Μία ακόμη επανάληψη;

Μπορεί από την κυβέρνηση να καταβάλλονται αγωνιώδεις προσπάθειες το τελευταίο διάστημα ώστε να κλείσουν όλες οι εκκρεμότητες με τους δανειστές μας το ταχύτερο δυνατό και με τους λιγότερο επίπονους συμβιβασμούς… όμως το “deja vu” για την ελληνική οικονομία όλο και φαντάζει πιο κοντινό: να ζήσει δηλαδή, όπως και όλοι μας -σε επανάληψη, τα φαινόμενα του πρόσφατου παρελθόντος, που θα την οδηγήσουν σιγά – σιγά σε νέα ασφυξία, με περιορισμούς και capital controls.
Σκληρές διαπραγματεύσεις, πιέσεις για νέα μέτρα και φόρους καθώς και συνεχή εμπόδια από τους Θεσμούς… κι εμείς… να διανύουμε  μία ακόμη χρονιά (χάσαμε το μέτρημα στον αριθμό της) ύφεσης και κρίσης.
Σαφώς, η κυβέρνηση τα περίμενε πιο εύκολα τα πράγματα… Σαφώς δεν φανταζόταν τα κοινωνικά μέτωπα που θα άνοιγαν -όπως και τελικά άνοιξαν -για την προωθούμενη ασφαλιστική μεταρρύθμιση.
Ενα κλίμα ιδιαίτερα βαρύ, που όλο και βαραίνει και που φέρνει στις σκέψεις και στα… λόγια σενάρια πρόωρων εκλογών, άντε και ενός σχηματισμού μίας οικουμενικής κυβέρνησης.
Από αλλού τα σενάρια αυτά διαψεύδονται κατηγορηματικά, από αλλού όχι… με όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά.
Οπως και να ’χει η κατάσταση που επικρατεί σήμερα δεν είναι η ιδανικότερη. Ούτε για την κυβέρνηση, ούτε για την κοινωνία, ούτε για την οικονομία, πόσο μάλλον για την ανάπτυξη που όλοι ευαγγελίζονται και ονειρεύονται ότι θα ’ρθει, μπας και αλλάξει η μοίρα, η τύχη αυτού του τόπου.