Με την πλάτη στον τοίχο

Μουδιασμένος ο κόσμος βγήκε δειλά – δειλά στους δρόμους μετά την άρση του lockdown, με την κίνηση ναι μεν να αυξάνεται κατακόρυφα αλλά τα εμπορικά κατάστηματα και συνολικά τις επιχειρήσεις να μην μπορούν να συνέλθουν από το ξαφνικό σοκ του τελευταίου χρονικού διαστήματος.
Οι έλεγχοι για μάσκα στα ΜΜΜ είναι συνεχείς αφού εκεί είναι που μπορεί να υπάρξει διασπορά του κορωνοϊού και η κατάσταση να γίνει ανεξέλεγκτη.
Θα θυμόμαστε όμως ακόμη για καιρό την κατάσταση αυτή και μάλιστα θα βιώσουμε τις συνέπειες στα οικονομικά. Οπως όλα δείχνουν, δεν αναμένεται να βοηθήσει ούτε η προσωρινή ανακούφιση προς τις επιχειρήσεις ούτε τα χρήματα που θα πέσουν από την Ε.Ε. για τη διάσωση των οικονομιών των ήδη πληττόμενων από χρόνια αδύνατων χωρών της ευρωζώνης όπως Ισπανία, Ιταλία αλλά πάνω απ’ όλα την Ελλάδα, που μέχρι πρότινος με μεγάλες θυσίες του λαού και τεράστιες δυσκολίες είχε βγει στις αγορές.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να ανησυχεί ο μέσος Ελληνας αναφορικά με την τύχη της οικονομίας της χώρας του αλλά και του καθενός προσωπικά.
Θα έλεγε κανείς πως το ίδιο το κράτος
-παρά το γεγονός ότι αντιμετώπισε επιτυχώς την πανδημία- στην πραγματικότητα αιφνιδιάστηκε από την ταχύτητα μετάδοσης της ασθένειας αλλά πάνω απ’ όλα για το γεγονός ότι τα μέτρα αποκλεισμού κρίθηκαν αναγκαία παρά την υφιστάμενη οικονομική κρίση που λαμβάνει χώρα εδώ και 10 περίπου χρόνια.
Τα μνημόνια λοιπόν ήταν η αρχή και ο κορωνοϊός το τέλος.
Δεν πιστεύω πως η Ελλάδα θα συνέλθει εύκολα μετά από όλη αυτή την κατάσταση, πολύ περισσότερο τα νοικοκυριά που θα πληγούν για μια ακόμη φορά από την ανεργία.
Ετούτη η κρίση λοιπόν ήταν η χαριστική βολή, το κερασάκι στην τούρτα μετά από τόσα χρόνια μνημονιακής δοκιμασίας.
Τι απομένει;
Τίποτε περισσότερο ή λιγότερο από μεγάλη αύξηση της ανεργίας και της αναδουλειάς. Κοινώς οι πολίτες θα βρεθούν για μια ακόμη φορά στα όρια και με την πλάτη στον τοίχο, με δεδομένο μάλιστα ότι η κρίση αυτή απειλεί όχι μόνο τις τσέπες αλλά και την υγεία.