-κατέω να σάσε πω σε ποιο ν-τόπο τση γης ήρθανε απου το μ-παράδεισο ο Αδάμ κι η Εύα μουδέ πως ήρθανε. Ανε ρωτήξεις τσοι Οβραίους, θα πούνε ήρθανε εκειά απούναι σήμερο το Ισραήλ, ανέ ρωτήξεις τσοι μουχαμέτηδες, θα σου πούνε στην Αραβία, εκειά ΄πούναι μια μ-πλακούρα απου πάνε και τση κάνουνε ντουάδες.
Για νάρθουμε στα σημερνά, οι γ-αντιπροσώποι του Θεού (πάντοτες άντρες) λένε πως ο Θιός έχει κανονίσει είντα θα φορούνε και είντα δε θα φορούνε οι γυναίκες. Εκειά απούχουνε το Μωχαμέτη για προφήτη και λένε πως των έει ΄πωμένα τα σωστά ο Αλλάχ, (ε γούι ντωνε), αλλάζουνε τα πράματα απού τόπο σε τόπο. Σε μερικούς τόπους το μόνο απου θέλει είναι να φορούνε οι γυναίκες στη γ-κεφαλή μια μαντίλα. (Ετσά κάνουνε κι οι μόδιστροι, λένε στσοι γυναίκες είντα να φορούνε). Για τα πατελόνια δεν τον έγνοιαζε, θέλ΄ ας βάνουνε πατελόνι, θέλ΄ ας βάνουνε φουστάνι. Θα εμπόργειε ο Μουχαμέτης τωνε να κάμει να γεννιούνται τα θηλυκά κοπέλια με μια μαντίλα στη γ- κεφαλή, να μην ξοδιάζουνται να την αγοράζουνε.
Σε άλλους όμως τόπους, όπως εκειά απου ζούνε οι Αφγανοί, ο Μουχαμέτης θέλει νάναι ντίπις κουκουλωμένες οι γυναίκες, ως και στη μούρη. Δε μ-πρέπει να φαίνεται μουδέ ο αστράγαλος. Μόνο δυο τρύπες τωνε αφήνουνε στα μάθια, να θωρούνε που πατούνε για να μην κουτουλούνε στσοι πατηχάλους. Αλλοίσμονος στη γυναίκα απου δε θα ντυθεί ετσα γή που φαίνεται ο αστράγαλός τση. Θα τηνε ραβδοκοπούνε ώστινα βαρεθούνε, θα πάει και στη γ-κόλαση. (Πολά βαρές οι κουβέντες και το κλιμπάτσι του Μουχαμέτη).
Να τωνε πεις πως θα ν-έπρεπε να αφήνουνε τσοι γυναίκες να ντύνουνται όπως θέλουνε μουδέ να το σκέφτεται κιανείς. Για τον αφγανό, το σπίτι Ν-ΤΟΥ και το αυτοκίνητό Ν-ΤΟΥ, ας το στραφαίνει όποιος θέλει. Για τη γυναίκα Ν-ΤΟΥ, να μην μπορεί κιανείς άλλος να δει μουδέ τη μούρη τζη. Τα θηλυκά κοπέλια αρχινίζουνε να τα μαστραχαλιάζουνε απου μιτσά, απου τα βάνουνε να φορούνε μαντίλα και προσπάντως δεν τ΄ αφήνουνε να πγαίνουνε στο σκολιό.
Σε άλλους τόπους, όπως στη Περσία, έχουνε χωροφυλάκους για το ντύσιμο τω γυναικώ κι άμα μια γυναίκα δεν είναι ντυμένη σωστά γή φαίνουνται, ακόμης και μερικά απου τα μαλλιά τζη, τηνε περιλαβαίνουνε κι άμα τωνε κάνει κέφι, μπορεί να τηνε σκοτώσουνε κιόλας. Ετσά εγίνηκε με μια κακομάζαλη κοπελιά απου η μάβρη τζη μοίρα, το φύλαε να πέσει στα χέργια ντωνε. Εφόργειε μαντίλα, παρά δεν την εφόργειε όπως εθέλανε οι χωροφυλάκοι κι εφαίνουντωνε μερικά απού τα μαλλιά τζη. Ο Θιός κατέει τα πόσα θα ν΄ ετράβηξε στα χέργια ντωνε, ως όκσω τηνε σκοτώσανε. Στσοι δικούς τση είπανε πως έπαθε συγκοπή, δεν τσ΄ αφήκανε όμως να τηνε δούνε στο γ-κρέβατο. Εξεσηκωθήκανε χιλιάδες κόσμος απου τούτονα το άδικο και οι Χομεϊνήδες θερίζουνε αβέρτα. Έχουνε παθωμένη «συγκοπή» παράνω από εκατό αθρώπους κι έχουνε μαστραχαλιάσει χιλιάδες γυναίκες και άντρες.
