Πραγματικά ιστορική είναι η ευθύνη του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα που εκβιάστηκε πραξικοπηματικά από τον νέο γερμανικό άξονα για να μη χρεοκοπήσει η Ελλάδα με δημιουργία κοινωνικής κρίσης, πολιτικής όξυνσης και επιστροφής στη δραχμή…
Σχέδιο Σόιμπλε, το οποίο ανατράπηκε με πρωτοβουλία του Γάλλου προέδρου Φρανσουά Ολάντ σε συνεργασία με τον Ιταλό πρωθυπουργό που κατήγγειλε το σκοτεινό σχέδιο του Σόιμπλε ζητώντας ανοικτά μια άλλη Ευρώπη πέρα από την εξαντλητική λιτότητα και την ολοκληρωτική στην ουσία γερμανική επικυριαρχία…
Ολες αυτές οι μεγάλες διαφοροποιήσεις έχουν χωρίσει ουσιαστικά την Ευρώπη στα δύο και έχουν προκαλέσει με αφορμή την απάνθρωπη δυσμεταχείριση του ελληνικού λαού διεθνές ενδιαφέρον για έναν πιο ανθρώπινο κόσμο με εξανάσταση των ευρωπαϊκών συνειδήσεων για μια Ευρώπη της ελευθερίας, της αδελφοσύνης και των δικαιωμάτων του ανθρώπου για τη νέα αυτή ιστορική αναγκαιότητα.
Η χθεσινή 226η επέτειος της Γαλλικής Επανάστασης σηματοδοτεί τη μεγάλη ευρωπαϊκή ευθύνη για την ευρωπαϊκή αναγέννηση πέρα από τους σημερινούς ολοκληρωτισμούς που επιβάλλονται με αντιδημοκρατικούς εκβιασμούς από την εκμεταλλευτική σημερινή Ευρώπη του νεο-γερμανικού οικονομικού ολοκληρωτισμού… ο οποίος επέβαλε στην Ελλάδα την ηθική του οίκτου όπως την εξέφρασε ο μεγάλος Ελληνας ποιητής Σοφοκλής με την τραγωδία του “Φιλοκτήτης” για την οποία ο μεγάλος φιλόσοφος Νίτσε στο έργο του “Η γενεαλογία της ηθικής” είπε: «Εδω ακριβώς έβλεπα την αρχή του τέλους, το σταμάτημα, την ανάδρομη κόπωση, τη βούληση που στρέφεται εναντίον της ζωής, τα σημάδια της τρυφερότητας και λύπησης που προμηνύουν την τελευταία αρρώστια: καταλάβαινα πως η διαρκώς εξαπλούμενη ηθική του οίκτου που έπιανε ακόμα και τους φιλοσόφους ήταν το δυσοίωνο σύμπτωμα ενός δυσοίωνου πλέον ευρωπαϊκού πολιτισμού, ο οποίος τώρα πια στα ακραία όρια της αποτυχίας του είναι εξαιρετικά υποχρεωμένος ν’ αλλάξει… ζωή, με υπέρβαση του θανάτου που απειλεί, πάλι, τη νέα γερμανική πλεονεξία».
Γι’ αυτό εμείς οι Ελληνες μέσα από τη δυστυχία που θα υποστούμε με την οδυνηρή συμφωνία πρέπει, πέρα απ’ όσα συμβαίνουν τώρα στην πολιτική μας σκηνή να υπερβούμε τις στερήσεις και τους πόνους μας όπως έκαμε ο Φιλοκτήτης που ξανακέρδισε με επιτυχία τη ζωή.
Τώρα, ο πρωθυπουργός της συμφωνίας Αλ. Τσίπρας είναι υποχρεωμένος ως άλλος Φιλοκτήτης να πρωταγωνιστήσει για αναδημιουργία ελληνική.
ΝΕΟΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ
Από τη Δευτέρα 13 Ιουλίου ανακοινώθηκε η επίτευξη συμφωνίας παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη με αποδοχή λήψης και εφαρμογής βαρύτατων αντιλαϊκών μέτρων.
