Ο Ερντογάν στην επικείμενη συνάντηση 14-15 τρέχοντoς με τον Μπάιντεν, στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες μοιάζει με «ποντίκι που βρυχάται», μη έχοντας συναίσθηση της αδυναμίας του. Επαναλαμβάνει, πόσο απαραίτητη και χρήσιμη είναι η Τουρκία ως σύμμαχος του ΝΑΤΟ. Βάζει κόκκινες γραμμές στην αμερικανική υποστήριξη των Κούρδων της Β. Συρίας και στην εμμονή για τον παροπλισμό των S-400, διερωτώμενος, πώς γίνεται να έχει στο παρελθόν άριστες σχέσεις με όλους τους προέδρους των ΗΠΑ και με τον Μπάιντεν, να μην μπορεί να βρει τον σωστό βηματισμό του.
Η Αμερικανίδα πρέσβης του Ο.Η.Ε. πήγε στην Τουρκία, να βρει ευκαιρία ενίσχυσης των σχέσεων Ουάσινγκτον – Άγκυρας συνεργασίας στις παγκόσμιες προκλήσεις. Όμως, αξιωματούχοι των ΗΠΑ χαρακτήρισαν την αποστολή «της μιας στιγμής», μη έχοντας περιθώρια αισιοδοξίας σε όσους βλέπουν αναθέρμανση των σχέσεων των δύο χωρών.
Τούτο συνάγεται, εκ του ότι ο Λευκός Οίκος προχωρά σταθερά στην ενίσχυση των Κούρδων της Β. Συρίας και δεν δέχεται συζήτηση για την κατοχή στο τουρκικό οπλοστάσιο του ρωσικού αντιπυραυλικού συστήματος S-400, ο δε αποκλεισμός της Τουρκίας απ’ τα μαχητικά F-35 είναι αμετάκλητος. Μετά και την αναγνώριση απ’ τις ΗΠΑ της γενοκτονίας των Αρμενίων, οι σχέσεις των δύο χωρών κατέστησαν πιο δύσκολες και θυελλώδεις.
Ο Τούρκος πρόεδρος επεζήτησε τη συνάντηση με τον Μπάιντεν αλλά και με τον Έλληνα πρωθυπουργό. Όπως γράφει η D.W. ο Ερντογάν έχοντας στον κόσμο ανοιχτά μέτωπα, είναι δύσκολο να λύσει βασικά προβλήματα με τις ΗΠΑ, διότι όχι μόνο δεν υπαναχωρεί στις θέσεις του, αλλά κουνάει και το δάχτυλο, κάνοντας υποδείξεις, επιβεβαιώνοντας ότι η εκλογή Μπάιντεν ανέτρεψε τα σχέδια του, καθώς με τον Τραμπ είχε τα χέρια του λυμένα. Αν οι σχέσεις δεν αλλάξουν και παραμείνουν ως έχουν, τότε η όποια προσπάθεια προσέγγισης θα έχει λήξει, πριν αρχίσει.
Ενώ καταβάλλονται προσπάθειες εξισορρόπησης των σχέσεων Μπάιντεν – Ερντογάν, παραμένουν αρνητικά τα σενάρια. Η εσωτερική κατάσταση είναι χαώδης. Το σκάνδαλο Πεκέρ εξελίσσεται σε μείζον πολιτικό ζήτημα. Εν τω μεταξύ Τούρκοι αξιωματούχοι της κυβέρνησης καταγγέλλουν ότι πίσω απ’ τον καταζητούμενο Πεκέρ, όπως και απ’ το πραξικόπημα του 2016, είναι δάκτυλος των ΗΠΑ.
Λίγο πριν το κρίσιμο ραντεβού, ο Τούρκος πρόεδρος ακολουθεί τη γνώριμη τακτική να δείχνει ισχυρός, προκαταλαμβάνοντας τον συνομιλητή του ότι δεν πάει «ως πρόβατον επί σφαγήν». Είναι και η κοινή γνώμη, που θέλει να προετοιμάσει, δείχνοντάς της πόσο ισχυρός ηγέτης είναι απέναντι στον πλανητάρχη, ασχέτως αν η συνάντηση καταλήξει σε αδιέξοδο. Είναι «μια στο καρφί και μια στο πέταλο». Επιθυμεί να φανεί άνθρωπος ήπιων τόνων.
Διαδίδει ότι απέλασε τους Ρώσους των S-400, αλλά η απάντηση της Ρωσίας ήταν ότι δεν πρόκειται για απέλαση, απλώς έληξαν οι συμβάσεις. Επανέρχεται στο τουρκικό αφήγημα, ότι αυτοί που σπρώχνουν την Τουρκία στον τοίχο, κινδυνεύουν να χάσουν έναν φίλο!
Εμμέσως παραδέχεται ότι οι μέχρι τώρα διαβουλεύσεις δεν επιτρέπουν αισιοδοξίες. Πάντως δύο εκδοχές υπάρχουν, ή ο Τούρκος πρόεδρος θ’ αναγκαστεί ν’ αποδεχτεί την ατζέντα της Ουάσινγκτον, ή αν όχι οι Αμερικανοί θα περιμένουν τη μετά Ερντογάν εποχή. Αν όμως η κατάσταση παραμείνει, όπως είναι σήμερα, οι ΗΠΑ θα έχουν παραδεχτεί σιωπηλά ότι έχουν χάσει την Τουρκία. Ο Ερντογάν βρίσκεται σε αδιέξοδο και η έκφραση, ότι σπρώχνεται η Τουρκία στον τοίχο, αποδεικνύει του λόγου το ασφαλές.
