– (Μεθεόρτια αβάσταχτα) Κουτσά- στραβά περάσαμε λίγο καλύτερα από πέρυσι τις γιορτές του Πάσχα. Φυσικά σε 15 μέρες θα φανούν τα αποτελέσματα από τα μέτρα χαλάρωσης που “επέτρεψε” η κυβέρνηση. Όμως, το ουσιαστικότερο θέμα σε παγκόσμιο πια επίπεδο, δεν είναι μια χώρα να “τα πηγαίνει καλά” με τον κορωνοϊό, αλλά να εμβολιαστεί ο παγκόσμιος πληθυσμός, τουλάχιστον στο 70%. Ήδη υπάρχουν χώρες πού ούτε εμβόλια μπορούν να έχουν αλλά ούτε και οξυγόνο! Απλά, μετρούν κάθε μέρα χιλιάδες νεκρούς “άταφους”, επειδή έχουν χάσει τον έλεγχο τους (Ινδία, Βραζιλία, Ιράν, Τουρκία κ.λπ.). Οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι πλανήτης είναι η κοινή μας “πολυκατοικία”, κι αν ένα διαμέρισμά της παραμένει μολυσμένο, όλοι κινδυνεύουμε να πεθάνουμε.
– (Δεύτερη Ανάσταση) Βρεθήκαμε στους Αγ. Αναργύρους στη 2η Ανάσταση (ανήμερα του Πάσχα, στις 11 η ώρα π.μ. Η κατανυκτική ατμόσφαιρα συνεχίστηκε, όπως και τη Μ. Παρασκευή, όπως και το Μ. Σάββατο.
Με τον κόσμο να τηρεί ευλαβικά τα μέτρα, με τους ψαλτάδες στα ωραία τους, με την τήρηση του τελετουργικού, με τα ήθη και τα έθιμα (πλην των ασπασμών), με τις ψαλμωδίες, τις ευχές και τα προσκυνήματα. Ωραίες εμπειρίες, έστω και πρωτόγνωρες…
– (Στο τέλος κυριαρχεί η επιβίωση) Η πανδημία ανέδειξε πολλές πτυχές του εληνικού ψυχισμού: ανησυχία, ιδιωτισμό, αλληλεγγύη, ηρωισμό, καχυποψία, αμφισβήτηση των ειδικών, υπακοή/ανυπακοή, δεμεμελισμό… Με το εντυπωσιακό κύμα των προσερχομένων τώρα στις γιορτές για εμβολιασμό (ηλικίες 30-50 ετών), οι Έλληνες τελικά δείχνουμε ότι λειτουργούμε ορθολογικά. Αυτό φάνηκε και στις εκλογές του 2019, με τα “πενταετή σκαμπανεβάσματα” μιας αλλοπρόσαλλης, ετερόκλητης και δήθεν “αριστερής” κυβέρνησης. Αποδεικνυόμαστε σήμερα, ως επί το πλείστον σκεπτόμενος λαός. Στην αρχή της πανδημίας, όταν πρωτοφορέσαμε μάσκα, βλέπαμε και ακούγαμε από φίλους και συνάδελφους “αρνητές” πολλά ειρωνικά σχόλια! Με τους θανάτους σε καθημερινή βάση εδώ κι ένα χρόνο, τα πράγματα σοβάρεψαν και γι’ αυτούς: η μάσκα έγινε απαραίτητο εξάρτημα, τα ραντεβού κλείνονται το ένα μετά το άλλο, η ανησυχία διατρέχει όλους. Όπου επικρατεί ο θάνατος ως μόνη βεβαιότητα, ο άνθρωπος -ο Έλληνας- εκλογικεύεται, προσαρμόζεται, αποδέχεται οποιοδήποτε εμβόλιο. Κινείται ενστικτωδώς, διότι προέχει η επιβίωση. Οι εικόνες από την Ινδία (φωτ.) είναι το φοβερότερο και πειστικότερο επιχείρημα…
Αν δεχτούμε ότι το 2019 οι ψηφοφόροι είχαν για οδηγό τους τα “σκαμπανεβάσματα μιας αλλοπρόσαλλης” κυβέρνησης, την οποία και καταψήφισαν, τι πρέπει να πούμε για τη σημερινή, η οποία: στις 5 Νοεμβρίου 2020 ανακοίνωσε 702 θανάτους από τον κορωνοϊό, και για να προλάβει (όπως ισχυρίστηκε) τα χειρότερα επέβαλε εκτεταμένους -και εν πολλοίς ολέθριους – περιορισμούς· ύστερα δε από 6 ακριβώς μήνες, στις 3.5.2021, ανακοίνωσε 10381 θανάτους; Ήταν σωτήρια τα μέτρα που πήρε; χωρίς “σκαμπανεβάσματα”; Άραγε αυτό πρέπει να το ξεχάσει ο ψηφοφόρος όταν θα κληθεί και πάλι να καταθέσει την ψήφο του; Να ξεχάσει το πένθος στο οποίο έχουν βυθιστεί χιλιάδες οικογένειες πολλές από τις οποίες θα είχαν στη ζωή τον άνθρωπό τους αν η εξουσία ήταν σώφρων και όχι “έξυπνη”; Να ξεχάσει αυτό που πριν από λίγες μόλις ημέρες ξεστόμισε κορυφαίο κυβερνητικό στέλεχος, ότι δηλαδή επιβλήθηκε η αποστολή SMS, διότι αυτό το μέτρο έχει παιδαγωγικό χαρακτήρα; (να μάθουμε να πειθαρχούμε! να στεκόμαστε προσοχή μπροστά σ’ εκείνους που αποφασίζουν και διατάζουν!)
