Μεγάλη Σαρακοστή

Λειτουργική περίοδος άσκησης προς ευεξίαν και υγείαν ψυχής τε και σώματος.
Νηστεία, αγρυπνία, προσευχή, ουράνια θεϊκά χαρίσματα τα οποία οι πιστοί καλούμαστε να λειτουργούμε στη ζωή μας ιδιαίτερα αυτή την λειτουργική περίοδο της αγίας και μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Οι πρόγονοί μας της κλασικής αρχαιότητας είχαν και χρησιμοποιούσαν το μέτρο, το οποίο χαρακτηρίζουν «άριστον».
Αν και εμείς λειτουργούμε τα χαρίσματα αυτά της νηστείας, της αγρυπνίας και της προσευχής με το μέτρο της αγίας και μεγάλης Τεσσαρακοστής θα βγούμε από αυτήν και θα φτάσουμε το Πάσχα περισσότερον υγιείς και ισχυροί σωματικά και ψυχικά, ακόμα και αν έχουμε προσβληθεί από κάποια οδυνηρή ή και ανίατη ασθένεια.
Έχουμε τη δύναμη να υπομένουμε το δώρο αυτό του Θεού όπως ακριβώς υπομένουμε και τον ίδιο το Θεό, «υπομένων υπέμεινά σε Κύριε».
Ο Άγιος Απόστολος Παύλος ερμηνεύει αυτό το δώρο του Θεού, δηλαδή την ασθένεια που τον ταλάνιζε, ότι του την έδωσε ο Θεός για να μην υπερηφανεύεται, «εδόθει σκόλωψ τη σαρκί μου ινα μη υπεραίρωμαι».
Εξάλλου ο τυφλός γεννήθηκε τυφλός για να φανερωθεί σ’ αυτόν η δόξα του Θεού, βεβαιώνει ο ίδιος ο άγιος ευαγγελικός λόγος.
Να σημειώσουμε ακόμα ότι πολλοί άγιοι της αγίας μας Εκκλησίας υπέμειναν οδυνηρές ασθένειες για πολλά έτη χωρίς να κάμπτεται το ηρωικό της ήθος και φρόνημα.
Επίκαιρο παράδειγμα ο Άγιος Νικηφόρος ο Λεπρός, που για πενήντα περίπου χρόνια κάτω από το βάρος και την οδύνη της λέπρας, διατήρησε ως το τέλος το γελαστό και ευχάριστο πρόσωπό του με όλες τις ευαισθησίες του να λειτουργούν προς ευχαρίστηση των συνανθρώπων του και συμπασχόντων στο λεπροκομείο όπου  εφιλοξενείτο και ο ίδιος.
Να σημειώσουμε επίσης ότι και ο ίδιος ο Χριστός όντας πάνω στο σταυρό υπομένοντας θάνατον επωνύδηστον διεφύλαξε στο πρόσωπό του όλη την ουράνια, θεϊκή του δόξα ώστε και εμείς να διαβεβαιώνουμε λειτουργικά: «ο Σταυρός Σου Κύριε, ζωή και ανάστασις υπάρχει τω λαώ σου».
Χαιρόμαστε γι’ αυτή την υποδοχή της νηστευτικής και ασκητικής Μ. Τεσσαρακοστής, ευκαιρία άθλησης σωματικής και ψυχικής, υλικής και πνευματικής προς ενδυνάμωση του ηρωικού μας φρονήματος, γενόμενοι άξιοι να αντιπαρατίθεμεθα με το εχθρικό δαιμονικό, το κακό γενικότερα ως και τον ίδιο το θάνατο.
«Η δύναμις μου εν ασθενίαις τελειούται».
Ενδυναμωμένοι ασκητικά μεγαλοσαρακοστιανά και μόνον μπορούμε να κατανοούμε, να ζούμε και να χαιρόμαστε το Πάσχα και την Ανάσταση που προσδοκούμε.
Η ασκητική της ισχυροποίησης του ηρωικού φρονήματος με το οποίο μπορούμε να αντιμετωπίζουμε ευκαίρως – ακαίρως, αλλά πάντοτε αποτελεσματικά τις επιθέσεις του κακού κάθε μορφής, όπως είναι η ένδεια, η ασθένεια, το άγχος της μοναξιάς και της εγκατάλειψης.
Η μεγαλοσαρακοστιανή προσευχητική επίκληση «Κύριε των δυνάμεων μεθ’ ημών γενού» υπονοεί την πραγμάτωση της ταύτισης ημών των πεπεδημένων με τον Κύριον της δόξας, τον Κύριο των δυνάμεων μπροστά στον οποίον δεν υπάρχει υπέρτερη δύναμη υπό ή υπέρ τον ουρανόν.
Εν Χριστώ σαρώνουμε τις δυνάμεις του κακού και μεγαλοσαρακοστιανά ατενίζουμε τον θρίαμβο, την Ανάσταση και χαιρόμαστε στη θέα της Ανάστασης των νεκρών όταν μάλιστα γνώριμα πρόσωπα αναστρέφονται γύρω μας.
Ευλογημένη αγία και μεγάλη τεσσαρακοστή, λειτουργικός χρόνος επτά εβδομάδων νηστευτικής, προσευχητικής ασκητικής με εγρήγορση και ετοιμότητα μακριά από μίζερους σχεδιασμούς και σκόπιμες αναβλητικές παρεμβάσεις φαρισαϊκού και υποκριτικού χαρακτήρα και ρόλου.
Ίσια, καθαρά και σταράτα βρισκόμαστε ενώπιος ενωπίω και αποζητούμε το έλεος και την ευλογία του Θεού για το πρόσωπο και τη ζωή μας.
Στην ασκητική της μεγάλης τεσσαρακοστής δεν υπάρχουν εγκαταλελειμμένοι δεν υπάρχουν περιθωριακοί, δεν υπάρχουν ανυπόληπτοι, υπάρχουν και βρίσκονται και μπορούν να λειτουργούν πάντες «εν ταις χερσίν του Θεού» με σιγουριά και ασφάλεια μη χάσουμε την ευκαιρία και χαθούμε και οι ίδιοι.
Είναι στο χέρι μας να λειτουργήσουμε «εν εγρηγόρσει από φυλακής πρωίας μέχρι νυκτός» για να ζήσουμε και να χαρούμε την ευλογημένη παρουσία του Θεού, για να ζήσουμε και να χαρούμε επίσης την προσδοκία των αιώνων, την ανάσταση και τη ζωή στην αιώνια διάστασή της.