» Εκδόσεις “Χανιώτικα Νέα”
Μια ευχάριστη έκπληξη με περίμενε μόλις ήρθα από την Κρήτη. Δεν ήταν άλλη από το υπέροχο και φανταστικό – όνομα και πράμα – βιβλίο του Βασίλη Χαρωνίτη. Ένα βιβλίο, που όσες φορές και να το διαβάσεις δεν το χορταίνεις! Εγώ το διάβασα απνευστί, γιατί ήταν σαν να πίνεις, διψασμένος το κατακαλόκαιρο, ένα ποτήρι νερό. Μπορείς να το σταματήσεις;
Ένα εντυπωσιακό εξώφυλλο με τα δύο πανέμορφα δελφίνια ανάμεσα σε άλλα ψάρια. Νομίζω είναι μια Μινωική εικόνα, που έχω ξαναδεί. Ίσως στο μουσείου του Ηρακλείου. Και σε προδιαθέτει για το περιεχόμενο.
Σύντεκνε Βασίλη, ευχαριστώ από καρδιάς για την αγαπησιάρικη αφιέρωση! Όμως το «ακάματος» το αφήνω σε σένα, γιατί σου ανήκει!
Προσυπογράφω τον πρόλογο των «Χανιώτικων Νέων». Είναι όπως ακριβώς το γράφουν! Εγώ θα πρόσθετα στο τέλος πως, εύχομαι και το πιστεύω, το βιβλίο αυτό, όπως και τα υπόλοιπά σου, να είναι καλοτάξιδο!
Θα αφεθώ στην πένα του Βασίλη Χαρωνίτη και θα απολαύσω τους διάφορους μύθους, γεγονότα και ιστορίες του βιβλίου. Θα ταξιδέψω νοερά μαζί του και θα προσπαθήσω να ξεχωρίσω τον μύθο από την πραγματικότητα, που τελικά όλα είναι πραγματικότητα.
Η πρώτη ενότητα δίνει πραγματικές ιστορικές γνώσεις για την πόλη, την ιστορία της Άπτερας. Το μόνο που είχα διαβάσει κάπου πως κάποια εποχή «Οι ορεινοί Λαππαίοι κατέστρεψαν την πόλη της Άπτερας».
Διαβάζοντας το κείμενο στις σελίδες 11 με 16, δίνει θα έλεγα μια πλήρη εικόνα της ιστορίας της πόλης κράτους της Άπτερας. Θα ξεχώριζα το πολύ συγκινητικό απόσπασμα από την ενεπίγραφη στήλη από τον τάφο της Συμφέρουσας, Λίβυσας στην καταγωγή, που αγάπησε ως φαίνεται με πάθος την πόλη, τους κατοίκους της, και βέβαια τον άνδρα της τον Νείκων.
Κλείνοντας το θέμα της Άπτερας ο Βασίλης Χαρωνίτης της αφιερώνει και την επόμενη ενότητα. Εδώ μας λέει «Λίγο χαμηλότερα από την πόλη της Άπτερας, φαίνεται πως υπήρχε ο «ναός των Μουσών» στον οποίο «πραγματοποιήθηκε ένας πρωτότυπος διαγωνισμός ανάμεσα στις Μούσες και τις Σειρήνες». Βέβαια οι Μούσες νίκησαν τις Σειρήνες που από την πικρα και το κακό τους, έπεσαν τα φτερά τους και έγιναν… νησάκια στον κόλπο της Σούδας!
Δεν μπορώ να μην γράψω και δυο λόγια για την ενότητα «Με την Ερμή και την Ακάλη, που ήταν μια από τις τέσσερις κόρες και τα τέσσερα αγόρια του Μίνωα και της Πασιφάης. «Εκίνη που ξεχώριζε ήταν η Ακάλη… της άρεσε να κυνηγά… πολλοί έλεγαν πως έμοιαζε με την Άρτεμη».
Κάπου στα Λευκά Όρη σε μια πηγή συνάντησε τον Ερμή, που την ερωτεύτηκε και της ζήτησε να γίνει γυναίκα του. Εκείνη δέχτηκε. Από την ένωσή του γεννήθηκε ο Κύδωνας, που ήταν ο γενάρχης των Κυδώνων, και της Κυδωνίας που πήρε το όνομα του ιδρυτή της.
Όλες οι ενότητες του βιβλίου αφορούν πόλεις της Μινωικής Κρήτης που την έλεγαν τότε και εκατόμπολη. Είναι γραμμένες με γλαφυρότητα και δίνουν μια πλήρη εικόνα για το κάθε θέμα που βέβαια αρκετές φορές το ανακατεύει με αρκετά έντεχνο τρόπο με τον μύθο.
Το βιβλιο δεν είναι δυνατόν να λείπει από καμία σχολική βιβλιοθήκη ανεξαρτήτου βαθμίδας. Εγώ θα έλεγα από κανένα Κρητικό σπίτι.
*Ο Σήφης Ιωαν. Πετράκης
είναι Ασηγωνιώτης λαογράφος