Ο πόλεμος της οικονομικής ενσκλάβωσης της Ελλάδας και εξουθένωσης της αντίστασης για τον ελληνικό λαό έγινε μια βαρύτατη συμφωνία με μεγάλο “πολέμαρχο” τον εξοχότατο κ. Σόιμπλε που συσπείρωσε γύρω από τη σύγχρονη γερμανική κυριαρχία, στη σημερινή “οικονομική Ευρώπη” μικρούς και μεγαλύτερους “δορυφόρους”, αλλά και κράτη – μέλη της Ευρωζώνης και της ευρύτερης Ευρωπαϊκής Ενωσης των 27 μεγάλων και μικρών χωρών. Αυτός ο πόλεμος, όπως έχουμε γράψει πρόσφατα, αλλά και όπως έχουμε αναφέρει σε παλιότερα κείμενά μας στα Χ.Ν., είχε πολλές σκοτεινές πλευρές, πολλές αιτίες και πολλούς αίτιους και συναίτιους.
Ο οικονομικός αυτός πόλεμος που ξεκίνησε μετά την έκσπαση της κρίσης του 2009 (86 χρόνια μετά την αμερικανική κρίση του 1929 που έγινε παγκόσμια) η Ελλάδα βρέθηκε με ευθύνες ιστορικές Ελλήνων Ευρωπαίων, Αμερικανών και διεθνών εκμεταλλευτικών μηχανισμών στα βάθη και στα ύψη μιας μεγάλης σύγχρονης τραγωδίας. Γιατί εδώ και 8 χρόνια έγινε ο μεγάλος στόχος ενός οικονομικού “πολεμικού” αφανισμού.
Η ΕΛΛΑΔΑ ΩΣ ΟΝΕΙΔΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
Για να παρουσιαστεί πανευρωπαϊκά και παγκόσμια η Ελλάδα ως το όνειδος και το βάρος της Ευρωπαϊκής Ενωσης και κυρίως της Ευρωζώνης. Ολη αυτή την τραγική πραγματικότητα τη βιώνει ο ελληνικός λαός μέσα στην ολοκληρωτική δυστυχία, στην οποία έχει περιαχθεί… Εδώ και 15 χρόνια από την αρχή του 21ου αιώνα.
Για να φθάσει τώρα ο σημερινός ελληνικός λαός ν’ αντιμετωπίζεται από τους συμμάχους και τους εταίρους των ευρωθεσμών τόσο με την “ηθική του οίκτου” σε συσχετισμό με την ανηθικότητα του απόλυτου καταναγκασμού και του εκμεταλλευτισμού των μικρών και μεγάλων συμφερόντων της ευρω-υπερατλαντικής ισχύος. Μιας φοβερής και οδυνηρής πραγματικότητας η οποία επικαλύπτεται με πολλές μάσκες ανθρωπιστικών μορφών και δημοκρατικών (αντιδημοκρατικών στην ουσία) διαβουλευτικών παραμορφώσεων νομοκανονιστικής δικαιικής αδικίας.
ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΜΟΥΣ
Μέσα σ’ αυτή την “ηθική του οίκτου” και στους δικαιικούς καταναγκασμούς των θεσμών η χώρα που γέννησε τη δημοκρατία, τη μεγάλη φιλοσοφία, τη δικαιοσύνη, τον λόγο, την τέχνη, εξαρτήθηκε από τη βούληση των σομπλεϊκών εμμονών να παραδοθεί ο πολύτιμος εθνικός πλούτος ακόμα και νησιών του Αιγαίου σε εταιρεία ξένων ειδικών έστω με έδρα στην Ελλάδα και όχι στο Λουξεμβούργο, γιατί ο περιλάλητος κ. Σόιμπλε έθεσε θέμα έλλειψης αξιοπιστίας της Ελλάδας, θέση που υιοθετήθηκε και από την καγκελάριο κα Μέρκελ, αλλά και από τα δορυφορικά μικρά και μεγαλύτερα κράτη του μπλοκ του γερμανικού βορρά.
