Πανηγυρικά εορτάζουν κάθε χρόνο το εικονοστάσι του Αγίου ∆ηµητρίου, νότια του στρατοπέδου Μαρκοπούλου, οι κάτοικοι της πρώην Μικρασιατικής συνοικίας “Φιστικιών” που περικλείεται κυρίως από τις οδούς Αντωνιάδου, Κριαρά, Κουρή και Παναγούλη.
Την ακολουθία στο εορταζόµενο εικονοστάσι που έχει την δική του ιστορία και η οποία παραµένει άγνωστη στο ευρύ κοινό, τέλεσε το απόγευµα της Τετάρτης ο εφηµέριος του Ιερού Ναού Αγίου Ιωάννου π. Αλέξανδρος Ξηρουχάκης για να ακολουθήσει πλουσιοπάροχο κέρασµα από τους γείτονες της περιοχής.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ
Με αφορµή το εορταζόµενο εικονοστάσι του Αγίου ∆ηµητρίου καταγράψαµε το ιστορικό της παλιάς συνοικίας όπως µας το διηγήθηκαν ηλικιωµένοι κάτοικοι των οδών Αντωνιάδου και Κριαρά: «Το στρατόπεδο “Μαρκοπούλου” δεν υπήρχε πριν από τη Γερµανική κατοχή αλλά γινόταν στρατιωτικές εκπαιδεύσεις από το 14ο Σύνταγµα Πεζικού της Μεραρχίας. Όλη η περιοχή εδώ ήταν χωράφια µε ελιές και πολλές φυστικιές αιτία που η σηµερινή οδός Αντωνιάδου ονοµαζόταν εκείνα τα χρόνια “Φυστικιές”. Πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία ήταν οι πρώτοι κάτοικοι σε σπίτια εργατικών κατοικιών που τους παραχώρησε το ελληνικό κράτος. Πολύ κοντά µε το σηµείο που βρίσκεται σήµερα το εικονοστάσι υπήρχε ένα καταφύγιο στο οποίο έπαιζαν τα προσφυγόπουλα της συνοικίας και µε την κήρυξη του πολέµου την κατοχή κρυβόταν και αρκετοί κάτοικοι για να γλιτώσουν από τους βοµβαρδισµούς. Υπήρχαν και άλλα καταφύγια εδώ κοντά τα οποία διασώζονται. Το ένα είναι στην εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα βορειοανατολικά του στρατοπέδου και το άλλο επί της οδού Κριτοβουλίδου βορειοδυτικά του στρατοπέδου. Το δικό µας εδώ το µπάζωσαν. Κάποια µέρα στην κατοχή που οι Γερµανοί έριχναν βόµβες κάτοικοι µικροί και µεγάλοι είχαν κρυφτεί µέσα. Μεταξύ αυτών και µια πολύτεκνη οικογένεια της οποίας το ένα παιδί είδε µε τα µάτια του στο βάθος του καταφυγίου τον Άγιο ∆ηµήτριο. Κι ενώ οι βόµβες έπεφταν συνεχώς κανένας τους δεν έπαθε τίποτα. Θεώρησαν θαύµα του Αγίου που τους προστάτεψε και αποφάσισαν να κτίσουν µετά που έληξε ο πόλεµος ένα µικρό εικονοστάσι στη χάρη του όπως και έκαναν. Αυτό το εικονοστάσι το πανηγυρίζουν κάθε χρόνο την παραµονή οι απόγονοι εκείνων των Μικρασιατών µαζί µε νέους γείτονες. Ο ∆ήµος Χανίων όπως µας υποσχέθηκε πρόκειται σύντοµα να ανοίξει την οδό Αντωνιάδου ώστε να ενώνεται µε την Κ. Μάνου και πως ακόµα ότι τον ενδιαφέρει αυτή η ιστορία µε το καταφύγιο».
