Η αγωνία για τη ζωή όλων των ανθρώπων του Δημοτικού Γηροκομείου εντείνεται, καθώς νέα κρούσματα βλέπουν το φως της δημοσιότητας.
Ξέρετε ότι τα γεγονότα είναι ξεροκέφαλα και δεν μπορούμε να τα κρύβουμε. Τη Δευτέρα δυο πρώην αυτοδιοικητικοί, οι κύριοι Ευτύχης Δασκαλάκης και Γιώργος Σγουρός, υπέβαλαν αίτημα στις αρμόδιες Εισαγγελικές αρχές, να διερευνήσουν πιθανόν ευθύνες, για όσα τραγικά συμβαίνουν στην προνοιακή δομή των Χανίων.
Χωρίς να είμαι νομικός, καταλαβαίνω ότι ζητούν από τις αρμόδιες Δικαστικές Αρχές, να δείξουν την απαιτούμενη ευαισθησία και εγρήγορση για τους υπέργηρους που νοσηλεύονται στη Μονάδα Covid του Νοσοκομείου Χανίων και να αποδώσουν δικαιοσύνη για τον αδόκητο θάνατο της υπέργηρης τροφίμου του Δημοτικού Γηροκομείου.
Νομίζω ότι αυτό το αίτημα ευαισθητοποίησης κατευθύνει τη σχέση των πολιτών με τον θεσμό της Δικαιοσύνης.
Θεωρητικά η Δικαιοσύνη προστατεύει τους αδύναμους και δίνει ένα μέτρο ηθικής στην κοινωνία με τη νομολογία.
Δεν γνωρίζω τι απάντησαν, ούτε τι σκοπεύουν να κάνουν οι Εισαγγελείς. Είμαι ήσυχος διότι τους έχω απόλυτη εμπιστοσύνη. Επειδή παρακολουθώ στενά την επικαιρότητα γνωρίζω τι έπραξαν οι Αρχές σε άλλους οίκους ευγηρίας κατά την περίοδο της πανδημίας. Ως εκ τούτου δικαιούμαι να είμαι ήσυχος.
Πάμε παρακάτω. Πολιτικά για τη Δημοτική Αρχή των Χανίων είναι η μεγαλύτερη κρίση απ’ όταν ανέλαβε τα καθήκοντά της. Είναι μια πολιτική κρίση με βάθος, διάρκεια και αποκαλύψεις. Το ένα γεγονός διαδέχεται το άλλο. Δεν το λες και λίγο αυτό για την τοπική, πολιτική ζωή. Δυστυχώς γι’ αυτήν την κρίση δεν υπάρχει εμβόλιο, ούτε καν “δανεικό”…