Μεσαίος “χώρος”

Παρά τις οξύνσεις, τους βερμπαλισμούς, τον τοξικό λόγο και το φλερτ με τα άκρα, πιστεύω ότι η εκλογική μάχη θα κριθεί στο επίπεδο της μεσαίας τάξης.
Αυτό τουλάχιστον διδάσκει μέχρι τώρα η πολιτική ιστορία του τόπου.
Νομίζω ότι αυτή είναι η σοφία του τετριμμένου.
Αν μελετήσετε προσεκτικά στοιχεία της Μεταπολίτευσης, ίσως διακρίνετε την κυριαρχία της μεσαίας τάξης που ανατρέφει και σπουδάζει παιδιά.
Και αυτήν την τετραετία η χώρα πέρασε πολλές περιπέτειες.
Τις επέβαλλαν οι διεθνείς πολιτικές εξελίξεις και οι αστοχίες της ασκούμενης πολιτικής.
«Μόνον όποιος δεν κάνει τίποτα, δεν κάνει λάθη».
Πρέπει όμως, νομοτελειακά να προχωρήσουμε.
Συνεπώς το πρώτο πράγμα που πρέπει… να κοιτάξει η χώρα είναι την “επιμελητεία” για να πορευθεί στο άμεσο μέλλον.
Πρώτα η χώρα και μετά τα προσωπικά βάρη, οι φιλοδοξίες και οι πικρίες.
Υπάρχει βέβαια μέσα σε όλο αυτό ένα πρώτο συμπέρασμα: κανείς δεν θέλει να ψηφίζει και την επομένη να του λένε κάποιοι άλλοι ποιος θα γίνει πρωθυπουργός.
Αλλά ακόμα και αυτό το διόρθωσαν γρήγορα…