Συσκευές της εποχής του μεσοπολέμου, ραδιόφωνα της δεκαετίας του ΄50, κάποια να λειτουργούν με λυχνίες, άλλα πάλι πιο σύγχρονα. Ο “παράδεισος” των φίλων των ερτζιανών θα βρίσκεται μέχρι τις 21 Φεβρουαρίου στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων στην έκθεση “Κλείσε τα μάτια για να δεις!” στο χώρο του Πνευματικού Κέντρου, που εγκαινιάστηκε το απόγευμα της Τρίτης στΟ πλαίσιΟ της παγκόσμιας ημέρας ραδιοφώνου.
Στην έκθεση παρουσιάζονται τμήματα των συλλογών των Νίκου Λαμπράκη, Νίκου Χαβρεδάκη, Δημήτρη Ραϊνάκη, Αρτέμη Πρωϊμάκη, Πολύβιου Ουρουτζόγλου.
«Τα κομμάτια της συλλογής μου τα βρήκα σε παλαιοπωλεία στα Χανιά και στην Αθήνα και σε δημοπρασίες» σημείωσε ο συλλέκτης και συντηρητής παλαιών ραδιοφώνων κ. Νίκος Λαμπράκης που δεν έκρυψε το πάθος του για το ραδιόφωνο – εκπομπή και λήψη – και θυμήθηκε τον πατέρα του «που κάθε βράδυ έπαιρνε ένα ραδιόφωνο με λυχνίες και το γύριζε από και από εκεί για να πιάσει το σταθμό! Επίσης το ότι δεν γνώριζε το πρόσωπο του εκφωνητή μου κέντριζε τη φαντασία, ειδικά στις θεατρικές εκπομπές».
Ο κ. Λαμπράκης παρουσίασε μια ραδιοφωνική συσκευή του 1931 ένα SABA 41W κατασκευασμένο από σίδερο και βακελίτη που έχει απαθανατιστεί πολλές φορές δίπλα στον Αδόλφο Χίτλερ πριν τον πόλεμο και ήταν το πιο ακριβό της εποχής του!
Σε μια εποχή που κυριαρχεί η εικόνα ο κ. Λαμπράκης συνεχίζει να πιστεύει πως «όποιος θέλει να φαντάζεται πρέπει να ακούει ραδιόφωνο!», ενώ στους αγαπημένους τους εκφωνητές ξεχωρίζει την Καίτη Αλέξη.
Για τους περισσότερους Χανιώτες ο κ. Νίκος Χαβρεδάκης είναι ένας συλλέκτης αυτοκινήτων ωστόσο η δεύτερη μεγάλη συλλεκτική του αγάπη είναι το ραδιόφωνο.
« Μεγαλώνοντας στη Γερμανία ξεκίνησα να τα μαζεύω και τα έφερα μετά στην Ελλάδα και τα έφτιαξα ώστε να λειτουργούν κανονικά. Συνεργάστηκα με τον κ. Λαμπράκη που είναι πολύ καλός και στις επισκευές» μας είπε, δηλώνοντας την ικανοποίηση του που εργοστάσια στην Κίνα ξεκίνησαν και πάλι να κατασκευάζουν λυχνίες όπως παλιά. Στους εκφωνητές που θυμάται ο κ. Χαβρεδάκης ήταν ο Παύλος Μπακογιάννης τον οποίο άκουγε μέσα από τη “Deutsche welle”.
Ξεχωριστή η παρουσία της κ. Καίτης Αλέξη της ιστορικής εκφωνήτριας της ΕΡΑ Χανίων που μιλώντας στους δημοσιογράφους θυμήθηκε την εποχή που οι εργάτες στην οικοδομή έκαναν «διάλειμμα από την εργασία τους για να ακούσουν την Καιτούλα». Η ίδια δήλωσε συγκινημένη που βρέθηκε ανάμεσα σε τόσες πολλές ραδιοφωνικές συσκευές καθώς «έμπαινα στα σπίτια των ανθρώπων μέσα από αυτά! Η τεχνολογία βέβαια προχωρεί αλλά είναι πιο “άψυχη”. Δεν αφήνει το μυστήριο, την άγνωστη φωνή που αφήνει τον ακροατή να πλάσει με τη φαντασία του. Τώρα έχουν απογυμνωθεί τα πράγματα. Είμαι σύγχρονος άνθρωπος αλλά βλέπω ότι δεν σου προσφέρει πάντα καλά η τεχνολογία. Εκείνα που γέμιζαν την ψυχή δεν υπάρχουν τώρα».
Η παλιά εκφωνήτρια επισήμανε πως το ραδιόφωνο παραμένει ελκυστικό παρά την ισχυρή παρουσία του διαδικτύου. Θυμήθηκε την πρώτα φορά που μπήκε στο studio όταν ανοίγοντας οι μεγάλες, βαριές πόρτες «έκανα ένα βήμα πίσω! Και ο αείμνηστος τεχνικός διευθυντής ο Βλάχος μου λέει: “ Καίτη προχώρα της φυλακής τα σίδερα είναι για τους λεβέντες”».
Στις ιδιαίτερες στιγμές της καριέρας της η εκφώνηση του τραγικού δυστυχήματος της Γεωργιούπολης το 1972 με θύματα 21 μαθήτριες στην οποία «έτρεχαν τα μάτια μου ενώ μιλούσα. Ζήτησα συγνώμη γιατί δεν έπρεπε να απευθύνομαι με κλάμα στους ακροατές αλλά δεν γίνονταν αλλιώς…».
Το συντονισμό της εκδήλωσης είχε ο κ. Λευτέρης Λαμπράκης, ενώ χαιρετισμούς απεύθυναν εκ των διοργανωτών ο κ. Μ. Κελαϊδής για το “Πνευματικό Κέντρο” και η κ. Σ. Μαλανδράκη για την Περιφέρεια Κρήτης.
