Στην εποχή µας έχει ξεσπάσει για καλά η “θρυαλλίδα” της νέας διατάραξης στην Ανατολ. Μεσόγειο. Ανατριχιαστικός ο τρόµος που προκαλεί αίσθηµα αποστροφής. Ένας µήνας περίπου πέρασε από την επίθεση της Χαµάς στα ισραηλινά παράλια γύρω από τη Λωρίδα, που συνοδεύτηκαν από δολοφονίες και αγριότητες σε βάρος αµάχων. Αυτό ήταν η αφορµή ν’ αντεπιτεθεί το Ισραήλ µε στόχο ο Νετανιάχου να ισοπεδώσει τη Λωρίδα της Γάζας.
Ο απολογισµός των θυµάτων είναι κάτι περισσότερο από συγκλονιστικός. Ως τώρα, 92.000, περίπου, είναι οι νεκροί, 2.800 οι αγνοούµενοι που θεωρούνται θαµµένοι στα ερείπια και 33.000 οι τραυµατίες, πολλοί απ’ τους οποίους θα πεθάνουν στα νοσοκοµεία, καθώς οι επικρατούσες συνθήκες σ’ αυτά είναι τραγικές.
Οι Ισραλινοί οµιλούν για 240 οµήρους, τους οποίους ζητούν ν’ απελευθερώσει η Χαµάς, δεν οµιλούν, όµως, για τα 2 και πλέον εκατοµµύρια κατοίκους της Γάζας, το 1,5 εκατοµµύριο που ‘φυγε απ’ τις οικίες τους και τις 700.000 που βρήκαν καταφύγιο σε κτήρια που εξουσιάζουν οι υπηρεσίες του Ο.Η.Ε. Η διαµάχη δίνει νέα µορφή στην παλαιά ΙσραηλοΠαλαιστινιακή διένεξη.
Απ’ το βόρειο τµήµα της Γάζας, το οποίο χαρακτηρίζεται πλέον ως “νόµιµο πεδίο µάχης”, σφυροκοπούνται µε αγριότητα οι νότιες περιοχές, νοσοκοµεία, εκκλησίες, πνευµατικά και εµπορικά κέντρα, όπου ο κόσµος περιµένει ουρές για λίγο ψωµί και νερό. Η τροφοδοσία σε φάρµακα και καύσιµα είναι προβληµατική. Το σκοτάδι κυριαρχεί.
Τα πράγµατα δείχνουν ότι στο Ισραήλ σηµατοδοτείται η αρχή του τέλους του Νετανιάχου, ο οποίος θεωρείται “βαρίδι” στις διεργασίες της Ουάσινγκτον να διευθετηθεί η Μεσανατολική κρίση και να λυθεί το Παλαιστινιακό. Αν και στις ΗΠΑ γνωρίζουν ότι η επόµενη µέρα στη Γάζα για συνοµιλίες του Νετανιάχου µε Αίγυπτο, Ιορδανία και Σαουδική Αραβία δεν είναι δυνατή και εκεί που έχει φθάσει η κατάσταση, η αναζήτηση κάποιου συµβιβασµού µοιάζει µε µια ευχή χωρίς προοπτική βιώσιµης λύσης. Η επίσκεψη του Άντονι Μπλίνκεν στον εφιάλτη του Μεσανατολικού ζόφου δεν φαίνεται να ‘φερε αποτελέσµατα.
Όσο οι Παλαιστίνιοι δεν δέχονται να συρρικνωθούν σε ένα µελλοντικό κράτος στη ∆υτική Όχθη τύπου “Μπαντουστάν” δηλαδή κρατίδια σε µικρό εδαφικό ποσοστό µιας χώρας, µικρές νησίδες γης αποµονωµένες και άγονες που λειτουργούν ως γκέτο, άλλο τόσο και το Ισραήλ θα δεχθεί την έναρξη των διαδικασιών για µια συνολική λύση.
