Οι εκλογές για την ανάδειξη προέδρου στο κόµµα της Αξ/κής Αντιπολίτευσης είναι κρίσιµες, όχι µόνο για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και για το δηµοκρατικό πολίτευµα, διότι ο λόγος του δευτέρου κόµµατος στον κοινοβουλευτισµό είναι θεσµικός.
Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ανησυχούν µ’ αυτή τη νεφελώδη µορφή διαδικασίας των πέντε υποψηφιοτήτων, επειδή µετά την ολοκλήρωση και της δεύτερης ψηφοφορίας των δύο πρώτων, σε ψήφους προτίµησης, το ενδεχόµενο εσωκοµµατικής διάστασης, αλλά και ρήξης µεταξύ οπαδών, που προσέφυγαν, να επιλέξουν τον νέο Τσίπρα στη θέση του Τσίπρα, είναι αναπόφευκτη.
Οι ψηφοφόροι πρέπει να διέπονται απ’ την οξυδέρκεια να ξεχωρίζουν τα πλεονεκτήµατα του υποψηφίου, αφού απορρίψουν ελαττώµατα του αντιπάλου και να συµβιβαστούν µε τα τρία σίγµα «Σοφό, Σαφές, Σύντοµο», µη δεχόµενοι το πιο χείρον, ακολουθώντας το απόφθεγµα του Λατίνου κωµωδιογράφου Τίτου Πλαύτου: «διοίν κακοίν προκειµένοι το µη χείρον βέλτιστον».
Οι υποψήφιοι είχαν το χρόνο µετά τις πυρκαγιές και τη θεοµηνία του ‘‘Ντάνιελ’’ να αναδείξουν µε τα επιχειρήµατά τους την ανάγκη τόνωσης και αναθέρµανσης του ΣΥΡΙΖΑ. Θα φανεί την επόµενη Κυριακή ποιος από τους δύο θα µπορεί να το κάνει. Η εκδίωξη του ΣΥΡΙΖΑ είναι να ξαναοργανωθεί µε συγκεκριµένες δοµές, χωρίς σκουριασµένο παρελθόν και συνθήµατα που έχουν χάσει την επικαιρότητά τους, και στείρες κραυγές εναντίον των αντιπάλων.
Παλαιά και νέα µέλη του ΣΥΡΙΖΑ ζητούν άνθρωπο µε υγιή πολιτικό πρωτοποριακό λόγο δίχως «επικοινωνιακά πυροτεχνήµατα» µε τις αµερικανοτεχνητές ενέργειες που εισχωρεί απ’ το πουθενά νέος απολιτικός υποψήφιος. Είναι ευκαιρία για όποιον εκλεγεί, να εµπνεύσει τους δυσαρεστηµένους και τους αποµακρυθέντες να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους και να κάνει µια νέα αρχή να βρει τον δρόµο της ανάκαµψης και τη διεκδίκηση της εξουσίας. Να παράξει πολιτικό λόγο µε συγκεκριµένα προγράµµατα σε λογικό χρονοδιάγραµµα.
Το ζητούµενο είναι για τη διατήρηση των πολιτικών ισορροπιών, ο νέος µνηστήρας, να αναδειχθεί τολµηρός και απόλυτα ταυτισµένος µε την ελληνική πραγµατικότητα. Να εκφράζει την ιδιότυπη αριστερά της εποχής και όχι µια αριστερά χωρίς µεθόδους, αλλά µε δοµές ώστε να διεκδικηθεί εκ νέου η εξουσία.
Η πρωτιά του κ. Κασσελάκη µε 45% εξέπληξε και θα επηρεάσει τις πολιτικές πεποιθήσεις της χώρας µας. Τούτο είναι σύµπτωµα της ρευστοποίησης της αριστεράς στην Ευρώπη. Ο κ. Τσίπρας βγήκε απ’ το «καµίνι της πολιτικής». Ο κ. Κασσελάκης, που δεν τον ξέραµε, ήρθε σαν πυροτέχνηµα, απολιτικός, ουρανοκατέβατος απ’ το Μαϊάµι, πλούσιος εφοπλιστής µε εµπειρίες απ’ την Goldman Sachs, να µετασχηµατίσει τον ΣΥΡΙΖΑ, ως αρχηγός του, να τον διοικεί επί 4 χρόνια, χωρίς να είναι βουλευτής, ελπίζοντας κάποτε να γίνει πρωθυπουργός!
