Ακούσαμε τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, που προμηνύουν ευθείες προσδοκίες. Ψηφίστηκαν από 158 «ναι» και 142 «όχι». Οι εργαζόμενοι έχουν να περιμένουν κάτι τούτο το χρόνο κι άλλα από το 2024 μέχρι το 2027. Όπως λέγεται το κόστος για το Π/Υ δεν θα ξεπερνά τα 800 εκατομμύρια € το χρόνο, θα βελτιωθούν οι μισθοί των Δ.Υ. που έχουν να δουν αύξηση πριν από 14 χρόνια.
Στον ιδιωτικό τομέα οι αποδοχές θα προσεγγίσουν τα 1500 €, εφόσον οι επιχειρήσεις θα έχουν κερδοφορία. Όσον αφορά τους συνταξιούχους τυχόν αυξήσεις με το νέο μισθολόγιο που θα τεθεί σε ισχύ από 1/1/2024 θα είναι οριζόντιες παροχές, αλλά θα απορροφηθούν από την προσωπική διαφορά Κατρούγκαλου. Υπάρχει και το σενάριο της επαναχορήγησης ενός δώρου Πάσχα ή των Χριστουγέννων, υπό την προϋπόθεση, ότι η οικονομία θα πάει καλά και θα έχουμε επενδύσεις με αύξηση του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος (Α.Ε.Π.). Πάντως το δημοσιονομικό κόστος δεν έχει αξιολογηθεί από τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών, το δε δημόσιο χρέος ξεπερνάει τα 400 δισ. ευρώ, αυξανόμενο κατά 500 δισ. ευρώ το χρόνο. Για το ιδιωτικό χρέος ούτε λόγος να γίνεται.
Μας προκάλεσαν ευχάριστη εντύπωση τα λεγόμενα περί κλεισίματος της ψαλίδας της ανισότητας, που πηγάζουν από την ανισοκατανομή των βαρών και τούτο θα γίνει τους χαμηλόμισθους, στους μικρομεσαίους και στους συνταξιούχους, που πλήττονται περισσότερο από τα προγράμματα δημοσιονομικής εξυγίανσης. Οι κυβερνήσεις αδυνατούν ή δεν τολμούν να φορολογήσουν τα υπέρογκα κέρδη των βιομηχανιών, των εταιρειών ενέργειας και των τραπεζών, φυσικά δε, ως έκ τούτου, αποφεύγουν να εγγυηθούν μεγαλύτερες παροχές.
Τα μέτρα εξαγγέλθηκαν δημιουργώντας κλίμα προσδοκιών μετά από μία χαλάρωση των διαχειριστικών οικονομικών του κράτους, που έδωσε τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να επενδύει προϋποθέσεις μίας εκλογικής επιτυχίας και τώρα να προτείνει μετέωρες υποσχέσεις για σταδιακές οριζόντιες αυξήσεις μέχρι το 2027. Σχετικά με τα έσοδα από την τουριστική κίνηση, όντως υπάρχει αυξητική τάση, αλλά τα πακέτα υπογράφονται κατά τέτοιον τρόπο, ώστε τα μεγάλα ποσά να μένουν στο εξωτερικό και εδώ να αφήνουν πενταροδεκάρες για τσολιαδάκια και μπιμπελώ αρχαιοτήτων και αυτά κατασκευασμένα στην Κίνα.
Η αμηχανία από τη δεύτερη νίκη της Ν.Δ. στις επαναληπτικές εκλογές έχει να κάνει με αυτό, που φαίνεται αμυδρά και θαμπά χωρίς λεπτομέρειες. Δεν έχει σημασία με το τι ψήφισε ο καθένας και τι προσδοκούσε, αλλά σε τι μπορεί να ελπίζει. Καταλήγουμε σχεδόν στο ίδιο σημείο εκεί, που βρισκόμαστε πριν, μέχρι να επιβεβαιωθεί ποιες θα είναι οι παροχές από την κυβέρνηση. Και αν δυσκολέψουν τα πράγματα, να μην στερέψουν οι προσδοκίες μας για το μέλλον. Ας περάσουμε τη νύχτα, αφού είναι θέσφατο ότι θα έρθει το ξημέρωμα.
