» Υπάρχει μια αξιακή έκπτωση στην πολιτική μας ζωή. Προοδευτικά διαμορφώνεται μια συνείδηση της «παρ’ ολίγον χρεοκοπίας» που αφυδατώνει την οικονομία και την κοινωνία. Εισερχόμαστε σε ένα γκρίζο στάδιο όπου θεωρείται περίπου ως εθνική νίκη η διασφάλιση της δόσης προς το Δ.Ν.Τ. ή το δεκαπενθήμερο της μισθοδοσίας. Υποχωρεί έτσι το συλλογικό, εθνικό όραμα για την ακμαία ανάταξη της ελληνικής κοινωνίας. «Βοήθα Παναγία μου…» και «φτου κι απ’ την αρχή». Η χώρα έτσι βαθμηδόν εισέρχεται στη στενωπό της συλλογικής ύπνωσης. Η ψυχολογία είναι διάτρητη, τα οράματα απόντα, η εθνική προσπάθεια σμικρύνεται έως ότου εξαφανιστεί. Μόνοι μας θέτουμε εαυτόν στο ευρωπαϊκό περιθώριο. Σε πέντε χρόνια, κούτσα – κούτσα, φοβάμαι μην συζητάμε πάλι τα ίδια «μέσα στον βάλτο», μην φταίει πάλι… ο Πετρής και ο Χατζηπετρής. Παρ’ ολίγον εθνική συνείδηση, δηλαδή και εμπνευσμένο σχέδιο για έξοδο από την κρίση.
Μία χώρα του «παρ’ ολίγον»…
1 Comment
Αφήστε ένα σχόλιο
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Μικρές αγγελίες
Μόνιμες στήλες
… η διασφάλιση της δόσης προς το Δ.Ν.Τ. ή το δεκαπενθήμερο της μισθοδοσίας θεωρούνται πλέον ως εθνική νίκη. Ποιος αλήθεια έβαλε τον πήχη τόσο χαμηλά; Μήπως είναι η κυβέρνηση που έταζε κούρεμα χρέους, τέλος στα μνημόνια και στις τρόικες και στους πάντες όλα; Γιατί φοβούνται όλοι να πουν τα σύκα-σύκα; Να πουν πως τίποτα από αυτά που έταζαν δεν θα γίνει και πως η παραλίγο χρεοκοπία σύντομα πιθανώς θα είναι η χρεοκοπία; Ή μήπως πιστεύει κανείς πως και οι 18 χώρες που πρέπει να υπογράψουν την συμφωνία με την Ελλάδα θα συμμορφωθούν όλες ανεξαιρέτως με τις προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης αν αυτές δεν οδηγούν στα ίδια αποτελέσματα με τις υπάρχουσες συμφωνίες; Αν η ελληνική κυβέρνηση δεν προσαρμοστεί ξαφνικά και απόλυτα στα ευρωπαϊκά δεδομένα, η χρεοκοπία θα ακολουθήσει με μαθηματική ακρίβεια- ως τότε η Ελλάδα θα περιφέρεται σαν ένα ζόμπι μέσα στο ευρώ. Η κυβέρνηση θα προτιμήσει, από ό,τι ως τώρα φαίνεται, την καταστροφή της χώρας (την ευθύνη θα την ρίξει σε άλλους- όπως κάνουν πάντα οι εκβιαστές, θα πουν πως φταιν οι άλλοι που δεν έκαναν αυτά που αυτοί δικαιολογημένα τους ζητούσαν) από το να αφήσει να φανεί πως η αριστερή της αντιμνημονιακή ρητορική ήταν μόνο μια προπαγανδιστική φούσκα.