Με τους λύκους ή µε τις µέλισσες;

Ο τίτλος προέρχεται από το βιβλίο του Θανάση Καµπαγιάννη, το οποίο και αποτελεί απόσπασµα από την τελική του αγόρευση στη δίκη της Χ.Α. Στην αγόρευση αυτή ο Καµπαγιάννης καλεί το δικαστήριο να αποφασίσει αν θα ταχθεί µε τις µέλισσες της αλληλεγγύης που εκπροσωπούν δύο νέα κορίτσια µάρτυρες της δολοφονίας Φύσσα ή την αγέλη των λύκων που χίµηξε στον Παύλο Φύσσα.
Η αλληγορία αυτή µπορεί να ταιριάξει σε µια σειρά από γεγονότα, στα οποία φαίνεται εύκολα µε ποιας πλευράς το µέρος είναι το δίκιο.
Έρχονται, όµως, και περιπτώσεις, όπως του µακελειού στο Ισραήλ, στις οποίες κανείς δεν µπορεί να ταχθεί µε σιγουριά υπέρ της µιας ή της άλλης πλευράς. Αλήθεια, για ποια από τα σκοτωµένα παιδιά να πονέσει κανείς περισσότερο; Γίνεται να διαλέξει πλευρά;
Υπάρχουν φορές που δεν χρειάζεται να παίρνουµε θέσεις ακραίες κι ας κινδυνεύσουµε να χαρακτηριστούµε ισαποστάκηδες. ∆εν είναι εύκολο να ξεχωρίσεις τους λύκους από τις µέλισσες στο αιµατοκύλισµα στο Ισραήλ.
Αυτό που χρειάζεται να κάνουµε είναι να σκεφτούµε λίγο βαθύτερα και αν χρειαστεί να µιλήσουµε, να επιλέξουµε τις σωστές λέξεις για να περιγράψουµε µια κατάσταση στην οποία υπάρχουν µόνο χαµένοι.