Η αίσθησή μου μετά από 50 ημέρες αυτής της πρωτοφανούς κρίσης είναι ότι οι Eλληνες κέρδισαν επειδή τήρησαν τους κανόνες.
Γνωρίζω ότι σε μια χώρα που αντιμετώπισε πολλαπλές κρίσεις, σε κάποιους οι κανόνες ήταν απεχθείς.
Απέδειξαν, όμως οι κανόνες ότι μπορούν να γίνουν εφαλτήριο προόδου και σου επιτρέπουν να δρας με επιτυχία μέσα σε ένα συντεταγμένο πλαίσιο. Και αυτό είναι ένα κέρδος της Δημοκρατίας μας, που υπερέχει στους κανόνες αλλά και στην λογοδοσία για τα σφάλματα.
Ξέρω επίσης ότι το ασφυκτικό πλαίσιο σε μια προηγμένη χώρα κουράζει, εξασθενεί την εμπιστοσύνη στους θεσμούς, επειδή υπάρχει μια κυρίαρχη εντύπωση του “εγώ να περνώ καλά”.
Η Ελλάδα κέρδισε μια δύσκολη μάχη και τώρα ετοιμάζεται για άλλη μια πιο δύσκολη μάχη για το πώς θα βγει από την κρίση συντεταγμένα, χωρίς αναζωπυρώσεις και με τη λιγότερη οικονομική ζημιά.
Στην παρούσα φάση του μεταίχμιου, από τη μια φάση στην άλλη σοβαρές προβλέψεις δεν μπορούν να γίνουν, αφού τα γεγονότα που θα ακολουθήσουν θα τίθενται σε διαρκή αξιολόγηση.
Επομένως οι καφετζούδες και οι οιωνοσκόποι ας κάνουν λίγο υπομονή.
Βλέπω επίσης το τεράστιο έλλειμμα ηγεσιών άλλων ανεπτυγμένων χωρών.
Η Αμερική και το Ηνωμένο Βασίλειο μας απογοήτευσαν, σύρθηκαν από την αλαζονεία της ισχύος τους στον γκρεμό.
Η γειτονική μας Τουρκία, στρατιωτικοποιεί ακόμη και την καταιγίδα του κορωνοϊού.
Ειλικρινά τους λυπάμαι τους Τούρκους, που δεν μπορούν να αντιδράσουν στον σχιζοφρενή τυχοδιωκτισμό του Ερντογάν.
Πρόκειται για μια παράνοια έξω από την πόρτα του σπιτιού μας.
Ας μην ανοίξουμε την πόρτα να μπει.