Μεγάλα παιδιά

Ειλικρινά ακούγοντας το διάγγελμα του πρωθυπουργού αναρωτιόμουν εάν είναι δυνατόν να πιστεύει ή να θέλει να πιστεύουμε αυτά που έλεγε.
Προσπαθώντας να δικαιολογήσει την πλήρη αποτυχία της κυβέρνησής του, η οποία μέσα σε μόλις επτά μήνες κατάφερε να διαλύσει την οικονομία, να οδηγήσει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις σε στραγγαλισμό και να μας φέρει αυτός ο “γιαλαντζί” αντιμνημονιακός το πιο σκληρό μνημόνιο μας μίλησε για δήθεν σκληρή διαπραγμάτευση.
Αυτό όμως που με “επιτυχία” τόνισε στην ομιλία του ήταν ο τρόπος που μετέφερε τις δικές του ευθύνες και ανεπάρκεια στον ελληνικό λαό.
Ζήτησε την ψήφο του για να επιβραβεύσει τη συμφωνία που υπέγραψε και να μπορέσει να την υλοποιήσει.
Εάν ο λαός τον ψηφίσει, θα έχει κάθε δικαίωμα όταν οι πολίτες αντιληφθούν στο πετσί τους τι σημαίνει το μνημόνιο της συγκυβέρνησης και διαμαρτυρηθούν, να τους απαντήσει «εγώ ήμουν ειλικρινής, σας είπα ότι τα πράγματα είναι δύσκολα και θα… παλέψουμε».
Εν τω μεταξύ για να μην ξεχνιόμαστε και επειδή ο πολιτικός φαρισαϊσμός του κ. Τσίπρα δεν έχει όρια, η υπόσχεση που είχε δώσει -εγώ ποτέ δεν την πίστεψα- πως θα έφερνε νόμο να μειωθούν οι μισθοί των βουλευτών, πήγε στις… καλένδες.
Ομως κατάφερε να κάνει ένα επικοινωνιακό show και πιθανόν να υπάρχουν αφελείς που να πιστεύουν πως έχει ψηφιστεί.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν προς το παρόν πως θα κερδίσει τις εκλογές και εγώ αναρωτιέμαι, εάν προεκλογικά μας έλεγε πως θα μας φέρει το χειρότερο μνημόνιο, πως θα έκλειναν οι τράπεζες και η ανεργία θα σκαρφάλωνε στα ύψη και η χώρα μας θα βουλιάζει, από μετανάστες θα τον ψήφιζαν;
Φυσικά όχι.
Τώρα που τα ξέρουν, γιατί να τον ψηφίσουν; Τρεις εκλογικές διαδικασίες μέσα σε 8 μήνες.
Η απόλυτη καταστροφή. Το απόλυτο “πάγωμα” στην οικονομία και συνολικά στην χώρα. Και μετά πρέπει να συζητήσουμε για τι; Για αγορά; Για οικονομία; Για ανάπτυξη; Για επενδύσεις; Για επιχειρηματικότητα; Για θέσεις εργασίας; Για έξοδο από την ύφεση; Είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνουν πόσο ακριβά πληρώνουμε στα χρόνια της κρίσης τις συνεχείς εκλογικές αναμετρήσεις;
Και πάμε σε μία εκλογική αναμέτρηση με απολύτως κανένα διακύβευμα για τη χώρα.
Το σκληρότερο Μνημόνιο όλων των εποχών, είναι ήδη νόμος του κράτους.
Απλά έχουμε την αναμέτρησή του με τον κ. Λαφαζάνη για το ποιος θα αφανίσει την ιδιωτική οικονομία. Η πρώτη απόφαση του κ. Τσίπρα απευθυνόμενος στο αριστερό του ακροατήριο ξεκίνησε με διωγμό επενδυτών και επενδύσεων από τα βουνά της Χαλκιδικής (Σκουριές) με πρώτα θύματα 5.000 ανθρώπους που οδηγούνται στην ανεργία.
Από την άλλη ο κ. Λαφαζάνης απαντά με το κόμμα της δραχμής.
Ο απόλυτος παραλογισμός, όμως επειδή είμαστε μεγάλα παιδιά δεν πρέπει να αποποιούμαστε των ευθυνών μας γιατί μετά την έξοδο από την κάλπη «ουδέν λάθος αναγνωρίζεται».