Ζακ Ελλύλ Εκδόσεις “ΝΗΣΙΔΕΣ” Θεσσαλονίκη Μετάφραση: Βασίλης Τομανάς
Και πως η Δύση των πολλών προσώπων, μετασχηματισμών και εκμεταλλεύσεων του δυτικού αστικού κόσμου παραμόρφωσε (μέσα από τις διαρκείς μεταμορφώσεις του αστού) όλες τις ιερότητες, με όλες τις ανιερότητες καθώς και όλες τις μορφές των αγώνων λαών και ανθρώπων σε έναν μηχανισμό συνεχούς εκμετάλλευσης των πάντων.
Για να οικειοποιηθεί η Δύση τον χριστιανισμό και να τον μεταβάλει (παραμορφωτικά) σε μηχανισμό των αστικών και μετααστικών εξουσιασμών και υπερ-εξουσιασμών της.
Ενα βιβλίο αποκαλυπτικό (με άριστη απόδοση στα ελληνικά από τον Θεσσαλονικιό Βασίλη Τομανά) γραμμένο από έναν από τους μεγαλύτερους στοχαστές του 20ού αιώνα. Εναν συγγραφέα βάθους και ύψους, που αποκάλυψε τα μεταμορφούμενα πρόσωπα της αστικής μας ιλαρο-τραγωδίας.
Για να μην έχουμε ψευδαισθήσεις για το ποιοι είμαστε στην πραγματικότητα ως “καθωσπρέπει” αστοί, που κάθε στιγμή, συμμετέχουμε -με στόχο τον ψευδοευδαιμονισμό- σε όλα τα εγκλήματα του αστικού μας πυρηνικού πλέον πολιτισμού, που τώρα έφθασε στην οριακή του κρίση. Για να είμαστε υποχρεωμένοι να τον ανατρέψουμε, για να αλλάξει ο ίδιος ο πολιτισμός και να σωθεί ο πλανήτης.
ΤΟ ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΒΑΘΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΚΑΚΙΑΣ
2015 χρόνια έχουν περάσει (στην πορεία του Χριστιανισμού) από τη μεταμόρφωση του Χριστού στο όρος Θαβώρ. Χωρίς όμως να μεταμορφωθεί το σκοτεινό βάθος της ανθρώπινης κακίας, δολιότητας, αρπακτικότητας και εγκληματικότητας. Καταστάσεων, που τώρα, παρά τις όποιες εξελίξεις, εκσυγχρονισμούς μαζί και αφανισμούς έχουμε οδηγηθεί στο δραματικό αδιέξοδο του χριστιανικού μας θρησκευτικού πολιτισμού, μιας διαρκούς εξαστικοποίησης του απόλυτα υλιστικού μας πολιτισμού. Με “ιδεολογία” την έως θανάτου ανταγωνιστικότητα κατά ΠΑΝΤΩΝ!
Με τους χριστιανούς, αλλά και τους μη χριστιανούς, να δέονται για τα δικά τους συμφέροντα και μόνο.
Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΛΑΜΨΗΣ ΕΓΙΝΕ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΗ…
Ο σύγχρονος μεγάλος Γάλλος φιλόσοφος και κοινωνικός ερευνητής ο Ζακ Ελλύλ (ένας από τους τέσσερις σύγχρονους “Ευαγγελιστές των νέων καιρών”, όπως είχε χαρακτηριστεί) είχε γράψει το βιβλίο διεθνούς κυκλοφορίας κι ενδιαφέροντος με τίτλο: “Η μεταμόρφωση του αστού” (ελληνική μετάφραση Βασίλης Τομανάς, εκδόσεις Νησίδες Θεσσ/νίκη).
Σ’ αυτό το βιβλίο (για το οποίο είχαμε κάνει αναφορά πριν 5 – 6 χρόνια) ο Ζακ Ελλύλ έγραψε ότι: «Η δύση των πολλών προσώπων με τους μετασχηματισμούς και τις εκμεταλλεύσεις του δυτικού αστικού κόσμου παραμόρφωσε -με διαρκείς μεταμορφώσεις του αστού- όλες τις ιερότητες με όλες τις ανιερότητες».
