Μεγάλε έχεις ταλέντο

…Και όχι μόνο ταλέντο, αλλά και πάθος και ψυχή και ορμή που παρέσυρε όλους όσοι σε είδαμε πριν λίγες μέρες στο Πνευματικό κέντρο Χανίων. Εκεί που η Ιωάννα Παλιουδάκη σκέφτηκε να μαζέψει όλα τα ΚαπΗ της πόλης και το Γηροκομείο και να δώσει στους ανθρώπους που συμμετέχουν σ’ αυτά, την ευκαιρία να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους. Μόνο που αυτοί δεν το ξεδίπλωσαν απλά, αλλά το άπλωσαν σαν ουράνιο τόξο από πάνω μας, για να μας δείξουν ότι η νιότη όταν φεύγει μπορεί ν’ αφήσει πίσω της πολύ φως και χρώμα… ακριβώς σαν ουράνιο τόξο!
Εκεί λοιπόν είδα κοπέλες -δίχως ηλικία- να χορεύουν μ’ έναν τρόπο που έμοιαζε με λίκνισμα λουλουδιού, με κύμα, με αεράκι!
Είδα ένα παλληκάρι -δίχως ηλικία κι αυτό- να χορεύει ζεϊμπέκικο έτσι όπως το χόρευαν  παλιά… με λεβεντιά και ψυχή… να κάνει άνετους περιπάτους πάνω στη σκηνή σαν επαγγελματίας και μόνο όταν έφτασε στ’ αυτιά του το ενθουσιώδες χειροκρότημα της πλατείας , ν’ αφήνει τη συγκίνηση να τον κατακλύζει γιατί κατάλαβε ότι το χειροκρότημα δεν προοριζόταν μονάχα για τον χορό, αλλά για την ίδια τη ζωή που είναι μικρή, αλλά εντυπωσιακή … σαν φιγούρα χορού!
Είδα κοπελούδες -αγνώστου ηλικίας- να παίζουν θέατρο, να τραγουδούν, να μιλάνε για όλα τα θέματα… για τον έρωτα, για γαμήλιες επετείους, αλλά και για γιατρούς, για φάρμακα και όλα αυτά να τα συναρμολογούν τόσο τέλεια μεταξύ τους μέχρι που έφτιαξαν το δικό τους, υπέροχο, αντιφατικό παζλ κεφιού – παραπόνου, δροσιάς – εμπειρίας, ενθουσιασμού – συγκίνησης.
Πάνω στη σκηνή ήταν διαρκώς ένα μπουκέτο από ανθρώπους όλων των ηλικιών… μα όλοι τους νέοι!!!
Τα λογοτεχνικά κείμενα που μας διάβασαν, άγγιξαν τις καρδιές μας εφόσον περιγράφανε σκέψεις, αναμνήσεις, επιθυμίες που φαίνεται για χρόνια είχαν φυλακιστεί μέσα τους και βρήκαν την ευκαιρία να απελευθερωθούν στο χαρτί υπό μορφή λέξεων και εκφράσεων… υπέροχων!
Στον διάδρομο του Πνευματικού Κέντρου απλωμένα εργόχειρα, κατασκευές και ένας μεγάλος κουμπαράς για τον “Ορίζοντα”.
Και τέλος, δεκάδες συμβουλές και ευχές γραμμένες από χέρια κουρασμένα για να διαβαστούν απ’ τα ξεκούραστα μυαλά των παιδιών μας με την ελπίδα να πάρουν κάτι από τη δύναμη της ψυχής αυτών των ανθρώπων.
Οι εθελοντές σκορπισμένοι σε όλο τον χώρο, είναι αυτοί που έτρεχαν για μήνες να συντονίσουν μία μεγάλη προσπάθεια, να βοηθήσουν να γίνει αυτή η καταπληκτική μάζωξη ανθρωπιάς… εθελοντές γελαστοί και ικανοποιημένοι, γιατί αυτό που τόλμησαν να ονειρευτούν… έγινε αλήθεια!
Λοιπόν, Μεγάλε εσύ έχεις ταλέντο, αλλά από τη στιγμή που σε καμάρωσα εκείνο το βράδυ… νιώθω ότι και ’γω ανακάλυψα το δικό μου ταλέντο:
Να φροντίσω να μείνω πάντα νέα… όπως εσύ!
Σ’ ευχαριστώ!