Βασίλη Γ. Χαρωνίτη
Έκδοση “Χανιώτικα νέα”
Καταρχήν, η… συμφωνία μου με τούτη την περίοδο της εφημερίδας μας! «Παιδί» της δηλώνω κι εγώ, τι θαρρείτε;
Από τον πρόλογο λοιπόν.
«Συνεργάτης εκλεκτός της εφημερίδας μας, εδώ και πολλές δεκαετίες, με καταγεγραμμένη προσφορά από το μετερίζι του δασκάλου μα και του συγγραφέα, λογοτέχνη και ποιητή.
Η συμβολή του Βασίλη Χαρωνίτη σημαντική στη λαογραφία, στην Ιστορική Μνήμη και με ετούτο το βιβλίο στη διασύνδεση του μυθολογικού στοιχείου με την αρχαιολογική έρευνα, έτσι ώστε ο αναγνώστης, να έχει μια εξαιρετική εικόνα για τον πολιτισμό που άνθισε σε τούτο το νησί από την εποχή του χαλκού».
…Ύστερα, ύστερα να ευχαριστήσω θερμά κύριε Βασίλη (προτιμώ) για την τόσο γενναιόδωρη και περιεκτική αφιέρωσή σας, στο πρόσωπο μου!
Το γνωρίζετε δα, πως έχω κι εγώ απεριόριστη εκτίμηση στο πρόσωπό σας και στην Κλειώ εννοείται…
Είσαστε από τα πρώτα – πρώτα άτομα, με τα οποία ήρθα σ’ επαφή στους πρώτους μου βηματισμούς στα “Χανιώτικα” και, να το πούμε στις πνευματικές επαφές με ανθρώπους μεγαλύτερους, και όχι μόνο ηλικιακά, των οποίων τη θαλπωρή και την αξία της πείρας και του ήθους τους, τα ένιωθα ως ανάσα ζεστή στο πρόσωπο και την καρδιά μου.
Η προσφορά σας σε τόσα είδη του λόγου, με συνέπεια, αγάπη, γνώση και προ παντός ευαισθησία -παροιμιώδη ευαισθησία- ταλέντο, ευγένεια αλλά, και Κρητική Συνείδηση στιβαρή κι αδιαπραγμάτευτη!!
Το δηλώνετε εξάλλου με την ευθύβολη, σεβαστική αφιέρωση του πονήματός σας!
«Στην Κρήτη. Που χιλιάδες χρόνια, μάχεται για την Ελευθερία και τον Πολιτισμό».
Ο Βασίλης Χαρωνίτης, δημιουργός με συνέπεια, “ευκρινή έφεση” προς την πρόθεση του καλού, εντρυφεί με εσωτερικότητα και βαθύτατο σεβασμό, τέμνοντας τον χρόνο… Τους χρόνους!
Ωραίος αναζητητής, ψαύει σχολαστικά τα ιδιώματα της Λαμπροτοκέρας!! Γνωρίσματα αναλλοίωτα, απαράμιλλα, μοναδικά!
Με τον Ερμή του και την Ακάλη του, η Άγνωστη Μινωική Κρήτη, η ΝΗΣΟΣ μας φωτίζεται, λαμπρύνεται ως ΓΝΩΣΗ… Μα πόσα πράγματα έμαθα που αγνοούσα! Σε 65 σελίδες, ένα ιδιαίτερα καλαίσθητο “αλφατεσσάρι”, μου αναλύει είκοσι κεφάλαια με τους συμβολισμούς, τους ιστορισμούς, τις δομές, τα τοπία!
Απτέρα, Μαντείο, Ιερή Σπηλιά, τα Παλάτια του Μίνωα, Τάλως, ο Χάλκινος γίγαντας, Στην άκρη της Κρήτης (Ζάκρος) τον θεϊκό πλάτανο στη Γόρτυνα, Στα ίχνη του Επιμενίδη… (Φαιστός)
Ορίστε, και τούτο:
«ΚΡΗΤΗ τις γαι’ εστί, μέσω ενί οίνοπι πόντω, καλή και πίειρα, περίρρυτος, εν δ’ άνθρωποι πολλοί, απειρέσιοι και εννήκοντα πόληες».
Αχ αυτός ο Ομήρειος Λόγος πώς απλώνει το ρίγος του ες αεί στον αναγνώστη, στον Κρήτα (εν προκειμένω), στον Ρωμιό!
«Μια χώρα η Κρήτη, βρίσκεται στη μέση του πελάγου, εύφορη, θαλασσόζωστη κι όμορφη, πολλοί, μύριοι σ’ αυτή τη χώρα κατοικούν κι έχει ενενήντα πόλεις».
…ΦΩΤΟ, ΦΩΤΟ, ΦΩΤΟ…
Ένα άρτιο “εικαστικό όλον”, με χρώμα, ωραίο ξεκούραστο, “ευγενικό”!
Τα παλάτια, τα σπήλαια, ο θρόνος, ο δίσκος, τόσα κι άλλα τόσα…
Ωραίο απόκτημα,
Η αρχαία πέτρα,
η ομιλούσα Ιστορία.
Ο Μύθος και μύθος, είναι εδώ! Στη βιβλιοθήκη μας.
Συγχαρητήρια Δάσκαλε.
Σας ευχαριστώ.
