Λιγοστοί χαλαροί τουρίστες αντί για βιαστικά και θορυβώδη γκρουπ και ντόπιοι άνεργοι ξενοδοχοϋπάλληλοι που μετά από χρόνια έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν(;) το καλοκαίρι, συνθέτουν την ανθρωπογεωγραφία του Ενετικού Λιμανιού των Χανίων, στα τέλη Ιουλίου ενός καλοκαιριού χωρίς προηγούμενο.
Λίγο παραμέσα, στα στενά της παλιάς πόλης, έμποροι, πωλητές, σερβιτόροι, κάτοικοι, αλληλοκαλημερίζονται και σχολιάζουν τα νέα της ημέρας, σε μια περίοδο που “κανονικά” δεν θα προλάβαιναν ούτε να πάρουν ανάσα. Και στο φόντο, το σκηνικό του φάρου, η μόνη “σταθερά” της πόλης και σύμβολο της αέναης ομορφιάς της που όμως τελικά από μόνο του δεν αρκεί, για την κρατήσει όρθια.