Τι θέλει αλήθεια ο άνθρωπος για να ζήσει; Eνα πιάτο φαΐ, λίγο ψωμί και μια κούπα κρασί.
Mε τούτα θρέφει τη σάρκα, μα η καρδιά κι η ψυχή δακρύζουν, αιμορροούνε και προσμένουν.
Προσμένουν τη σάρκα που ενδυναμώνει να επιτελέσει το έργο της, με ελευτερία, πνέμα και αγάπη. Και έρωτα. Όχι μόνο τον σαρκικό έρωτα. Λογιώ-λογιώ έρωτες μπορεί και πρέπει να χαίρεται ο άθρωπος και να ονειρεύεται, να στοχεύει στο καινούργιο, το καλλίτερο, το ανώτερο. Σκοπός μας, σε τούτον τον κόσμο που, Θεία δυνάμει, βρεθήκαμε, δεν είναι να αφήνουμε στο διάβα μας μυρουδιές αποκρουστικές, μα αρώματα. Ελκυστικά. Αρώματα ψυχής και πνεύματος.
Ο καθείς από μας έχει, πρέπει να έχει, τον δικό του έρωτα μπορεί και ερωτάδες. Άλλος με τη φύση, άλλος τη λογοτεχνία, το κολύμπι, την ορειβασία, το κυνήγι, τα ζώα που μας δίνουνε αγάπη προστασία και χαλάρωση. Είναι κι’ άλλοι που με μια μηχανή στο χέρι αποθανατίζουν στιγμές φευγαλέες, θέματα ανεπανάληπτα. Πολλές οι ερωτικές έλξεις κι εκρήξεις που σμίγουν κι αγκαλιάζουνε τους καλούς αθρώπους. Και σε τούτη την ουρανόσταλτη πανδαισία χαράς, ευτυχίας, ξενοιασιάς, κεφιού, είναι φίλοι μου το τραγούδι, η μουσική. Μουσική έχουνε σε βουστάσια για να αυξήσουν την γαλακτοπαραγωγή. Μουσική και σε φυτά να αναπτύσσονται και καρποφορούνε καλλίτερα. Μουσική, τραγούδι, χορό αποζητoύμε κι εμείς οι αθρώποι που θαματουργό φάρμακο μπορεί να αποβεί κατά που τόνισε και ο Παντελής Κατάκης στο προλόγημά του: «Όχι επειδή είμαι φαρμακοποιός, είπε, μα η μουσική, ο χορός, είναι φάρμακο για τον άνθρωπο».
Και τούτος ο μεγάλος έρωτας χτύπησε και κρατά στα δεσμά του έναν γνήσιο Κρητικό, το Βασίλη Σκουλά, που την επαύριο, μετά το ολόγιομο Αυγουστιάτικο φεγγάρι, μαζί με τους ανθρώπους του και το χορευτικό συγκρότημα ¨Ονειροκρήτες¨ της Βαγγελιώς Κουνελάκη, βρέθηκε εδώ στον τόπο μας, για να μας χαρίσει στιγμές κι ώρες κεφιού, ψυχικής γαλήνης, μακριά από άγχος και προβλήματα καθημερινότητας. Δυόμιση ώρες ήτανε στο πέτρινο θεατράκι στα Νοπήγεια και πλημμύριζε ο τόπος νότες, αγάπη, έρωτα και τραγούδια, ξεκινώντας με την μαντινάδα του Σκουλά που ο ίδιος μελοποίησε:
Άμα θα πάψ’ ο έρωτας
σ’ άνθρωπο να υπάρχει,
πες μου τι νόημα η ζωή
κι είντα ουσία θα ‘χει.
«Να πορευόμαστε με το νόημα του έρωτα για τον εαυτό μας, το συνάνθρωπό μας, με τη φύση κι ό,τι ωραίο υπάρχει στη ζωή». είπε ο ίδιος,
Ήτανε στ’ αλήθεια μια θαυμάσια βραδιά.
Την εμπνεύστηκαν, την αποφασίσανε, τη φέρανε σε πέρας μια χούφτα συμπολίτες μας που αγαπάνε το συνάνθρωπο και προσφέρουν εθελοντικά, στερούμενοι ώρες ξεκούρασης, δουλειάς και ύπνου. Είναι αυτοί, που συμπαραστέκονται στους φιλοξενούμενους του σπουδαίου έργου της Ιεράς μας Μητρόπολης, του Αννουσάκειου Ιδρύματος. Και τούτοι οι εθελοντές, σύλλογο επίσημο έχουνε με το όνομα «Οι Φίλοι Του Αννουσάκειου» με σημερινό εκλεγμένο πρόεδρο τον Παντελή Κατάκη, άξιους συνεργάτες από το διοικητικό συμβούλιο και διαλεχτούς συμπαραστάτες τους.
Παρών στη μουσική αυτή βραδιά ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης μας Αμφιλόχιος που προλόγισε, τονίζοντας το σπουδαίο έργο που επιτελείται στο Αννουσάκειο το οποίο συμπληρώνει 50 χρόνια λειτουργίας του εφέτος, ευχαρίστησε το Σύλλογο των Φίλων του Αννουσάκειου, τον Βασίλη Σκουλά που, παρά την πρώτη αναβολή της εκδήλωσης λόγω των φονικών πυρκαγιών της Αττικής, ήρθε να μας χαρίσει τούτη την αξέχαστη μουσική βραδιά και τις εκατοντάδες συμπολίτες μας που παραβρέθηκαν.
Παρών ήταν μεταξύ άλλων ο Δήμαρχος Κισάμου Σταθάκης και πλήθος κόσμου απ’ όλο το νομό. Κι όλοι ευχαριστηθήκανε, όλοι ευχαριστήσανε τους Φίλους του Αννουσάκειου που αυτό το ευχαριστώ είναι η αμοιβή τους. Μα και χωρίς αυτό, πάλι θα προσφέρουν.
Συγχαρητήρια και ευχαριστίες προς όλους.
