ΣΤΗ Γαλλία υπάρχει η ΕΝΑ, μια Εθνική Σχολή Διοίκησης (“Ecole Nationale d’ Administration”). Έτσι, οι περισσότεροι Γάλλοι υπουργοί και πρωθυπουργοί είναι τελειόφοιτοί της, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει και πολλά στην αποτελεσματικότητά τους. Όμως ξέρουν…
ΑΠΛΑ, στη χώρα μας, όσοι ασχολούνται με την πολιτική, ή θα είναι γόνοι πολιτικών “τζακιών” ή «προϊόντα-κάποιου-κομματικού σωλήνα». Κανείς τους δεν μαθαίνει κι από πουθενά τα μυστικά του “κυβερνάν”, της διάκρισης των εξουσιών, της ορθολογικής οργάνωσης της δημόσιας διοίκησης, της ιεράρχησης των προβλημάτων ενός λαού, της ανταποδοτικότητας των φόρων, της προβολής ενός έργου, της αντιμετώπισης των fake news κ.λπ.
ΓΙ αυτό κι ο λαϊκισμός εδώ αναδεικνύει πρόσωπα τυχάρπαστα, άπειρα, ανίδεα, φιλόδοξα, χωρίς αρχές, «πολιτικώς μη ορθά» που εκ των υστέρων ομολογούν ότι είχαν «αυταπάτες»! Αυταπάτες και δημόσια διοίκηση δεν δικαιολογούνται, αφού ανά πάσα στιγμή οι κυβερνώντες έρχονται αντιμέτωποι με μια οδυνηρή πραγματικότητα.
ΕΝ πάση περιπτώσει, οι προχθεσινές εκλογές ήταν από τις πιο χαλαρές των τελευταίων δεκαετιών. Ισως επειδή, η οργή και η αποδοκιμασία κατά των «μνημονιακών» πολιτικών εκφράστηκε στις 26 Μαΐου. Εκείνες οι ευρωεκλογές αποδείχτηκαν οι πιο… εθνικές εκλογές που έγιναν ποτέ προδικάζοντας φυσικά και το προχθεσινό αποτέλεσμα. Τα πάντα όπως πάντα, λοιπόν, ξανά και ξανά στη ζωή μας… Εξευρωπαϊζόμαστε ή κατά βάθος παραμένουμε ανατολίτες;…