Για σκεφτείτε εδά να πέφτανε στα χέργια τω ταλιμπάνιδω τσοι Περσίας οι δυο πρώτοι αθρώποι και να φορούνε μόνο συκόφυλλο. Στον Αδάμ μπορεί να δίνανε μερικές βουρδουλιές αφού δεν εφόργειε σαρίκι, αλλά στην Εύα θα εκάνανε εκείνονα απου κάμανε και στη βαργιόμοιρη τη γ-κοπελιά.
Α δε σφάλλω, αντίς για 2022, στη Περσία έχουνε 1400. Τόσανα γή και παράνω χρόνους είναι οπίσω στη κενωνία, τσοι ΄χει μαράνει όμως ο καημός τση ατομικής μπόμπας. Καβρός στη ν-τρύπα δε χωρεί και κολοκύθια σέρνει, απου λένε και στα χωργιά μας. Και να σκεφτείτε πως στα 1979 απου οι Χομεϊνήδες εδιώχνανε το Σάχη εμείς ελέγαμε μπράβο ντωνε, θα νάναι καλό για τσοι Πέρσες, να μη διαγουμίζουνε άλλοι το ν-τόπο ντωνε. Δεν εκατέχαμε είντα μαβρήλα εκουβαλούσανε.
Σε άλλους πάλι τόπους, καλιά ντωνε να μη σκεφτούνε να πορίξουνε από την οξόπορτα οι γυναίκες, χώρις μαντίλα, χώρις νάναι κουκουλωμένος ακόμης κι ο αστράγαλος, και χώρις νάναι μαζί ντωνε ο άντρας ντωνε γ-ή άλλος δικολογιά τζη. Τα ότι θα πάθουνε, ανε κάμουνε ετούτηνα την αποκοθιά.
Μιαν ημέρα μούπε ο αγροτικός γιατρός πως σε μερικούς τόπους τσ΄ Αφρικής κόβγουνε τη κλειτορίδα στα θηλυκά κοπέλια μόλις γεννηθούνε. Όντε τ΄ άκουσα είπα, είναι ντροπής, εγώ στσοι γιαφτάδες μου δεν το βάνω. Κι απόης μ΄ απανωκουγιούρντησε κι είπα με το νου μου γιάντα, και τούτονα είναι θειαγμένο στη γυναίκα απου το Θιό, όπως η καρδιά και τα νεφρά.
Το γράφω το λοιπός και ξεπαραλυώ όσα είπα με το νου μου. Αφού ο Θιός των είπε να κόβγουνε τη κλειτορίδα στα θηλυκά κοπελάκια, γιάντα δεν τάθειαξε χώρις κλειτορίδα. Κι αδε το σκέφτηκε ξαρχής και το μετασκέφτηκε οψιμότερα, πάλι εμπόργειε να το κανονίσει να γεννιούνται χώρις τούτονα οι κοπελιές.
Δεν έκανε πράμα από τα δυο παρά έμπεπσε μαντάτο (ανε τσοι πιστέβγουμε) στσοι αντιπροσώπους του να αναλάβουνε το κάνουνε αφτοί. Πως το ντω μήνυσε άτζεμπα δε γ-κατέω, τελέφωνο τσοι πήρε; Σα να μη μας τα λένε καλά κι ετούτοινα οι γ-αντιπροσώποι απου καθένας θαρρεί πως ο γ-ίδιος λέει τα σωστά κι γι-αποδέλοιποι σφάλλουνε.
Ευτυχώς απου δεν των είπε ο Θιός να κόβγουνε τον ένα πόδα γ-ή τη μια χέρα. Αλλά άμα κόψουνε τη χέρα γ-ή το μ-πόδα, πως τα βάνουνε τσοι μιτσές κοπελιές, που θα νάναι ταχιά οι γυναίκες τωνε, να τωνε κάνουνε τσοι δουλειές;
Εμπόργειε να θέλει να τωνε κόπσει ένα πσίχαλο απου τη γλώσσα. Εμένα μη με ρωτήκσετε για τούτονα με βάνετε σε πειραζμό επειδής μερικά πράματα μπορεί και να συζηθειούνται. Ο απατός μου θα πω μόνο για το σπιτικό μου. Αν ήτονε να βαταλαλεί λιγότερο η γυναίκα μου, (όη για πράμα άλλο παρά για να μην γ-κουράζεται ο στόμας τση δηλαδής) ας τσή ΄λειπε κι ένα πσίχαλο γλώσσα. Αν είστε όμως χρισιανοί, μην το πείτε ποθές, κι ανε το πείτε, μην πείτε πως τόπα εγώ. Επειδής ανε ν-το μάθει η γυναίκα μου δεν θα ν-έχω κουρτουλούσι στο σπίτι.
