Βρισκόμαστε σε διανοητική σύγχυση ή λείπει από τον ψυχισμό μας η φλόγα της κατανόησης; Πώς αλλιώς μπορεί να αιτιολογήσει κανείς την τάση των ανθρώπων να στραγγαλίζουν τα όνειρα των διπλανών τους. Οταν δεν μπορείς να δώσεις καινούργια όνειρα μην καταστρέφεις τα παλιά, λένε. Το όνειρο είναι σαν την ελπίδα. Είναι μία σπάνια πιθανότητα να συμβεί κάτι, αλλά αν δεν μπορείς να προσφέρεις φωτεινή ακτίνα καλύτερη, άφησε την ελπίδα να υπάρχει. Η ελπίδα δημιουργεί όνειρα και τα όνειρα κάποιες φορές, έστω και σπάνιες, πραγματοποιούνται. Εχουμε δικαίωμα να κόβουμε έστω και αυτές τις σπάνιες πιθανότητες; Σίγουρα όχι. Τότε πώς και από πού παίρνουμε το δικαίωμα να κόβουμε οράματα ανθρώπων, που κάποια όνειρά τους τα έβαλαν σε εφαρμογή, τα υλοποιούν, τα έβαλαν στην καθημερινότητά τους. Ποιος λοιπόν δίνει το δικαίωμα και σε ποιον να στραγγαλίζει τα όνειρα του λαού ή έστω μερίδας του κόσμου ή ακόμη και ενός ανθρώπου; Κανείς δεν το έχει. Είτε τα όνειρα αφορούν υλικά πράγματα, σπίτι, αυτοκίνητο, είτε ψυχικό πλούτο όπως συναισθήματα, αισιοδοξία, αδελφοσύνη, ή ακόμη υλοποίηση ονειρικών σχεδιασμών σαν τον γάμο, τη δημιουργία σπιτικού, τη δημιουργία ισονομίας, αξιοκρατίας, σωστής και ουσιαστικής παιδείας. Ο άνθρωπος ξεκινά να δημιουργεί με τη συνειδητή φαντασία, τα λέμε όνειρα και σιγά – σιγά, ανάλογα με τις δυνατότητες που του έχει δώσει το κράτος, το περιβάλλον, η οικογένειά του, προχωρά στην πραγματοποίησή τους. Ποιος όμως έχει το δικαίωμα να σου παίρνει πίσω αυτά που μέχρι χθες σου παρείχε ή αυτά που ο καθένας κατάφερε να θεμελιώσει με κόπους και προσπάθειες χρόνων; Κανείς. Το να στραγγαλίζεις όνειρα είναι το ίδιο με το να περνάς θηλιά στον λαιμό του άλλου και να τη σφίγγεις ανάλογα των προθέσεων ή των συμφερόντων σου. Αυτό είναι προμελετημένο έγκλημα ή τουλάχιστον ψυχολογικός πόλεμος που αποβλέπει σε ίδιον όφελος. Οι πρόγονοί μας έλεγαν: «Μην ξεχνάς ότι είσαι άνθρωπος, ότι διοικείς ανθρώπους και ότι αυτή η δυνατότητα είναι προσωρινή». Οι γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς προσφέρουν ευνοϊκό έδαφος για δραστηριοποίηση οραμάτων και ονείρων. Οι ευχές άλλωστε όλων μας είναι απόλυτη ένδειξη της ανάγκης μας. Οι ευχές τονώνουν τα όνειρά μας και μας κάνουν να τα βλέπουμε υλοποιημένα. Χαιρόμαστε με τα όνειρα, ελπίζουμε με τις ευχές τονώνοντας τον ψυχολογικό μας κόσμο και προχωράμε στο αύριο αισιόδοξα, έστω και με όνειρα που δεν έχουν μεγάλες ελπίδες πραγματοποίησης. Αλλά η αισιοδοξία τονώνει την ενέργειά μας, τη σωματική, την ψυχική, μέχρι και το ανοσοποιητικό μας. Ποιος λοιπόν και για ποιον λόγο να στερήσει από τον κόσμο αυτό το καλό στοιχείο; Μόνο ένας εσκεμμένα κακός θα το έκανε. Τα υπόλοιπα είναι δικαιολογίες. Όσο αληθοφανείς κι αν είναι, είναι δικαιολογίες. Ολοι χρειαζόμαστε τη θετική ενέργεια. Τα φυτά, τα ζώα, οι άνθρωποι, ο ίδιος ο πλανήτης Γη, θέλουν την θετική ενέργεια, είναι απαραίτητη. Όποιος λοιπόν βάζει εμπόδια ή στερεί από τον οποιονδήποτε αυτή την ενέργεια και τη μετατρέπει σε αρνητική είναι εχθρός της φύσης, των ανθρώπων, του πλανήτη μας. Ο καθένας μας λοιπόν που έχει θέση ελέγχου και κυρίως οι κυβερνώντες ας προσέξουν τα αποτελέσματα των αποφάσεών τους. Και φυσικά ο καθένας μας ας παρατηρεί καθημερινά τον εαυτό του διότι κανένας δεν είναι άμοιρος ευθυνών όσο μικρή κι αν είναι η επιρροή του. Μαζί με τις ευχές μας λοιπόν ας παρατηρούμε τα λόγια, τις αποφάσεις μας, τις πράξεις μας. Μήπως στραγγαλίζουν τα όνειρα πολλών ή λίγων. Διότι ακόμη και σε έναν να δημιουργούμε περιορισμούς είναι λάθος μας. Αλλωστε ο νόμος της ελεύθερης βούλησης είναι συμπαντικός και δεν έχει κανείς το δικαίωμα να επεμβαίνει. Ας το προσέξουμε στις ευχές μας και ας το θέσουμε ως σκαλοπάτι για τον νέο χρόνο.
ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ ΠΟΥ ΣΤΡΑΓΓΑΛΙΖΕΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΤΕ ΘΑ ΤΟΝ ΓΡΑΨΕΤΕ?
ΜΟΝΟ ΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΥΝ ΑΡΚΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΟΤΕ ΥΠΕΡΣΠΙΣΤΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΚΑΝΕΝΟΣ ΠΟΛΙΤΗ. ΑΛΛΩΣΤΕ .Η ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΜΑΣ,ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΠΩ ΠΟΛΥ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΑ.