Oπως αναφέρει ο Guardian, οι φωτογραφίες των ζωντανών “πτωμάτων” προέρχονται από εργαζόμενους στην Ιαπωνία που δουλεύουν έως πολύ αργά το βράδυ και καταρρέουν από την κούραση στον δρόμο της επιστροφής.
Tι κοινό μπορούν να έχουν οι υποσιτισμένοι Αφρικανοί με τους διαλυμένους από κούραση Ιάπωνες που κείτονται στα πεζοδρόμια των μεγαλουπόλεων μετά την εξοντωτική εργασία τους;
Aλλωστε οι μεν ανήκουν στον υπανάπτυκτο ή Τρίτο Κόσμο, οι δε ανήκουν στον Αναπτυγμένο! Τόσο αναπτυγμένο που δημιουργεί “εργαζόμενους-ζόμπι” στον βωμό του χρήματος! Αυτής της “κατάρας” που φέρνει δεινά τόσο η έλλειψή του, όσο και η υπερ-επάρκειά του!
Τελικά μήπως οδηγούμαστε αστόχαστα στην αυτοκαταστροφή μας; Μήπως τα κάθε είδους “συστήματα” είναι μια μεγάλη μπλόφα και κυρίαρχος τείνει να γίνει ο κυνισμός και η απανθρωπιά;
Αξίζει σε έλλογα όντα να πεθαίνουν άλλοι από ασιτία, άλλοι από παχυσαρκία, άλλοι να μαραζώνουν εξαιτίας της ανεργίας κι άλλοι να σωριάζονται σα σακιά απ’ την υπερεργασία!
Κι όλα αυτά, γιατί αλήθεια; Για τις “αναλύσεις” της κυρίας Λαγκάρντ ή της κυρίας… Ξαφά; Η ευτυχία με τη δυστυχία είναι μια ανάσα δρόμος. Η ανθρωπότητα -ή για ν’ ακριβολογούμε η πολιτική- αποδεικνύεται εξαιρετικά επινοητική για να ζει στη δυστυχία και να την προκαλεί και στους άλλους, αλλά είναι άλλο τόσο φειδωλή να χαίρεται τις ομορφιές της ζωής.
«Του πλούτου αχορταγιά τση δόξας πείνα…».
Οι εικόνες από Ανατολή και Δύση, από Βορρά και Νότο απεικονίζουν την πραγματικότητα της διαρκούς παράνοιας. Η “υπανάπτυξη” και η “ανάπτυξη” είναι έννοιες σχετικές! Σχολιάζοντας τις φωτογραφίες που δημοσίευσε ο Guardian θα μπορούσε κάποιος να αναφωνήσει: «κρίμα τον κόπο σας»∙ και όχι άδικα!