Αλλά είπαμε: όλα είναι εικόνα. Να φαινόμαστε ωραίοι, και ας μην είμαστε.
Και δεν αποκλείεται στη μνήμη των πολλών να επιπλέουν μόνο τα σωτηριώδη για την υγεία, την οικονομία, την παιδεία κ.λπ. έξυπνα μέτρα που ζήσαμε και ζούμε.
ΥΓ. Είναι άλλο θέμα η υποχρέωση του πολίτη να σέβεται και να εφαρμόζει τους νόμους, έστω και αν δεν συμφωνεί με τις διατάξεις τους, και άλλο το πνεύμα που διακατέχει τους εκάστοτε κυβερνώντες και που αποκαλύπτει το πώς βλέπουν τον δικό τους ρόλο στο πλαίσιο του δημοκρατικού πολιτεύματος. Στο γεγονός ότι ανάμεσα σε αυτά τα δύο θέματα υπάρχει αγεφύρωτο χάσμα οφείλεται και η κρατούσα άποψη των πολιτών για τους πολιτικούς (με όλα τα παρεπόμενά της).
Ο κύριος αρθρογράφος με το τρίτο σχόλιο κάνει φανερή προπαγάνδα.
Πρώτο τη μάσκα οι ίδιοι της επιτροπής και ο κ. Τσόρδας όχι μόνο δεν τη συνιστούσαν αλλά υποστήριζαν πως κάνει κακό.
Δεύτερο δε λέει τίποτε για την αιτία που είχαμε θανάτους σε καθημερινή βάση. Και έχουν περάσει τις δέκα χιλιάδες. Φταίνε άραγε οι ίδιοι εκείνοι που πέθαναν ή οι γύρω τους; Δε φταίνε οι ελλείψεις στα νοσοκομεία; Ξέχασε που έλεγαν από την κυβέρνηση πως είναι πεταμένα λεφτά αν δώσουν για νέες μονάδες εντατικής;
Τρίτο βλέπει εντυπωσιακό κύμα για εμβολιασμούς. Μακάρι να ήταν έτσι. Αλλά πού το βλέπει; Επειδή από τις εκατοντάδες χιλιάδες έχουν ζητήσει να εμβολιαστούν μερικές δεκάδες χιλιάδες; Θυμίζω πως μέχρι τώρα έχουν κάμει και τις δύο δόσεις περίπου το 10% του πληθυσμού.
Τέταρτο προσπαθεί να συγκρίνει τα δικά μας με τις εικόνες από την Ινδία. Να συγκρίνει όμως και το μέγεθος του πληθυσμού (θα δει πως τα πράγματα είναι εις βάρος μας).
Πέμπτο μιλάει για σκαμπανεβάσματα της προηγούμενης κυβέρνησης και δε βλέπει τις μέρες και τα έργα της σημερινής. Που άλλα λέει το πρωί ο ένας και άλλα το μεσημέρι ο άλλος. Τα θεωρεί φυσιολογικά και ωφέλιμα;
Ας αφήσουμε τους άλλους τομείς της καθημερινής ζωής με τη μαυρίλα που υπάρχει.
Απορώ πώς βγάζει το συμπέρασμα πως είμαστε σκεπτόμενος λαός. Να πει φοβισμένος από τη σοβαρότητα της αρρώστιας και από την απειλή του πρόστιμου, ναι.
Συμφωνώ πως εκείνο που κατευθύνει τον καθένα στη συμπεριφορά του είναι το αίσθημα της επιβίωσης. Μακάρι όμως αυτό καθένας να το έλεγε όχι μόνο για τον εαυτό του αλλά και για τους άλλους.