Μεταξύ δύο κόσμων

Ο άνθρωπος ακροβατεί, την σήμερον ημέραν
ανάμεσα στον υλισμό και εις το υπερπέραν.
Κινείται πάντα μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας
με βάση ‘ αποθέματα που έχ’ ευαισθησίας.
Μέσα τ’ αντιπαλεύουνε και περιμένουν νεύμα
τα άκρα τα αντίθετα, το χρήμα και το πνεύμα.
Ο υλισμός από τη μια που θέλει απολαύσεις
και η πνευματική ζωή χωρίς σταθμούς ανάσης.
Τούτ’ η αντιπαλότητα στον κόσμο μας υπάρχει
τον άνθρωπο ταλαιπωρεί μα δεν είν’ όλοι βράχοι.
Οι λίγοι αντιστέκονται σ’ αυτή την αλητεία
κι άλλοι πέφτουν θύματα χωρίς η πολιτεία,
να επεμβαίνει σε αυτό το αλισιβερίσι
που τον πλανήτη σήμερα, πάει να διαλύσει.
Κι όσο κρατούν και λειτουργούν οι αντιστάσεις
τώρα
που ‘χει πλεισιάνει το κακό έχουμ’ ελπιδοφόρα,
μηνύματα που δείχνουνε ότι υπάρχει ελπίδα
για ηθική δικαίωση και λάμπει ηλιαχτίδα.
Που φέγγει και τροφοδοτεί ολόκληρο πλανήτη
από τση Κρήτης τσι κορφές κι από τον Ψηλορείτη.
Πιστεύω έρχετ’ η στιγμή που περιμένουμ’ όλοι
κι η Γη μας θα μετατραπεί σ’ ολάνθιστο περβόλι.