Μια αγαπημένη συνοικία των Χανίων

Αναρωτιέμαι μήπως τελικά ανώριμοι δεν είναι οι πολίτες, αλλά εκείνοι που υποδύονται δωρεάν τους αναμορφωτές της πόλης των Χανίων.
Διαισθάνομαι ότι το θέμα της αξιοποίησης του στρατοπέδου Μαρκόπουλου θα απασχολήσει έντονα την τοπική επικαιρότητα.
Η Δημοτική Αρχή των Χανίων έχει αποδείξει ότι έχει μια συγκεκριμένη πολιτική κατεύθυνση. Στο θέμα του στρατοπέδου θέλει να δοξαστεί… τσάμπα, δίχως να ακούσει τις κυρίαρχες ανησυχίες της τοπικής κοινωνίας.
Αν επιχειρήσω να συνδέσω το στρατόπεδο Μαρκόπουλου με τη φασαρία που έγινε για 150 μέτρα άσφαλτο, μπορώ εύκολα να αποδείξω τις αυταπάτες των τοπικών εξουσιούχων.
Γενικά τους αρέσει να κάνουν πολλή φασαρία για το παραμικρό, αλλά την ίδια στιγμή στα μεγάλα τοπόσημα ακολουθούν μια παρελκυστική πολιτική.
Πιστεύω ότι θα τους θυμόμαστε για τη φασαρία τους.
Σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο τα όρια της αυτοδιοικητικής πολιτικής έχουν προσδιοριστεί και έχουν γίνει κοινώς αποδεκτά.
Όταν λέμε πάρκο, εννοούμε πάρκο. Τίποτε άλλο.
Η χανιώτικη κοινωνία έχει αποδείξει ότι διαθέτει φιλότιμο και καλούς τρόπους.
Όταν ζητά κάτι για χρόνια θέλει να εισακουστεί. Δεν τα λέει στον τοίχο.
Καμιά αντίρρηση;