Για να ξαναγυρίσουν οι Ελληνες και οι Ελληνίδες όσο κι αν έχουν αποξεχάσει τις μνήμες των οδυνηρών ανθελληνικών καταστροφών που έχει προκαλέσει η γερμανική πολιτική στην ελληνική πατρίδα γενικά και στον ελληνικό λαό ευρύτερα.
ΔΙΑΡΚΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΕΧΘΡΟΤΗΤΑ ΚΑΤΑ ΕΛΛΑΔΑΣ
Με τους Γερμανούς να έχουν πρωτοστατήσει πολλά χρόνια πριν στην οργάνωση του τουρκικού στρατού, στις σφαγές Ελλήνων το 1914 στη Μικρά Ασία κ.λπ. Με συνεχή έκτοτε, ως την εποχή της αναγνώρισης των Σκοπίων με το συνταγματικό όνομα Μακεδονία. Ενώ σε όλη τη μακρά περίοδο της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας η Γερμανία πρωτοστάτησε εν πολλοίς ακόμα και με συμμετοχή της σε βομβαρδισμούς, αλλά ακόμα και πριν λίγες μέρες η καγκελάριος κα Μέρκελ βρέθηκε στο Βελιγράδι για οικονομικές επενδυτικές διαπραγματεύσεις. Για να δηλώσει τότε, ιδιαίτερα προσβλητικά στον Σέρβο πρωθυπουργό: «Κύριε πρωθυπουργέ της Σερβίας εμείς σας έχουμε εμπιστοσύνη γιατί εσείς δεν είστε Ελλάδα».
Οπως έγινε και με τους Φινλανδούς, οι οποίοι πρωτοστάτησαν για έξωση της Ελλάδας από την Ευρωζώνη κ.λπ., ενώ η Ελλάδα υποστήριξε και υπέγραψε την ένταξη της Φινλανδίας στους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς.
ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ “ΜΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ” ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΟΥΝ ΟΙ ΘΕΣΜΟΙ
Αυτή όμως η Ελλάδα της “μη εμπιστοσύνης” όπως διατείνεται ο κ. Σόιμπλε και όλοι οι δορυφόροι της “σιδερένιας πυγμής” της γερμανικής δημοκρατίας επηρεάζει την απάντηση του δημοψηφίσματος με 61% του ελληνικού λαού καθώς και τη μετέπειτα απάντηση της κοινής απόφασης των ελληνικών δημοκρατικών κομμάτων για ομοψυχία στην αντιμετώπιση όλων των συνεχών βιασμών για επίτευξη μιας έντιμης συμφωνίας για παραμονή της Ελλάδας στην Ευρώπη και στη ζώνη του ευρώ… Γιατί και το όχι του 61% του ελληνικού λαού ήταν όχι στις εξουθενωτικές απαιτήσεις για μια οικονομική δανειακή συμφωνία με προϋπόθεση την παραμονή στην Ευρώπη και στην Ευρωζώνη συνεχώς.
Με επιμονή σε αυτή την αρχή παρά την ευρωπαϊκή ανοικτίρμονα πολιτική σε βάρος της οικονομίας μας και του ελληνικού λαού που ακολούθησαν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί και την τελευταία στιγμή, σε συνδυασμό με την προβαλλόμενη “ηθική του οίκτου” όπως την έχει εκφράσει η διάσημη φιλόσοφος του Δικαίου και πρόμαχος των δικαιωμάτων Martha Nussbaum, καθηγήτρια στο παν. του Σικάγου, με το δοκίμιό της “Η ηθική του οίκτου”, μετάφραση Φώτη Τερζάκη, Γεράσιμου Λυκιαρδοπούλου, εκδόσεις “Ερασμος” οι ιδέες αρ. 39.
