Το µεγάλο και το µικρό κεφάλαιο χρειαζόταν τους µετανάστες κι ας προκαλούσαν στους ηµεδαπούς κλίµα διασάλευσης της κοινωνίας. Το κεφάλαιο σιωπηλά έκανε επίκληση: «Βρείτε µας φτηνά χέρια να δουλέψει η βιοµηχανία, φέρτε πρόσφυγες». Όσοι έφυγαν ένεκα του πολέµου απ’ τη Μέση Ανατολή ήσαν οι πλέον φτωχοί, αλλά για τις ευρωπαϊκές χώρες οι φτηνοί συντελεστές για τους παραγωγούς.
Στις ευρωπαϊκές χώρες ήταν καλοδεχούµενοι οι Ασιάτες και οι Αφρικανοί, οι οποίοι προτιµούσαν τη Γερµανία αλλά οι Γερµανοί τώρα ξύπνησαν και κατάλαβαν τι τους επιφυλασσόταν. Τους χαρακτηρίζουν ως ‘‘εισβολείς’’ και ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς εντατικοποιεί τους ελέγχους στα χερσαία σύνορα της χώρας του, σε αντίθεση µε τη διακηρυγµένη ανεκτικότητά του στους ξένους, ενώ η µισαλλοδοξία του γι’ αυτούς εξελίσσεται τελευταίως ως σενάριο επιστηµονικής φαντασίας.
Ο Σολτς δεσµεύτηκε ότι θ’ αυξήσει τις απελάσεις των προσφύγων και παράνοµων µεταναστών, θα επιταχύνει τους ελέγχους στα σύνορα της Γερµανίας και θα περιορίσει τη µετανάστευση, καθ’ όσον θεωρεί τους ισλαµιστές «τροµοκράτες». Τούτο προέκυψε κυρίως µετά τα γεγονότα στην πόλη Ζόλιγκεν της Βόρειας Ρηνανίας – Βετσφαλίας, όπου Σύρος µετανάστης επετέθη µε µαχαίρι και σκότωσε τρεις ανθρώπους. Προωθεί, λοιπόν, αυστηρή νοµολογία επιστροφής των µεταναστευτικών ροών στις πρώτες χώρες υποδοχής στις οποίες έχουν την πρωτοκαθεδρία Ιταλία και Ελλάδα, προκαλώντας έντονες αντιδράσεις, αποσταθεροποιώντας τα µέλη της Ε.Ε.
Σαφώς ανησυχούν οι ντόπιοι στις χώρες της Ε.Ε. για τον φόβο ότι προκύπτει κάτι το διαφορετικό, καθ’ όσον ο µεταναστευτικός κόσµος αποτελεί ένα σηµαντικό ποσοστό του ευρωπαϊκού πληθυσµού. Η Γερµανία από αρχιτέκτονας των ευρωπαϊκών κανόνων υπονοµεύει τη Συνθήκη Σένγκεν, η οποία συνιστά τον πρωταρχικό πυλώνα για το κύρος των χωρών της Ε.Ε.
Χάνεται η γερµανική ευαισθησία για τη γερµανική ευαισθησία ενός εκατ. προσφύγων, όπως υπολόγιζε ο Σολτς και τούτο τρέφει τη συλλογική αµνησία, διότι οι δεσµεύσεις τους ξεθωριάζουν, η χώρα άλλαξε και η άλλοτε κραταιά Γερµανία δεν στέκεται στα πόδια της. Τούτο επιβεβαιώνεται από την τζάµπα προσπάθεια του προέδρου της Σταϊνµάγερ, που δήλωσε επισκεφθείς τη χώρα µας ότι «το θέµα των πολεµικών αποζηµιώσεων θεωρείται λήξαν». Για το κατοχικό δάνεια τήρησε «σιγήν ιχθύος».
Οι δυτικές κοινωνίες τώρα που η τεχνητή νοηµοσύνη προχωρεί αλµατωδώς αποδιώχνει αυτούς που τους πρόσφεραν «φτηνές δουλειές» και τους βολεύει να κρατούν οµήρους ορισµένους ποιοτικούς πρόσφυγες και µετανάστες σε καθεστώς διατίµησης, να τους χρησιµοποιήσουν κατά το δοκούν.
