Με την ψήφο της 7ης Ιουλίου ανοίγει ένας νέος κύκλος στην πολιτική. Αλλαξαν τα πρόσωπα, θ’ αλλάξουν και οι πολιτικές τους; Η παράταξη της Ν.Δ. επωμίζεται ένα βαρύτατο έργο συνέχισης με σιγουριά της διατήρησης των συνθηκών εξόδου της χώρας από την κρίση.
Ο νέος πρωθυπουργός θα καταφέρει να γίνει ηγετικό πρότυπο, διαφορετικό απ’ αυτό, που μας είχε επιβάλλει το κατεστημένο, το οποίον είχαμε συνηθίσει; Θα μπορέσει, να εφαρμόσει τις θεσμικές λειτουργίες, όπως καθορίζονται απ’ το Σύνταγμα, βάσει των προτεραιοτήτων και όπως οι περιστάσεις το απαιτούν; Να εφαρμόσει τις προϋποθέσεις ισονομίας, για να κατασταλεί το άβατο της ανομίας, ώστε οι πολίτες να νοιώσουν ασφαλείς; Τώρα ούτε περίοδος χάριτος δίδεται, ούτε αναστολές συγχωρούνται.
Στη νέα κυβέρνηση εισέρχονται έμπειροι πολιτικοί αλλά και “πρωτάρηδες”. Είχαμε ακούσει για ένα ευέλικτο Υπουργικό Συμβούλιο με μόνο υπουργούς, χωρίς αναπληρωτές, αλλά με πολλούς υφυπουργούς. Εφτασε να αριθμεί 51 μέλη εκ των οποίων 18 εξωκοινοβουλευτικά πρόσωπα και τεχνοκράτες (οι περισσότεροι απ’ τον εμπορικό κλάδο) δύο αναπληρωτές, 30 υφυπουργοί και μόνο 5 γυναίκες. Πάντως διαφορετικά διοικείται μια εμπορική επιχείρηση και αλλοιώς ένας κρατικός οργανισμός. Με τόσους υφυπουργούς επιχειρείται η ανόρθωση της οικονομίας και η αποκομματικοποίηση του κράτους;
Με αυτές τις εκλογές οι ψηφοφόροι έφεραν ένα είδος κάθαρσης, ζητώντας να σταματήσει η χαμηλής ποιότητας προσπάθεια διάδοσης πολιτικών ιδεών και να πάψουν τα ψεύδη και οι ύβρεις. Να παραμερισθούν οι συνθήκες που οδήγησαν στην κάμψη της ευφορίας, να μην επανεμφανιστεί η ύφεση και η μιζέρια. Να ξεχασθούν οι πρακτικές που θυμίζουν άλλες εποχές, να γίνει υπέρβαση στη δημιουργία πολιτικών λαθών, που οδηγούν στον διχασμό και να εξασφαλισθεί η τήρηση των θεσμών πάνω στα δικαιώματα των πολιτών, γιατί οι θεσμοί χωρίς την κατοχύρωση δικαιωμάτων, είναι γράμμα κενό.
Δεν είναι λίγοι, όσοι έχουν γνωρίσει τη Δεξιά σε άσχημες περιόδους. Ο κ. Μητσοτάκης δεν πρέπει να επιτρέψει μεθόδους, που έχουν καταδικαστεί στη συνείδηση του ελληνικού λαού. Οι προσδοκίες του είναι να ξανάρθει η χώρα σε ομαλούς ρυθμούς, ν’ αλλάξει το σκηνικό, αφού υλοποιήσει, τα όσα έχει εξαγγείλλει. Κανείς δεν ξεχνά ότι η συντηρητική παράταξη κρύβει τις δικές της αμαρτίες του παρελθόντος, που νομοτελειακά κουβαλά στους ώμους της. Ο κ. Μητσοτάκης το γνωρίζει πολύ καλά και θα προσπαθήσει να αμβλύνει τις αντιθέσεις.