Διαλέγουμε ένα μικρό απόσπασμα για τον οίκτο (σελ. 27) για τον Φιλοκτήτη του Σοφοκλή που μπορεί να αναχθεί στη δοκιμασία του ελληνικού λαού σ’ αυτή την τόσο ανοικτίρμονα πρόκληση πόνου και τη συλλογική περιπέτεια ιδιαίτερα σ’ αυτές τις ώρες της κορύφωσης της κρίσης μας…
Γράφει λοιπόν ότι: …«η στωική προσπάθεια να υποστηριχτεί ότι κάποιος μπορεί να ενεργεί δεόντως ακόμα και υπό την πίεση των συντυχιών μπαίνει εδώ σε σοβαρή δοκιμασία».
ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ - ΔΡΟΜΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
«Κάτι παρόμοιο υποστηρίζεται για την πείνα γύρω από την οποία περιστρέφεται κατά πολλούς τρόπους η ζωή του Φιλοκτήτη, που αφημένος εκεί χωρίς απόθεμα τροφής, πρέπει να ξοδεύει όλη του τη μέρα στην προσπάθεια να μείνει ζωντανός. Προσπάθεια που επιδεινώνεται, ακόμα μια φορά από την ανημποριά και την απομόνωση. Το δράμα δείχνει τον τρόπο με τον οποίο η πείνα υπονομεύει όλα τα ανθρώπινα σχέδια, κάτι που ένα εύπορο ακροατήριο θα μπορούσε να μη γνωρίζει πραγματικά. Το καταφύγιο γίνεται επίσης αντικείμενο οίκτου… Με τον “Φιλοκτήτη” του Σοφοκλή να είναι διαχρονικά ένα έργο που κάνει τον θεατή του να αναγνωρίσει τη φρίκη του σωματικού πόνου και της κοινωνικής απομόνωσης που συχνά τον συνοδεύει. Με την αθηναϊκή τραγωδία να είναι ο τρόπος της Δημοκρατίας που εμφανίζει τις βαθιές συγκρούσεις και τα τρωτά του κοινού βίου χωρίς να ασχολείται μόνο με τις δυσχέρειες των “μεγάλων ανδρών”, αλλά και με την κατάσταση του δούλου και του απόκληρου με το στίγμα και τον αποκλεισμό…
Με αναγνώριση της ευθραστότητας όλων των ανθρώπινων όντων και την εντελώς ίδια ανάγκη τους για τα αγαθά της ζωής που τόσο φανερά στερείται ο Φιλοκτήτης».
ΤΑ ΑΓΑΘΑ ΠΟΥ ΣΤΕΡΕΙΤΑΙ ΩΣ ΑΛΛΟΣ ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ
Οπως τροφή, στέγη, ανακούφιση του πόνου, κουβέντα, πραγματική φιλία, πολιτική έκφραση. Οπως αυτά στερείται εδώ και 6 χρόνια ο ως Φιλοκτήτης ελληνικός λαός, ο οποίος επωμίζεται εξαναγκαστικά να άρει στους ώμους όλα τα τρομερά λάθη της ελληνικής πολιτικής των μεγάλων λαθών στη διαχείριση της κρίσης για να παραδοθεί η εθνική κυριαρχία στην αγγλική επικυριαρχία του αγγλικού αποικιοκρατικού δικαίου… το οποίο εξακολουθεί να λειτουργεί αντιδημοκρατικά στην ευρωπαϊκή “συντεχνία” των θεσμών και των εκμεταλλευτισμών. Οι οποίοι παρά την ευρύτατη κρίση συνοχής της ευρωπαϊκής δομής εξακολουθούν να λειτουργούν εμποροκρατικά, αλαζονικά, μηχανιστικά, αντιανθρωπιστικά… χωρίς ανθρώπινα δικαιώματα για τα οποία έγινε ουσιαστικά η γαλλική επανάσταση του 1789. Η οποία προέκυψε από την οικονομική κρίση και από τις ενέργειες του Λουδοβίκου ΙΣΤ’ στην προσπάθειά του να αποφύγει τη χρεοκοπία…
ΧΩΡΙΣ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΑ ΚΑΤΗΡΓΗΣΕ Η ΕΥΡΩΠΗ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ
Χθες συμπληρώθηκαν 226 χρόνια από τη νύχτα της Βαστίλης που οι επαναστάτες και επαναστάτριες έσπασαν τις πόρτες της φοβερής φυλακής της Βαστίλης για να ξεχυθούν φυλακισμένοι και λαός στους ρυθμούς της επανάστασης παραληρούντες με το τριαδικό σύνθημα: Liberté, égalité, fraternité.
