Μπήκαν όλα τα διλήμματα για τις εκλογές. Καθαρές κουβέντες. Μένουν 10 ημέρες.
Όλο το βάρος των κομμάτων πέφτει στους αναποφάσιστους.
Η δημοκρατία οφείλει να είναι η επικράτεια της γνώσης. Ούτε της παπάτζας ούτε του ψεκασμού.
Πρέπει να ξέρουμε τι θα πληρώσουμε (τον λογαριασμό) για το πρόγραμμα που παρουσιάζει κάθε κόμμα.
Προτείνουν κάποιοι, αλλά δεν μας λένε πόσο κοστίζει. Διότι στο τέλος, εμείς θα πληρώσουμε.
Απ’ ό,τι έμαθα ξεκίνησε ήδη η συμπλήρωση των φορολογικών δηλώσεων. Συνεπώς δεν χωρά παπάτζα.
Αυτή είναι η δουλειά κάθε δυτικής δημοκρατίας. Αυτονόητα πράγματα.
Διότι όταν απλώνουμε τα ρούχα στα μανταλάκια, μετά πρέπει να τα μαζέψουμε.
Τι, όχι;
Έμαθα ότι και η ακρίβεια καλπάζει. Το ζω καθημερινά στις αγορές τροφίμων.
Κανείς λοιπόν δεν πρέπει να λέει ό,τι του κατέβει στο κεφάλι.
Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά.
Η Ευρώπη έχει μια συγκεκριμένη οικονομική πολιτική που δεν αλλάζει στα καφενεία.
Αυτό μας άφησε ουλές. Να μην το επαναλάβουμε ποτέ ξανά.