Η επίτευξη των πιο πάνω υπό τις παρούσες συνθήκες θεωρείται θαύμα. Η Ν.Δ. δύναται να κάνει θαύματα; Θα ήταν εκπληκτικό φαινόμενο! Η παράταξη μπορεί να έχει γηρασμένο παρελθόν, έχει όμως ανανεωμένο προσωπικό. Ας ελπίσουμε, ότι ο κ. Μητσοτάκης, που εντάσσεται στη νέα γενιά των πολιτικών, έχει διδαχθεί από τα πολιτικά λάθη των παλαιοτέρων και θ’ αναζητήσει ευρύτερες πολιτικές συναινέσεις.
Είναι στις προθέσεις του, που πρέπει να μην μείνει μόνο σ’ αυτές!
Μετεκλογικός ορίζοντας
2 Comments
Αφήστε ένα σχόλιο
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Μικρές αγγελίες
Μόνιμες στήλες
Επιτέλους, τι είναι αυτά που γράφετε, αγαπητέ Αθηναίε φίλε, κ. Χρ. Πλέσσα! Πέφτω από τα σύννεφα! Από ό,τι διαβλέπω, η ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΉ ΜΝΗΜΗ θεριεύει και βαιλεύει, η δε ιστορική, πολιτική και κοινωνική ΑΓΝΟΙΑ -οφειλόμενη στο φαινόμενο του “ελλείμματος της ψυχικής ωριμότητας” δεν λέει να ξεκολλήσει κι εξαφανισθεί: είναι εύκολο αυτό; ΟΧΙ, δεν είναι όταν δεν υπάρχει ηθελημένη πρόθεση των συνανθρώπων μας να ψάξουν και βρουν την αλήθεια. Υπάρχει και σήμερα ακόμη, απίστευτη άγνοια και με πόση ευκολία βάζουμε ταμπέλες κι ετικέττες στους ώμους των συμπατριωτών μας, για δικούς μας -οποιουσδήποτε- σκοπούς κι επιδιώξεις. Ρίξτε, τουλάχιστο, μια ματιά στα βιβλία και στις τελευταίες ΔΗΛΩΣΕΙΣ του αρχικομμουνιστή ΤΑΚΗ ΛΑΖΑΡΙΔΗ και τότε θα διαπιστώσετε με σχετική ευκολία πόσο κακό συντελέστηκε στην πατρίδα μας τόσα πολλά χρόνια. Όμως, η αλήθεια είναι πικρή κι ούτε καν ασχολείσθε με τη συστηματική ΑΛΩΣΗ ΥΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ στον τόπο μας, με απίστευτα κι ανυπολόγιστα δεινά για τη χώρα μας. Βαρέθηκα να διαβάζω κι ακούω, “ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ”, “ΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΔΕΞΙΑ”, “ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ” αλλά καμιά επίσημη και αιτιολογημένη εξήγηση κι ανάλυση των όρων αυτών. Μα αγνοείτε, επιτέλους, ότι σήμερα -αλλά και πολύ χρόνο πρωτύτερα- Δημοκρατικά ΚΕΝΤΡΩΑ ΚΟΜΜΑΤΑ είναι η Ν.Δ και ένα ποσοστό 10-15% που παρέμεινε [σωστά διαβάζετε] στο ΚΙΝΑΛ. Κι ενώ οι πάντες γνωρίζουν από επισταμένες έρευνες και πλήθος αποδεικτικών ντοκουμέντων, ότι οι πολιτικές δυνάμεις στον τόπο μας διαμορφώθηκαν την δύσκολη δεκαετία του 1940: Δηλαδή, ΚΕΝΤΡΟΝ το 70% του ελληνικού πληθυσμού [καλά και σωστά διαβάζετε], ΔΕΞΙΑ 10% μόνο [καλά, πάλι, διαβάζετε και ήταν η δεξιά αυτή που οι άνθρωποι της φτώχειας, της αγραμματοσύνης και της αγροτιάς έχασαν ΑΔΙΚΑ ΤΩΝ ΑΔΙΚΩΝ τα λεβεντόπαιδά τους, γιατί οι ηλίθιου ιστορικοί ηγέτες της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ επιδίωκαν -παντί τρόπω- την διεθνή αναγνώρισή τους με κάποια εδαφική κατάκτηση της Β. Ελλάδας. Για ποιά ΔΕΞΙΑ μιλάτε συνεχώς, να’ ταν κι άλλη σήμερα!] και η ΑΡΙΣΤΕΡΑ του 20% του ελληνικού πληθυσμού, εννοείται και με το ηρωικό και τιμημένο Κ.