Η ΟΙΚΕΙΟΠΟΙΗΣΗ – ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ
Για να οικειοποιηθεί τον χριστιανισμό και να τον μεταβάλλει (παραμορφωτικά) σε μηχανισμό των αστικών και μετα-αστικών εξουσιασμών και υπερεξουσιασμών εκμετάλλευσης των πάντων.
Ετσι όπως αποκαλύπτει ο Ζακ Ελλύλ, ένας από τους μεγαλύτερους στοχαστές του 20ού αιώνα, τα παραμορφούμενα πρόσωπα της αστικής μας ιλαρο-τραγωδίας αποτελούν την παραμορφωμένη χριστιανική πραγματικότητα, για να μην έχουμε ψευδαισθήσεις για το ποιοι είμαστε στην πραγματικότητα, ως “καθωσπρέπει” αστοί χριστιανοί. Εμείς που κάθε στιγμή συμμετέχουμε με στόχο την ψευδοευδαιμονία σε όλα τα εγκλήματα του αστικού μας πολιτισμού που έχει φθάσει από χρόνια στην οριακή του κρίση.
Η ΑΣΤΙΚΗ ΜΑΣ ΠΑΡΑΦΟΡΑ – ΣΥΜΦΟΡΑ
“Η μεταμόρφωση του αστού” είναι ένα από τα πιο σπουδαία σύγχρονα δοκίμια που έχουν γραφτεί για την αστική κοινωνία – τάξη (μπουρζουαλία) και για το άτομο, τον άνθρωπο αστό, που εδώ και δύο αιώνες, κυρίως, εκφράζει και ενσαρκώνει το αστικό πνεύμα, την αστική σκέψη, την αστική συμπεριφορά και την αστική παραφορά για αναζήτηση ατομικής και συλλογικής ευτυχίας.
ΑΣΤΟΣ: ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΘΑΥΜΑΣΜΟΥ, ΦΘΟΝΟΥ ΚΑΙ ΧΛΕΥΗΣ
Αλλά γνωρίζουμε τι ήταν ο αστός; Ηδη από τον 19ο αιώνα οι άνθρωποι παρουσίαζαν τα πιο διαφορετικά και αντιφατικά πορτρέτα του λέγοντες: «Αστός, υπήρξε αντικείμενο φθόνου, μίσους, θαυμασμού, χλεύης. Μπορούμε πάντως να δεχθούμε ότι υπήρξε η αστική τάξη. Αλλά αυτή πώς αναγνωρίζεται; Επειδή αποτελείται από αστούς: Μα πώς αναγνωρίζουμε τον αστό; έχει δύο χαρακτηριστικά:
• Την ιδεολογία της ευτυχίας, την οποία αυτός κατασκεύασε και
• την ικανότητα ν’ αφομοιώνει τα πάντα, ν’ απορροφά ό,τι του είναι πιο αντίθετο, πιο εχθρικό και να το χρησιμοποιεί για να πορίζεται από αυτό όφελος. Εν τούτοις ο αστός έχει εξαφανιστεί. Αλλά η επιρροή του που έχει οδηγηθεί και πού μας έχει οδηγήσει;».
ΑΣΤΟΣ: ΑΦΟΣΙΩΜΕΝΟΣ ΣΤΗ ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΟΥ ΜΗΔΕΝΟΣ
«Μήπως έχουμε μεταβεί σε μια μετα-αστική κοινωνία; Φαίνεται πως όχι. Απεναντίας η κοινωνία μας είναι εξ ολοκλήρου αστική. Οι μορφές σκέψης και συμπεριφοράς φανερώνουν πράγματι πως μας έχει κερδίσει όλους η ιδεολογία της “ευτυχίας” και πως οι μηχανισμοί της κοινωνίας είναι κυρίως μέσα αφομοίωσης.
Ετσι ο αστός σήμερα είναι ο τεχνοκράτης, συντηρητικός ή κληρονόμος του 1908, αφοσιωμένος στη λατρεία του μηδενός και στην εξύμνηση της κοινωνίας του θεάματος».
Η ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΑΜΑΤΟΣ
Ναι, στην κοινωνία του θεάματος, την οποία περιέγραψε τόσο ανάγλυφα ο επαναστατικός ή διανοούμενος Γκυ Ντε Μπορ στην “πολιτιστική του επανάσταση” (Εκδόσεις Ακμων). Μια κοινωνία που όλα τα διαβουλεύεται διά του θεάματος.
