“Μία ανάσα μόνο” του Πολυχρόνη Κουτσάκη…

Ανοίγω το βιβλίο, ξεκινώ το διάβασμα, ξεχνιέμαι, η μια σελίδα ακολουθεί γοργά την άλλη, εντυπωσιάζομαι απ’ το χάρισμα του Πολυχρόνη να τέρπει, ενώ αβίαστα διδάσκει και περνά μηνύματα!
Γραφή που ρέει, αμεσότητα, χιούμορ, συνεχείς ανατροπές, ο κόσμος του σήμερα, κι οι νέοι του τώρα αποκαλύπτονται μπρος μας σύγχρονοι, γνήσιοι, αληθινοί…
Κάθε κεφάλαιο και μια μικρή, σημαντική πληροφορία, κι ένα καινούργιο μυστήριο που μόλις ξεκινά, σε μια περιπέτεια δράσης που δεν της λείπουν οι πρώτοι, δυνατοί έρωτες κι οι αξέχαστες φιλίες των εφηβικών χρόνων, οι παρεξηγήσεις μεταξύ ζευγαριών, οι ανησυχίες της νεολαίας, η έλλειψη κατανόησης των γενεών, τα προβλήματα στο σχολείο, η αγωνία για το μέλλον των νέων μας…
Και βεβαίως το κυνήγι των κακών κι η αποκάλυψη των λογής – λογής κυκλωμάτων που φθείρουν ψυχές και σώματα.
Συνεχίζεις το διάβασμα και μέσα σ’ όλα, έρχεται κι η ανάγκη να ξαναγυρίσεις στα ίδια σημεία. Κι όχι μόνο για να πιάσεις μικρές λεπτομέρειες με τέχνη ενσωματωμένες στο μυθιστόρημα, που θα σε βοηθήσουν στην εξιχνίαση της υπόθεσης, αλλά και για να μετρήσεις σε μια «δεύτερη ανάγνωση», σε πόσα σημεία, εν τη ρύμη του λόγου πάντα, ο συγγραφέας θα μας μιλήσει για πολλά και διάφορα, θα θίξει τα κακώς κείμενα που αφορούν την κοινωνία, αλλά και την όμορφη πόλη μας, που τη βαδίζουμε και τη ζούμε έντονα, ακολουθώντας καταπόδας τον άφοβο και μέσα σ’ όλα μικρό μας ήρωα και τη παρέα του…
Να, τώρα μόλις προσπεράσαμε το Ρολόι, τη μοναδική Αγορά μας, να κι ένα σχολείο μικρών παιδιών απέναντι απ’ το νεκροταφείο του Αγίου Λουκά, φτάσαμε και μέχρι τον Σταυρό, μετά από άλλο ένα μήνυμα απ’ την εξαφανισμένη κοπέλα βρεθήκαμε στην παραλία του Κουμ Καπί, περιδιαβήκαμε γνώριμούς μας δρόμους και στενά, κάναμε στάση σε γνωστά στέκια, προβληματισθήκαμε με το ένα ή το άλλο…
Και προχωρούμε…
Πλησιάζουμε στο τέλος άλλης μιας ενδιαφέρουσας ιστορίας, οι καταστάσεις σοβαρεύουν, τα μηνύματα πληθαίνουν, η αγωνία κορυφώνεται, μέχρι την τελευταία σελίδα όπου λύνονται όλοι οι γρίφοι, ο έφηβος ήρωάς μας ξανά νικά το κακό, κι ο ταλαντούχος συγγραφέας Πολυχρόνης Κουτσάκης κλείνει μια σελίδα, την τελευταία του δεύτερου αστυνομικού του της σειράς, κι ανοίγει μια άλλη για το επόμενο της Τριλογίας…
Και στο άλλο με το καλό Πολυχρόνη!!