Τότε στις 26 Αυγούστου 1789, η Γαλλική εθνοσυνέλευση δημοσίευσε το επαναστατικό μανιφέστο της Διακήρυξης των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη… ως βάση του αστικού κώδικα.
Τώρα 226 χρόνια μετά, κυρίως στη σημερινή Γαλλία και σε όλο το κατασκεύασμα (όχι το όραμα που εξαερώθηκε ήδη) της εμποροκρατικής Ευρώπης των σκληρών συμφερόντων με δημιουργία και εκμετάλλευση χρέους οι διάφορες σφαγές συνεχίζονται με οικονομικούς πολέμους σε βάρος των αδύνατων ευρωπαϊκών λαών, αλλά και άλλων λαών του κόσμου.
ΕΝΑΓΩΝΙΑ ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΥΡΩΠΗ
Πέρα από κάθε αξία πνευματική, πέρα από κάθε δημοκρατία πραγματική, πέρα από κάθε αλληλεγγύη ουσιαστική και πέρα από κάθε δικαιοσύνη λειτουργική. Ετσι τα δικαιώματα του πολίτη είναι ανύπαρκτα, η δημοκρατία είναι ανελεύθερη, η εκμετάλλευση είναι τρομερότερη σε όλη την Ευρώπη του άγριου καπιταλιστικού νεοφιλελευθερισμού, που μπορούσε να είχε κερδίσει με πνευματική δύναμη και κοινωνικό κράτος τους Ευρωπαίους πολίτες για τη δημιουργία μιας νέας Ευρώπης των ελπίδων και όχι των απογνώσεων. Με αυτή την ευρύτερη έννοια η αποφασιστική παρέμβαση του Γάλλου προέδρου Φρ. Ολάντ για να παραμείνει η Ελλάδα στη ζώνη του ευρώ αποτελεί μια πράξη σημαντική που σηματοδοτεί την επείγουσα ευρωπαϊκή ανάγκη για μια νέα ευρωπαϊκή ανθρωπιστική και όχι θηριοκρατική Ευρώπη…
ΝΑ ΥΠΕΡΒΟΥΜΕ ΤΗ ΝΕΑ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΠΙΒΟΛΗ
Οπως τη ζήσαμε ως ελληνικός λαός τα τελευταία 10-15 χρόνια, με όλες τις ευρωατλαντικές καταδολιεύσεις για να καλούμαστε τώρα τόσο εκβιαστικά και τόσο απάνθρωπα να υποστούμε μια τραγική διαδρομή πεινώντες, διψώντες, άστεγοι και έμφοβοι 60 και πλέον χρόνια χρέους… Για το οποίο συνευθύνονται οι πρόθυμοι και προτρεπτικοί για υπερκατανάλωση δανειστές ως εκμεταλλευτές μνημονίων, επιμνημονίων να μας βυθίζουν στο κολαστήριο μιας απρόσμετρης λιτότητας χρέους. Χωρίς να απαλλασσόμαστε εμείς -σαν διψασμένος για υπερκατανάλωση λαός από τη δική μας ευθύνη. Τώρα ο αγωνιστικός πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας και τα δημοκρατικά κόμματα της αντιπολίτευσης σηκώνουν το βάρος της κοινής περιπετειώδους πορείας μέσα στην Ευρώπη του ευρώ που κάθε στιγμή αντιμετωπίζει την κατάρρευσή της. Με πρόκληση της Ελλάδας πέρα από τις αναγκαίες αναδιαρθρώσεις που πρέπει να κάμει να είναι υποχρεωμένη να αναλάβει με όλους τους πνευματικούς της φορείς την υπεράνω παντός νομίσματος αναπνευμάτωση της Ευρώπης.