Για να διερωτώμεθα αν μπορεί ο σημερινός αποπροσωποιημένος αστός να παίρνει διάφορες μορφές (ανάλογα με την περίσταση) όπως έκανε ο μυθικός θεός της θάλασσας Πρωτέας που μπορούσε να αλλάζει μορφές, για να γίνεται ευμετάβολος όπως περιγραφει, ο Ζακ Ελλύλ, κάτω από τον τίτλο “Πρωτέας” τις (4) μεταμορφώσεις του αστού, της τελευταίας πεντηκονταετίας του 20ού αιώνα.
Στο πρώτο μέρος του βιβλίου του ο Ζ.Ε. και συγκεκριμένα στο πρώτο κεφάλαιο σελ. 11-32, περιγράφει 4 πρόσωπα της αστικής μεταμόρφωσης. Για να προσθέσει στις 4 μορφές μια 5η συνολικής έκφρασης τον τίτλο που του δίνει “ΠΟΙΟΣ;”.
Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣ ΠΡΟΝΟΜΙΟ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ
Την απάντηση μας τη δίνει πάλι ο Ζακ Ελλύλ στη σελίδα 75 λέγοντας: «Εν τούτοις ο αστός διακηρύσσει πως είναι χριστιανός. Ο χριστιανισμός είναι ένα προνόμιο της αστικής τάξης. Αλλά τι του έκανε κατά τον 19ο αιώνα; Τον μετέβαλε σε μια θρησκεία, έναν πνευματισμό, μια ηθική. Ετσι ο αστός έχει αποσυνδέσει ό,τι ήταν εσωτερικά ενωμένο. Εχει επαναφέρει στο επίπεδο του ανθρώπου ό,τι ήταν υπερβατικό… Με επιβολή του αστικού ορθολογισμού, ο οποίος δεν αποκλείει την πνευματικότητα (σελ. 76). Σε συνδυασμό με μια καλοτακτοποιημένη αγάπη… που είναι τόσο επιφανειακή…».
Αυτή όμως, την αγάπη, την πραγματική αγάπη του Χριστού εμείς σήμερα (οι αστοί και οι μετααστοί) την έχουμε μετατρέψει σε αγάπη εκμετάλλευσης των πάντων, ακόμα και (ιδιαίτερα) μέσα στις δυτικές και ανατολικές ακαμψίες του εκμεταλλευτικού χριστιανισμού.
ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΣΤΙΚΟ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΣΜΟ
Ομως ο Ζακ Ελλύλ στο βιβλίο του “Η μεταμόρφωση του αστού” αποκαλύπτει σε όλες τις διαστάσεις της την αστική “καλοπροαίρετη” βουλιμία εκμετάλλευσης πασών των ιερών και ανίερων καταστάσεων και λειτουργιών του αστικού μας πολιτισμού, σε όλους τους τομείς, της έκφρασης και λειτουργίας του από τις πολιτικές, κοινωνικές, καλλιτεχνικές, οικονομικές, επιστημονικές και τεχνολογικές ιδεολογίες ως τις θρησκευτικές παραποιήσεις, παραμορφώσεις του αστικού σύγχρονου τρόμου μας, ο οποίος με τη σημαία της προόδου της ανάπτυξης, της εκμετάλλευσης αναζήτησε το ιδεώδες της ευδαιμονίας.
Για να οδηγηθούμε τώρα σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη καμπή του παγκόσμιου πολιτισμού μας να είμαστε υποχρεωμένοι να απομακρυνθούμε από τη δεινή και αδιέξοδη πραγματικότητα της αστικής μηχανιστικής κοινωνίας της εκμετάλλευσης των πάντων… και της πραγματικότητας που μας οδήγησε στην ύψιστη παραμόρφωση της βόμβας της Χιροσίμα που άνοιξε την πόρτα της Αβύσσου, της πυρηνικής μας καταστροφής με τις πυρηνικές βόμβες να αποτελούν συνιστώσες της σημερινής διπλωματίας των γεωστρατηγικών και γεωενεργειακών και οικονομικών παραμορφώσεων της ελληνικής – ευρωπαϊκής και παγκόσμιας ζωής.
