Συγγνώμη από τους πολίτες που ταλαιπωρήθηκαν από τα καιρικά φαινόμενα που έπληξαν την Αττική, ζήτησε χθες ο πρωθυπουργός. Κι εύκολο να βγει τέτοια λέξη από πρωθυπουργικά χείλη δεν το λες. Ξεκάθαρα όμως, μια συγγνώμη δεν είναι αρκετή· και για να είναι ειλικρινής, απαιτείται να πλαισιωθεί από σειρά άμεσων ενεργειών.
Όπως πολλάκις σχολιάστηκε τούτες τις μέρες, ο χιονιάς ανέδειξε ξανά διαχρονικές ανεπάρκειες του κράτους, με κυρίαρχη αυτή της αδυναμίας συντονισμού μεταξύ υπηρεσιών. Με απλά λόγια, ο μεγάλος εχθρός της καθημερινότητας στην Ελλάδα είναι το… υπηρεσιακό αλαλούμ.
Κι ένα τέτοιο αλαλούμ ζήσαμε χθες στα Χανιά, παρακολουθώντας για αρκετές ώρες, άλλα να ανακοινώνουν οι Δήμοι για τη λειτουργία των σχολείων, άλλα η Περιφέρεια και άλλα η Κυβέρνηση. Κι έπρεπε να σπάσουν τα νεύρα εκπαιδευτικών, μαθητών και γονιών και να γελοιοποιηθεί ακόμα μια φορά η δημόσια διοίκηση, για να καταφέρουν αυτοί οι φορείς να συνεννοηθούν με ένα τηλεφώνημα και να καταλήξουν σε μια από κοινού απόφαση.
Αν σε αυτά τα -φαινομενικά απλά για εμάς τους πολίτες- ζητήματα δεν είναι εφικτή η λήψη άμεσων, κοινών και ορθολογικών αποφάσεων, τότε πώς μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη απέναντι στο κράτος;
Αυτή λοιπόν παραμένει η μεγάλη πρόκληση για τούτη αλλά και για κάθε επόμενη κυβέρνηση. 47 χρόνια μετά τη μεταπολίτευση, να λειτουργήσει η δημόσια διοίκηση στην Ελλάδα, να είναι αξιόπιστος ο κρατικός μηχανισμός. Και σε αυτή την προσπάθεια, προφανώς και δεν χωρούν ούτε οι ευθυνόφοβοι, ούτε όσοι επανειλημμένα δοκιμάστηκαν και κρίθηκαν ανεπαρκείς.