Κατά καιρούς και σε περιστάσεις έντονου προβληματισμού, σε στιγμές που καλούμαστε να πάρουμε μια σοβαρή απόφαση, ακούμε στο αυτί μας ψιθυριστές απόψεις, για το αν πρέπει να κάνουμε αυτό που σκεφτόμαστε ή όχι.
Μην ανησυχείτε, δεν μιλάω για φωνές παραίσθησης, μιλάω για τον πόλεμο με τον εαυτό μας, που από τη μια μας παρακινεί και από την άλλη μας αποτρέπει, μας εμποδίζει να πράξουμε αυτό για το οποίο προβληματιζόμαστε. Αυτή ακριβώς την στιγμή, είμαστε σε μια από τις πιο σημαντικές στιγμές μας. Την στιγμή της ΑΠΟΦΑΣΗΣ, μιας και οι αποφάσεις μας, είναι αυτές που χαρακτηρίζουν τελικά την εξέλιξη στην πορεία της ζωής μας. Σε κάθε περίπτωση όμως, η κάθε απόφαση είναι λυτρωτική. Από την στιγμή της απόφασης και μετά αισθανόμαστε λυτρωμένοι, ελεύθεροι και όποια και αν είναι η έκβαση, την αντιμετωπίζουμε αναλαμβάνοντας τις ευθύνες χωρίς ντροπή. Το μεγαλύτερο λάθος είναι να μετανοήσουμε για την απόφασή μας. Όχι αντίθετα, το λάθος πρέπει να γίνεται οδηγός του μέλλοντος και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να μετανιώνουμε, γιατί έτσι γινόμαστε ευάλωτοι και φοβισμένοι στη λήψη μελλοντικών αποφάσεων.
Λύτρωση η απόφαση. Κατάρτιση το λάθος.
Η μετάνοια γενικότερα είναι χρήσιμη σε πράξεις που κάναμε και δεν μπορούμε να πάρουμε πίσω. Όπως λένε και οι διανοητές ( το πέταγμα μιας πέτρας), δεν μπορούμε να το πάρουμε πίσω και ο ψυχικός τραυματισμός που επιφέραμε σε κάποιον, συκοφαντώντας τον δημόσια. Ένας άνθρωπος μπορεί να αντέξει πολλά πράγματα, ένα από αυτά που μπορούν όμως να τον διαλύσουν, είναι η συκοφαντία ή ο άδικος κοινωνικός αποκλεισμός.
Στην απόφαση ξανά. Έτσι κι αλλιώς σε οποιεσδήποτε σπουδές διαθέτουμε χρόνο, χρήματα και χώρο για να μορφωθούμε, τα τρία ΧΧΧ. Στο φροντιστήριο της ζωής διαθέτουμε τα ίδια, γιατί μια απόφασή μας μπορεί να μας κοστίσει και χρήματα.
Αλλά. Το μέγα ΑΛΛΑ.
Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΛΥΤΡΩΝΕΙ.
Η απόφαση λυτρώνει, κάνει ανθρώπους δυνατούς και κοινωνίες δυνατές. Υπάρχουν άνθρωποι που ταλανίστηκαν χρόνια για την λήψη μιας απόφασης που δεν την πήραν ποτέ και μετάνιωσαν τελικά που δεν κατάφεραν να δουν την εξέλιξη που θα είχε. Αν ήταν καλή, χάσανε την ικανοποίηση και αν ήταν λάθος, χάσανε την κατάρτιση και την μόρφωση που θα εξασφάλιζαν από το λάθος.
Χρόνο δίνουμε σε μελλοντικούς στόχους, σε οράματα και ιδέες, αλλά και πάλι όταν έλθει η ώρα της υλοποίησης, τότε η απόφαση πρέπει να παρθεί θαρραλέα και άμεσα. Γενικότερα όπως λέμε, η πρώτη σκέψη είναι η σωστή και είναι σωστή γιατί μας δίνει το έναυσμα του προβληματισμού.
ΑΠΟΦΑΣΗ ΛΟΙΠΟΝ. Ο μεγαλύτερος καθηγητής και καλύτερος οδηγός της ζωής.
Αποφασιστικός. Προϊστάμενος, Δήμαρχος, επιχειρηματίας, πολιτικός, υπάλληλος, στρατιωτικός, άνθρωπος.
Αναποφάσιστος. Βαλτωμένος, αδύναμος, αρνητής, ρίψασπις, ρίχνει την ασπίδα και φεύγει από την μάχη. Πολλές φορές καυχιέται ότι αποφεύγει τα λάθη, αλλά μόνον επειδή οι νεκροί δεν πέφτουν σε λάθη, λησμονεί ότι μπορεί να είναι κλινικά ζωντανός, αλλά για την ζωή νεκρός.
Το καλό αποτέλεσμα μιας απόφασης μας ικανοποιεί. Το κακό αποτέλεσμα μας μορφώνει. Αλλά μας βρίσκει πάντοτε στο μετερίζι ετοιμοπόλεμους ξανά, ή για να αναπτύξουμε την καλή πλευρά ή για να διορθώσουμε την κακή έκβαση. Η αναθεώρηση είναι και αυτή μέρος της, όχι όμως με ντροπή για το λάθος, αλλά με δυναμισμό στους χειρισμούς που δεν εγκαταλείπουμε ποτέ.
Μια από τις προσωπικότητες που πρέπει να αναδείξουμε σαν άνθρωποι στις μέρες μας, είναι απέναντι στα θέματα που προέκυψαν, της χρονιάς που διανύουμε. Προσωπικότητα αποφασιστική, απέναντι στις προκλήσεις των ημερών, στους πολιτικούς μας, στους κατά τόπους άρχοντες, στους επιστήμονες, στην εργασία μας. Θα δώσουμε χρόνο για την πληρέστερη πληροφόρησή μας και θα είμαστε έτοιμοι με την απόφασή μας πριν μας την επιβάλλουν. Υπέρ η κατά, θετική η αρνητική και εύχομαι ολόψυχα, να μην μοιάζει σαν πράξη που δεν μπορούμε να πάρουμε πίσω, σαν το πέταγμα μιας πέτρας, γιατί αυτή τη φορά θα είναι προς τον εαυτό μας. Σαν μέλη της κοινωνίας είναι σίγουρο πως ο κάθε ένας από εμάς, θα πάρει την δική του απόφαση, η οποία δεν θα είναι ίδια για όλους, αλλά τουλάχιστον να το έχουμε αποφασίσει εμείς, σωστά η λάθος. Και μιας και βρισκόμαστε προς το τέλος της χρονιάς, όπου συνηθίζονται οι απολογισμοί, να μην σταθούμε στην σειρά ακίνητοι και κάποιος από πίσω να μας φωνάζει προχωρήστε, αλλά να προχωρήσουμε αποφασιστικά στην κατάκτηση του στόχου της απόφασής μας. Αν δεν μας βρουν ΑΠΟΦΑΣΙΜΕΝΟΥΣ θα μας πουν ΨΕΚΑΣΜΕΝΟΥΣ.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ.
