Φαίνεται, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει στη γραμμή του, ν’ ακολουθήσει ευρωπαϊκή πορεία και να διαπραγματευθεί, χωρίς να μετέλθει μονομερείς ενέργειες. Το γνωρίζουν πολύ καλά οι οικονομικοί παράγοντες της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ξέρουν τους κανόνες της Ευρωζώνης, ότι δεν προβλέπεται καμία αποχώρηση απ’ το ευρωσύστημα και δεν κάνουν σκέψεις για οικειοθελή απομάκρυνση. Βλέπουμε, ότι πολλοί αξιωματούχοι του κόμματος αντιλαμβάνονται, πως πρέπει να σταθμίσουν με ψυχραιμία το σύνολο των συνθηκών, που επικρατούν τώρα ή αυτών που πρόκειται, να προκύψουν αργότερα. Ο σχεδιασμός των ενεργειών του κόμματος και η τακτική, που ακολουθείται, γίνεται με προσεκτικά βήματα, για ν’ αποφευχθούν απρόβλεπτες καταστάσεις. Αυτό που φοβούνται είναι, μήπως προκληθεί αναταραχή στην αγορά των ομολόγων, γι’ αυτό προκάλεσαν τη συζήτηση με τα hedge funds στο Λονδίνο. Το συμπέρασμα μετά το Παρίσι και το e-mail της κυβέρνησης προς την τρόικα, κατόπιν, είναι, ότι οι πιστωτές δεν πιστεύουν στην εξομάλυνση των πραγμάτων. Διότι αμφισβητούν, ότι το σύστημα, θα σταθεροποιηθεί, είτε το πολιτικό σκηνικό παραμείνει, ως έχει, μετά την εκλογή προέδρου, είτε αλλάξει με νέα κυβέρνηση.
Όσο βλέπουν, ότι οι πιθανότητες να μεταβληθεί το κυβερνητικό τοπίο είναι υπαρκτές, τόσο γίνονται πιεστικοί, μηδενίζουν τις θυσίες του λαού τεσσεράμισι χρόνων και επιδιώκουν νέες δεσμεύσεις, για να μην μπορέσει μια νέα κυβέρνηση, να ανατρέψει την ακολουθητέα πορεία κατά τη διάρκεια της επιτήρησης. Η θεατρική παράσταση, που παίζεται τελευταία απ’ τους τροϊκανούς με το ελληνικό σενάριο, είναι να στείλουν μηνύματα στους Ευρωπαίους του Νότου, Ιταλία και Ισπανία. Απ’ την Ελλάδα προσπαθούν, ν’ αποκομίσουν, όσο πιο πολλά μπορέσουν, υπολογίζοντας στη δική μας πολιτική αστάθεια. Η κυβέρνηση δείχνει, πως έχει περιορισμένες δυνατότητες, να πει: «ως εδώ και μη παρέκει», η δε αντιπολίτευση το λέει ξεκάθαρα, ότι η υποχωρητικότητα έχει τα όριά της. Η τρόικα πρέπει να συνειδητοποιήσει, ότι αρχίζει η δημιουργία ενός ενιαίου εσωτερικού μετώπου αντιπαράθεσης, το οποίο προτίθεται να τους υπενθυμίσει, ότι οι τοποθετήσεις τους είναι ανεδαφικές, αποτυχημένες και πρέπει να αναθεωρήσουν την τακτική τους. Συμβάλλει προς τούτο πάρα πολύ και η στάση της αντιπολίτευσης.
Παρατηρούμε, να σημειώνονται μετριοπαθείς κινήσεις αλλαγής θέσεων σε θέματα τρεχουσών εξελίξεων προς επίτευξη κάποιου συγκεκριμένου σκοπού. Η πρόθεση του κ. Τσίπρα να συναντήσει τον κ. Σαμαρά για συμφωνία δέσμης μέτρων προς εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας και διενέργεια εκλογών χωρίς την παρουσία του κ. Βενιζέλου, δεν πραγματοποιήθηκε. Η μετέπειτα όμως απόφασή του να συνομιλήσει με τον κ. Βενιζέλο στο υπ. Εξωτερικών κάτι σημαίνει. Οτι ίσως “λειώνουν οι πάγοι”, ότι και η γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση με συντεταγμένες ενέργειες και διαπραγματεύσεις δίχως μονόπλευρες κινήσεις. Εφόσον ομονοήσουν οι πολιτικές δυνάμεις ότι το ελληνικό πρόβλημα μόνο με ενιαία γραμμή λύνεται, θα αναγκάσουν και τους έξω, να σκύψουν με προσοχή να δουν, που οδήγησαν την κοινωνία του τόπου και να δεχτούν διορθωτικές κινήσεις, ώστε να σταματήσει η καταδυνάστευσή μας και αυτοί να μην χάσουν.
