Στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο, με μεγάλη μου έκπληξη, διαπίστωσα, ότι οι Δημοτικοί μας άρχοντες, ρητόρευαν με… οίστρο και πάθος υπέρ των ελεύθερων χώρων πρασίνου.
Με επιχειρήματα και διάθεση αυτοκριτικής… τονίζοντας, την ευθύνη όλων των Δημοτικών Αρχών που συνέβαλαν να γίνουν τα Χανιά, από πόλη των λουλουδιών σε τσιμεντούπολη… επιτέλους δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνουν τα Χανιά, ένα απέραντο ξενοδοχείο… έτσι έλεγαν.
Ο λόγος για τη Ν. Χώρα και για τα 2,9 στρέμματα, που ο Δήμος θέλει να το κάνει πάρκο πρασίνου, χώρο άθλησης και υπόγειο γκαράζ… κάτω από τη θάλασσα… Δεν τους ενημέρωσε κανείς, ότι η νέα τάση είναι να απομακρύνονται τα αυτοκίνητα από το κέντρο μιας ιστορικής πόλης και όχι να προσελκύονται; Ήταν τόσο το πάθος τους για τους ελεύθερους χώρους… που το υψηλό κόστος απόκτησης και κατασκευής, το προσπέρασαν, χωρίς να τους προβληματίσει. Λαμπρή ευκαιρία και για να λαϊκίσουν… μίλησαν για ακριβά φιλέτα που τολμούν και βάζουν χέρι… Δεν μας είπαν όμως, για τα φθηνά φιλέτα στις υποβαθμισμένες γειτονιές, στους πρώην περιαστικούς Δήμους, που περιμένουν τα παιδιά, για πολύ μικρότερα ποσά… των 50 και 100.000 ευρώ… να τους παραχωρηθεί ένας ελεύθερος χώρος από τον Δήμο. Εκεί που τα παιδιά δεν έχουν ούτε κολυμβητήρια, ούτε μεγάλες εκτάσεις όπως της Δυτικής και ανατολικής Τάφρου, ούτε τον ανοιχτό ορίζοντα της θάλασσας. Τώρα βέβαια οι φτωχογειτονιές που δεν έχουν ρυμοτομικό σχέδιο και πεζοδρόμια, πως είναι δυνατόν να διεκδικούν ελεύθερους χώρους…
Δεν αισθάνθηκε κανείς τους την ανάγκη να ερωτήσει την Δημοτική Αρχή, για το στρατόπεδο Μαρκοπούλου… για έναν χώρο όχι 2,9 αλλά 55 στρεμμάτων…. Γιατί δεν φέρνει (όπως έκανε με το παρόν οικόπεδο), στο δημοτικό Συμβούλιο, την απόφαση της προηγούμενης Δημοτικής Αρχής: να το πολεοδομήσει κατά 20% και να την ανατρέψει. Γιατί η Δημοτική Αρχή δεν έδειξε τέτοια βιασύνη και ενδιαφέρον για ένα πολύ πιο σημαίνοντα χώρο, που είναι και η τελευταία ευκαιρία της πόλης να αποκτήσει ένα αξιόλογο πνεύμονα πρασίνου και άθλησης. Τόσο ασήμαντος είναι ο χώρος των 55 στρεμμάτων και δεν ασχολείται κανείς μ’ αυτόν; Δεν γνωρίζουν οι σύμβουλοι, ότι ο στρατός ζητούσε τα έξοδα μετεγκατάστασης, γύρω στα 3 εκατ. και δεν του τα έδιναν γιατί… ήταν πολλά… και πως, θα συντηρεί ο Δήμος αυτό το τεράστιο πάρκο… ενώ τώρα για τα 2,9 στρεμματα δεν προβληματίζονται για το υψηλό κόστος απόκτησης και κυρίως για το κόστος της κατασκευής. Στο Ηράκλειο, πεζοδρόμησαν όλο το ιστορικό τους κέντρο και τώρα ξεκινούν για ένα μητροπολιτικό πάρκο τουλάχιστον 60 στρεμμάτων, γιατί ξέρουν, ότι μια πόλη χωρίς χώρους πρασίνου, άθλησης και αναψυχής, δεν έχει έχει ούτε τουριστικό μέλλον, πέραν του ότι είναι εχθρική προς τους πολίτες της. Τώρα με την πανδημία, διαπιστώσαμε πόσο χρήσιμο και απαραίτητο είναι, το πάρκο χλωρίδας και πανίδας του Πολυτεχνείου… φαντασθείτε να ήταν εύκολα προσβάσιμο, μέσα στην πόλη.
Αγνόησαν ακόμα να αναφερθούν και να διαμηνύσουν πανηγυρικά, ότι ο ιστορικός λόφος Καστέλι, δεν μπορεί με την ίδια λογική, να γίνει ένα ακόμα ξενοδοχείο, αποκλείοντας τους πολίτες και τα παιδιά των Χανίων, από το πανέμορφο μπαλκόνι της πόλης τους. Δεν αναφέρθηκαν καν στην συντήρηση και ανάδειξη των ελάχιστων ελεύθερων χώρων… όπως η ενοποίηση του Δημοτικού Κήπου με το όμορο πάρκο… στην ανάδειξη των κατεστραμμένων βυζαντινών και ενετικών τειχών και στην επωφελή χρήση των τεράστιων εκτάσεων που περικλείουν και που τώρα είναι σκουπιδότοποι.
Το όραμα τους απ’ ό,τι φαίνεται για τους ελεύθερους χώρους της πόλης περιορίζεται στα 2,9 στρέμματα της Ν. Χώρας… κι όλα τ’ άλλα… τσιμέντο να γίνουν.