Ετούτανα κατέω και τα ΄βαλα στη μ-πένα μου. Ανε ανασκυβαλίσει κιανείς το ντουνιά, πόσα άλλα ακόμης γίνουνται απου τάχουνε βγάλει απου το ασκί ν-τωνε οι ασερνικοί και λένε πως είναι βουλή του Θεού.
Ανε μ-πιστέβγουμε όσα λένε, ο Θιός σε ένα ν-τόπο λέει να κάνουνε άλλα πράματα στσοι γυναίκες και σε άλλους τόπους λέει άλλα. Ο απατός μου, το ξαναλέω, μπερδέβομαι. Τω ν-τα λέει άτζεμπα, γ-ή τα βγάνουνε απου το ασκί ν-τωνε οι ασερνικοί κι απόης λένε πως τόπε ο Θιός. Ανε με βάλετε να πω είντα πιστέβγω, θα πω το δέφτερο.
Ούλα τούτανα είναι αναμετάξυ ν-τωνε ίδια σ΄ ένα μ-πράμα. Οι γ-άντρες κανονίζουνε είντά ΄ναι πρεπό να φορούνε και να κάνουνε οι γυναίκες και όη μόνο να το κάνουνε, παρά τσοι κάνουνε να πιστέβγουνε πως ετσα ΄ναι το πρεπούμενο. Αυτές αμοναχές τωνε, δε μπορούνε να σκεφτούνε είντα ΄ναι πρεπό και είντα όη; Κι είναι πλια κακό πως έχουνε καταστέσει πολλές γυναίκες να μην έχουνε δικιά ν-τωνε βουλή και να πιστέβγουνε πως ετσά ΄ναι το πρεπό.
Λέμε όμως για τα χάλια των αλλωνώ αλλά να στραφαίνουμε στα άσκημα απου γινουνται στο ν-τόπο μας. Πόσες γυναίκες χάνουνε απου το δίκιο ντωνε, πόσες τσοι κακολανούνε αλλά να αναθυβάλλουμε και τσοι γυναίκες απου έχουνε σκοτωμένες μερικοί ζεβελιάρηδες γ-ή αρρώστοι στη πσυχή, απου λογιάζουνται άντρες.
Τα θωρώ ετούτανα, θέλω όμως να πιστέβγω πως πγαίνουμε ομπρός, κι ας γίνουνται και πισωγαέρματα. Λέω πως στον τόπο μας, σκεδόν ούλοι, έχουμε τη γυναίκα εκειά απου τση πρέπει. Και που τση πρέπει; Να θωρούμε τα πράματα όπως είναι, πως δεν υπάρχει διαχωρισμός στον άντρα και τη γυναίκα, παρά μόνο στα κορμιά όπως η Πλάση, απου κατέει καλιά, όρισε.
Και για τέθοια φονικά πιστέβγω πως, για ουλωνώ τη πσυχή, είναι απου τα χειρότερα και στα κοπέλια περνά πως δεν τα σηκώνει μπλιό ο τόπος. Όσοι τα κάνουνε είναι γ-ή απομεινάργια απου τη κακή μπάντα πολύ παλιότερω καιρώ, γ-ή αρρώστοι στη πσυχή άντρες. Μερικά τα κάνουνε αθρώποι απου άλλες ράτσες απου ΄ναι ορχωμένοι στην Ελλάδα. Εφέρανε μαζι ν-τω νε ελάχιστα συμπράγκαλα απου τα πετούνε σιγά – σιγά, όπως πρέπει να πετάκσουνε απου τη πσυχή και το νου μερικά άσκημα απου κουβαλούνε. Η αδερφή, η κόρη, η γυναίκα θα διαφεντέβγει η γ-ίδια τη τιμή τζη και όη να τη διαρέμπουνται αυτοί.
Βανω στσοι γιαφτάδες μου ούλα τούτανα, όη για να παίζω με το μ-πόνο των αθρώπω, τω γυναικώ το πλια, απου τραβούνε ετούτανα. Για τη κακομοιργιά μας το λέω, βάνω και κιανένα καλαμπουράκι. Γ-ή στο 1400 απου λένε μερικοί πως είμαστε, γ-ή στο 5782 απου λένε άλλοι, γ-ή στο 2022 απου λέμε εμείς, σώνει μπλιο στσοι παλαβομάρες.
Με τα κολλυβογράμματα απου ΄μαθα εδιάβασα κάτιντις και θα σας το πω, όπως το λέγανε οι γραμματιζούμενοι: «Στη γυναίκα ανήκει το μισό τ΄ ουρανού και το διεκδικεί».
*ο ΚάτωΚεφαλιανός