Κ.Ε. Και τότε και σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας ΑΝΗΚΟΥΜΕ στον ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΩΟ ΚΟΡΜΟ της πατρίδας μας και δεν χρειάζεται να αναφέρω πώς αυτό το 70% [με πρωθυπουργούς τον Γ. Παπανδρέου και ΘΕΜ. Σοφούλη] μοιράστηκε στα δύο [όμοια τμήματα και πολιτικώς και ιδεολογικώς και τα άλλα που γράφονται είναι παραμύθια “για τα ζα μου αργά” που λένε οι φίλοι μας Ζακυνθινοί. ] Το ζήτημα πώς κατάφερε ο πανέξυπνος και χαρισματικός “πολιτικός” κ. Τσίπρας να διεμβολίσει αυτό το καθαρόαιμο[δεν είναι τυχαίο που το έκανε κι ο λόγος είναι ότι είναι το καλύτερο κομμάτι και η ραχοκοκαλιά της χώρας. Στην Ν.Δ. ,νωρίς τον κατάλαβαν και τού γύρισαν την πλάτη σ’ όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις. Μέριμνα και καθήκον όλων ημών είναι να δημιουργηθεί ένας συμπαγής ΚΕΝΤΡΩΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΌΣ ΚΟΡΜΟΣ για να τραβήξει μπροστά ενωμ’ενος κι αγαπημένος ο πολύπαθος και ταλανιζόμενος λαός μας. Κι αληθώς, εκπλήττομαι που δεν προτάθηκε κάτι τέτοιο κι από τον κ. Κυρ. Μητσοτάκη και την κ. Γεννηματά. Στην κυβέρνηση ήταν αναγκαία η είσοδος μερικών πολύ αξιόλογων πολιτικών του ΚΙΝΑΛ. Ωστόσο, ελπίζω, σύντομα να επιτευχθε’ι κάτι τέτοιο και για την μεγάλη επιτυχία αυτής της Κυβέρνησης εγγυούνται η αγάπη προς τον ελληνικό λαό, η τεράστια εμπειρία των πολλών και νέων ανθρώπων μας και βέβαια ο ζήλος για εργατικότητα. Αφήστε, επιτέλους τις μεμψοιρίες και τα αναπάντητα ερωτηματικά σας, είναι οι ώρες πολύ κρίσιμες και πολλοί συνάνθρωποί μας αγνούν τα προβλήματα που βρίσκονται κοντά κι απέναντί μας, όπως άλλωστε σ’ όλη την Ευρώπη. Τα πράγματ α δεν διαμορφώνονται με μαγικές συνταγές και ψευτοφιλοσοφίες. Αν αδελφώσουμε τα δύο απόλυτα μεγάθη, την ΑΓΑΠΗ και την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, μόνο τότε θα ενωθούμε και θα πάμε μπροστά. Ειλικρινά, στενοχωρήθηκα πολύ με το άρθρο σας, αγαπητέ κ. Χρήστο
Φιλικά Γ. ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΊΟΥ, συντ/χος νομικός, κοινωνιολόγος, οικονομολόγος ΧΑΝΙΑ
ΝΟΤΕ: συγγνώμη για τα κάμποσα λαθάκια [π.χ αντί μεμψιμοιρίες έγραψα “μεμψοιρίες” κι άλλα λαθάκια, λόγω ταχύτητας γραφής, και ταραχής δικαιολογημένης των συναισθημάτων μου] . φιλικά Γ.Κ ΧΑΝΙΑ