Μένει να διώξουν και τους Χανιώτες

Η αλλοίωση του ιστορικού χαρακτήρα του Δημοτικού Κήπου από τη Δημοτική Αρχή (με τις “ευλογίες” πάντα συνεργαζόμενων παρατάξεων και δημοτικών συμβούλων) είναι το κερασάκι στην τούρτα που μαγειρεύεται τα τελευταία δύο χρόνια για τη φυσιογνωμία της πόλης μας.
Τα Χανιά των γιασεμιών, η πόλη για να ζεις και να μεγαλώνεις παιδιά, με ταχύτατους ρυθμούς εξελίσσεται σε μια “Tourist-land”, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα λογιών – λογιών συμφερόντων, με τους κατοίκους της να έχουν ρόλο κομπάρσου ή… σερβιτόρου.
Μέσα σε μια νύχτα λοιπόν, έδιωξαν τα ζώα από τον Κήπο. Έναν Κήπο που απαξιώνουν εδώ και δύο χρόνια, αφήνοντάς τον να ρημάζει και να βρωμάει, προσπαθώντας να “πλασάρουν” ως ιδανική λύση την έξωση των ζώων που εδώ και δεκαετίες ζούσαν εκεί. Ούτε λόγος για αναβάθμιση των συνθηκών ζωής. Προσχηματικά μισόλογα περί φιλοζωίας, από μια δημοτική Αρχή που αδιαφορεί για τα αδέσποτα της πόλης, εφαρμόζοντας πρακτικές που έχουν ξεσηκώσει τις αντιδράσεις φιλοζωικών σωματείων.
Είπαμε όμως, ο Κήπος είναι μόνο το τελευταίο δείγμα γραφής. Έχουν προηγηθεί πολλά κι εξίσου προκλητικά. Κάντε μια βόλτα στο κέντρο, αναζητήστε δέντρα που χρόνια τα συναντούσατε στον περίπατό σας. Κορμοτομές επί κορμοτομών και δέντρα που εξαφανίζονται μέσα σε μια μέρα. Ούτε λόγος για αντικατάσταση. Σχέδιο τσιμεντοποίησης σε πλήρη εξέλιξη. Μέρος κι αυτό, της γενικότερης αντίληψης της δημοτικής Αρχής Σημανδηράκη για την πόλη.
Μια πόλη που είδε στο… άψε – σβήσε να βρίσκονται χρήματα από τον Δήμο Χανίων για να μην “γκρουφτεί” η θέα ξενοδοχείων στη Νέα Χώρα. Πρωτοφανής η κινητοποίηση της δημοτικής Αρχής για να λυθεί αυτό το θέμα άμεσα. Όπερ κι εγένετο.
Πόσος χρόνος άραγε δαπανήθηκε για το στρατόπεδο Μαρκοπούλου; Για τον λόφο Καστέλι; Για το Ιτζεδίν; Για το Ιστορικό Αρχείο; Για τους Ιταλικούς Στρατώνες, τις Δικαστικές Φυλακές, το παλιό κτήριο του Ι.Κ.Α.; Για εκείνα τα… έρμα τα σχολεία που ήταν έτοιμα να ανεγερθούν;
Είναι πιο σύνθετα αυτά τα προβλήματα ή μήπως κωλυσιεργούμε επειδή εκεί δεν υπάρχει ένας “επενδυτής” για να τον εξυπηρετήσουμε αλλά υπάρχει ο απλός Χανιώτης. Αυτός που ψάχνει ένα ελεύθερο χώρο, λίγο πράσινο παραπάνω, όχι για να ποζάρει στο ίντερνετ πλάι σε ένα ντεμέκ ποδηλατόδρομο, αλλά για να προσθέσει λίγη ποιότητα ζωής στην καθημερινότητά του.
Ακόμα και για τις ημέρες των Χριστουγέννων ακούσαμε πως στόχος είναι να γίνουν τα Χανιά χριστουγεννιάτικος προορισμός για επισκέπτες. Και δώσ’ του φωτάκια και γιρλάντες στο λιμάνι και σε κεντρικά σημεία, κι άσε τις γειτονιές στην… κακομοιριά των ανύπαρκτων υποδομών και των βρώμικων πεζοδρομίων.
Άλλωστε κανείς δεν θα βγάλει σέλφι μπροστά στις κακοτοπιές. Όλοι μπροστά στη βιτρίνα θα σταθούν. Όλοι εκτός από τους κατοίκους αυτής της πόλης. Αυτοί απλά περιμένουν, να δουν πότε θα ενταχθούν στον σχεδιασμό.
Εκτός πια, κι αν την πατήσουν κι αυτοί σαν τα “κρι – κρι” και τους διώξουν νύχτα από την πόλη τους…