Μια και ο κορωνοϊός έχει μπει για τα καλά -παροδικά ελπίζομε- στην ζωή μας, σωματικά, ας ασχοληθούμε κι εμείς μαζί του, έτσι κάπως εκ του περίσσιου.
Καταρχήν νομίζω ότι εμείς -οι μη ειδικοί, χρειαζόμαστε περισσότερες πληροφορίες. Για να μπορούμε να κάνομε σωστότερες σκέψεις και να συμβάλλομε θετικότερα σε συζητήσεις που τελευταία γίνονται συχνά.
Πριν λίγες μέρες αγοράζοντας ψωμί, έζησα μια τόσο ζωηρή συζήτηση. Ακουγόταν οι πιο απίθανες απόψεις που ήταν μεταξύ του να γελάς ή όμως και να μπαίνεις σε σκέψεις. Μερικοί έλεγαν ότι η υπόθεση είναι στημένη ή τιμωρία του Θεού. Άλλοι ότι πλησιάζει το τέλος του κόσμου ή ότι συνηθίζουν τον κόσμο να ζει κάτω από απόλυτο έλεγχο. Σίγουρο είναι ότι οι άνθρωποι έχουν κινητοποιηθεί συναισθηματικά και υπαρξιακά. Καλό θα ήταν λοιπόν να έχουν περισσότερες ανάλογες πληροφορίες για να μπορούν να κάνουν και πιο ποιοτικές συζητήσεις.
Σκόπιμο θα ‘ταν λοιπόν να δοθούν ίσως ανάλογες πληροφορίες από ειδικούς του τύπου εκλαϊκευμένης επιστήμης π.χ. Τι είναι ιός; ποιές οι “πιο απλές” διαφορές από τα βακτηρίδια, κόκκους, βακίλους, κλπ. Ποιά η συμπεριφορά των γενικά. Εκτός από την τυχαία μετάδοση (μόλυνση) είναι οι ίδιοι επιθετικοί; Ποιά η διαφορά μηχανισμού από το να αναπνεύσεις μια σκόνη ή ένα ιό; Ποιές ακριβώς οι είσοδοι στον οργανισμό; Μόνο το στόμα, η μύτη, τα μάτια; Τα χέρια πρέπει να τα απολυμαίνομε συνεχώς επειδή αναπόφευκτα έρχονται σ’ επαφή με ύποπτες επιφάνειες ανθρώπων και πραγμάτων και στη συνέχεια με στόμα, μύτη, μάτια, τροφές κλπ.
Αλήθεια πόσο ζουν οι ιοί χωρίς ξενιστή;
Ένα φρούτο π.χ. προστατεύεται ενάντια στα μικρόβια -και έντομα- από την φλούδα του, η οποία, συν τοις άλλοις, περιέχει συνήθως αιθέρια έλαια. Αλλά τα φρούτα τρέφονται εσωτερικά. Δεν έχουν στόμα και μύτη όπως άνθρωποι και ζώα.
Τα αιθέρια έλαια όμως έχουν κάποια μικροβιοκτόνο ή απωθητική ιδιότητα. Δύσκολο βέβαια να χρησιμοποιηθούν από ανθρώπους ανάλογα. Ίσως σαν άρωμα ή σαν κάτι “εμποτισμένο” με άρωμα ή κάποιο αιθέριο έλαιο τοποθετημένο κάπου στο πρόσωπο.
Δεν κάνω συγκεκριμένες προτάσεις. Προτείνω όμως να γίνονται ανάλογες σκέψεις και συζητήσεις γύρω από τέτοια θέματα, παρά για συνωμοσίες και σκοτεινές δυνάμεις. Από θετικές σκέψεις “των πολλών” πάντα και κάτι καλό μπορεί να προκύψει.
Υπάρχει ένα είδος μύθου ότι στην εποχή της χολέρας κάποιος έπρεπε να κάνει ένα πολυήμερο ταξίδι στην Ανατολή. Τηρώντας την συμβουλή της μητέρας του να έχει πάντα ένα μικρό κομματάκι σκόρδο στο στόμα του, γύρισε υγιείς.
Και κάτι παράξενο εδώ, που όμως ταιριάζει. Στην Κατοχή, που πολύ συχνά το καλοκαίρι κοιμόμασταν πολύ συχνά στ’ αλώνια και συνήθως πίναμε γάλα, μασούσαμε στο τέλος μια μικρή σκελίδα σκόρδο να μας προστατεύει από τα φίδια. Ήταν υπόδειξη των μεγάλων.
Υπήρχε μια ιστορία ενός παιδιού που υπήρξε ανάλογο θύμα.
Δεν θα ‘ταν όμως μόνο το σκόρδο. Προ πάντων εάν οι ιοί έχουν κάποιο είδος “επιθετικότητας” σε αντίθεση π.χ. με την σκόνη, ίσως ένα γαρίφαλο στο στόμα να δημιουργούσε ένα εχθρικό περιβάλλον για τους ιούς και να μείωνε τις μολύνσεις.
Γαρίφαλο ή κανέλα.
Μικροβιοκτόνες ιδιότητες αποδίδονται επίσης στους σπόρους του γκρέιπ φρουτ, αλλά και στο τζίντζερ, στα δαφνόφυλλα, κλπ. Μικρά τεμάχια στο στόμα. Ας τα μετακινούμε π.χ. κάτω από τα χείλη μας, να μην ερεθίζουν όντας πάντα στο ίδιο σημείο.
Ίσως είναι καλύτερα να κάνει ο κόσμος τέτοιες σκέψεις. Πιθανόν να προκύψει και κάτι χρήσιμο. Και δεν ξεχνάμε βέβαια ότι στο θέμα μας αυτό μιλάμε για πρόληψη και αποφυγή.
