Απ’ το απώτερο παρελθόν εντοπίζονται οι γενιές στην ανώτερη τάξη των πλουσίων, στη μεσαία και στην κατώτερη των πτωχών. Μέχρι που ήρθαν τα μνημόνια και κατακρεούργησαν τη μεσαία τάξη. Τα μνημόνια, όμως, τα έφτιαξαν οι πολιτικοί μας και δεν αισθάνθηκαν την ανάγκη να κάνουν αυτοκριτική, επειδή γνώριζαν, ότι έπρεπε να εξαλειφθεί η μεσαία τάξη, για να ενισχυθεί(!) η χαμηλότερη. Συνέβη, ομολογουμένως, κάτι απαράδεκτο. Η χαμηλότερη τάξη έπεσε χαμηλότερα και η ανώτερη ανέβηκε υψηλότερα.
Βάλανε και τον κ. Τσακαλώτο τον αριστερό της παρέας, να προσδιορίσει την έννοια της μεσαίας τάξης. Παραδέχθηκε ότι «θα ήμουν καλύτερος υπ. Οικονομικών, αν είχα σπουδάσει ψυχολογία και όχι οικονομικά… Μεγάλο μέρος της δουλειάς μου, είναι να κάνω “ίγκο μασάζ” σε διάφορους”. Προφανώς για να καταλάβει την ψυχοσύνθεσή τους, πράγμα που δεν το μπορεί για τον πιο πάνω λόγο.
Και κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι όποιος έχει εισόδημα μέχρι 18.000 ευρώ το χρόνο και τέσσερα παιδιά βρίσκεται στη μεσαία τάξη, ενώ προηγουμένως στη μεσαία τάξη εντάσσονταν, όσοι είχαν εισόδημα 25.000-30.000 ευρώ το χρόνο και η έκπτωση φόρου στα όρια 1.900 – 2.100 ευρώ. Τώρα έχει φτάσει στα όρια των 1.250 – 1.450 ευρώ και ο κ. Τσακαλώτος ξέχασε αυτό που έλεγε, ότι άμα το αφορολόγητο έπεφτε κάτω από 9.900 ευρώ θα παραιτείτο.
Τώρα ισχύουν τα όρια 8.636-2.545 ευρώ και προβλέπεται να μειωθούν κι άλλο στα 5.681-6.591 ευρώ και ο κ. υπουργός “αγρόν ηγόρασε”!
Οταν λοιπόν, εξαντλείς απ’ τους φορολογούμενους τη φοροδοτική τους ικανότητα από τώρα, τι θα τους πάρεις το 2019, το 2020 και το 2021 για να έχει πλεόνασμα 3,5%, 30% και 2% στο Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν; (ΑΕΠ). Η αναδιανομή του πλούτου, όπως την κάνει η κυβέρνηση, γενικεύει την πτώχευση και βάζει στο απυρόβλητο κάθετι, που συνετέλεσε στην κρίση, οι αιτίες της οποίας δεν εξαλείφθηκαν και θα βρίσκονται μπροστά μας, μέχρι να ξεπληρωθεί το 75% του χρέους.
Ο κ. Τσακαλώτος όμως, έχει να εκτελέσει κι άλλες υποχρεώσεις, πριν τον απαλλάξουν απ’ το αξίωμα, στο οποίο τον τοποθέτησαν. Την περασμένη Πέμπτη, που ψηφιζόταν Ν/Σ του Υπ. Ναυτιλίας για θέματα ενίσχυσης της ακτοπλοΐας, του πολιτικού προσωπικού, περί λιμενικών έργων και άλλες διατάξεις, κατέθεσε στο παρά πέντε τροπολογία εξ 114 σελίδων, που είχαν υπογράψει επτά επιπλέον υπουργοί. Η τροπολογία ρύθμιζε εκτός από οικονομικά και άλλα θέματα, όπως παραχώρηση εκτάσεων στους Δήμους, τιμωρίες για αδήλωτη εργασία ή άλλα ζητήματα τα οποία δεν επέτρεπαν οι θεσμικοί αλλά έγινε προσπάθεια και ξεπεράστηκαν.
Ο υπ. Ναυτιλίας κ. Κουρουμπλής την υπέγραψε κι αυτός με πόνο ψυχής (!) δηλώνοντας «Ποτέ δεν ήθελα να συζητηθεί τροπολογία με αυτή τη διαδικασία, αλλά δεν έγινε εκ του πονηρού».
Καταπάτησαν την υπόσχεσή τους “όλα τα παιδιά”. Καμιά δέσμευση απ’ όσες υποσχέθηκαν δεν τήρησαν. Οταν ήσαν στην αντιπολίτευση κατήγγγειλαν τις κυβερνήσεις για τροπολογίες της νύχτας που ψηφίζονταν σε άσχετα Ν/Σ και διακήρυτταν ότι δεν θα νομοθετούσαν μ’ αυτόν τον τρόπο, αλλά μόνο εφόσον τα θέματα συζητούντο με δημοκρατικούς διαλόγους μέσα στη Βουλή. Το κακό είναι ότι κανείς δεν αναγνωρίζει ότι κάνει λάθος στην πολιτική. Από τότε αρχίζει να γίνεται η ζημιά!