Μια… διαφορετική ματιά στον Σταυρό Ακρωτηρίου

Ο Σταυρός Ακρωτηρίου ως πεδίο μελέτης και έρευνας, το παλιό λατομείο από όπου οι πέτρες χρησιμοποιήθηκαν για το κτίσιμο των Νεωρίων και των τειχών της παλιάς πόλης των Χανίων, η σύνδεση με ένα από τα σημαντικότερα σύγχρονα νεοελληνικά έργα τον “Ζορμπά” του Κακογιάννη που γυρίστηκε στην περιοχή… όλα τα παραπάνω αποτυπώνονται στην εργασία των φοιτητών του Πολυτεχνείου Κρήτης. Στο πλαίσιο του προγράμματος “WAVE 2021”, 6 φοιτητές από την Αρχιτεκτονική Σχολή του Πολυτεχνείου και 35 Ιταλοί φοιτητές του Πανεπιστημίου της Βενετίας δούλεψαν με θέμα “Ιδέες για την παραλία και το ιστορικό λατομείο στον Σταυρό Ακρωτηρίου”.

Η ομάδα των φοιτητών του ιδρύματος αποτελούμενη από τον Ζαχαρία Δαγαλάκη, Χρήστο Μπάκνη, Ασημίνα – Ιωάννα Σαμπάνη, Παρασκευή – Δήμητρα Σημαρέσι, Γιάννη Τρουλλινό και Αγγελική Χατζή έκαναν «μια εξαιρετική πραγματικά δουλειά για αυτό και βαθμολογήθηκε με 10» μας αναφέρει ο καθηγητής αρχιτεκτονικής του Πολυτεχνείου κ. Νίκος Σκουτέλης που βρέθηκε με τους φοιτητές του στη Βενετία.

Στόχος της εργασίας όπως μας εξηγεί ο Γιάννης Τρουλλινός ήταν «η επαναφορά του φυσικού τοπίου στον Σταυρό με αφορμή το λατομείο που υπήρχε εκεί από το οποίο η πέτρα χρησιμοποιήθηκε για να γίνουν τα Νεώρια αλλά και παράλληλα να κάνουμε και μια πρόταση εναλλακτικής τουριστικής εκμετάλλευσης της περιοχής. Μια πρόταση που θα “δένει” με το φυσικό τοπίο και δεν θα το επιβαρύνει ».

Οι φοιτητές εργάστηκαν πάνω στο φυσικό τοπίο στοχεύοντας στη διατήρησή του.
Η βασική κατασκευή που πρότειναν οι φοιτητές ήταν μια εναλλακτικής μορφής τουριστική μονάδα. «Μια ελαφριά μονάδα, όχι βαριά κατασκευή, που ο επισκέπτης θα έχει τα ελάχιστα, ένα χώρο για να κινηθεί, συλλογικά μπάνια, συλλογικές εστίες και κουζίνες, θα μπορεί να απολαύσει όλο το φυσικό περιβάλλον του Σταυρού. Η όλη εγκατάσταση παραπέμπει σε καράβι που βρίσκεται στο στάδιο της επισκευής ή της ναυπήγησης» σημειώνει ο Γιάννης, ενώ η Αγγελική Χατζή συμπληρώνει πως «παράλληλα δημιουργήσαμε μια διαδρομή περιήγησης στο χώρο του λατομείου και κατασκευές παρατήρησης. Άλλες ομάδες έκαναν τις δικές τους προτάσεις, με θέατρα, υπόσκαφα κ.α. Όλα βασιζόταν στην ιδέα της αναζωογόνησης του τοπίου».

Οι φοιτητές εργάστηκαν για σχεδόν 20 ημέρες πάνω στις ιδέες τους χωρισμένοι σε ομάδες. «Θέλαμε να αναδείξουμε τη σχέση νησιού και θάλασσας και επιλέξαμε
τον Σταυρό ως πεδίο έρευνας και εργασίας γιατί είναι ένας ιστορικός τόπος. Προσπάθησα να δώσω στα παιδιά δύο σημεία αναφοράς: Από τη μια το τοπίο του παλιού λατομείου και από τον άλλη το ότι όλη η περιοχή ήταν το βασικό σκηνικό του “Ζορμπά” του Κακογιάννη. Όπως ο Ζορμπάς κάνει μια επέμβαση στον χώρο, φτιάχνει μια μακέτα για να δείξει στον Καζαντζάκη πώς θα κατεβάζει την ξυλεία από ένα δάσος που υποθετικά βρίσκεται στο βουνό έτσι και εμείς θέλαμε να εργαστούμε στον χώρο» αναφέρει ο καθηγητής κ. Νίκος Σκουτέλης.
Ο κ. Σκουτέλης θεωρεί πολύ σημαντικό το ότι «όλη αυτή η φουρνιά των δικών μας αλλά και των Ιταλών φοιτητών γνώρισε καλύτερα την Κρήτη. Και αυτό γιατί στο πλαίσιο του “WAVE” αναλύσαμε και παρουσιάσαμε το μνημειακό απόθεμα της Κρήτης, ενώ στο 1ο μάθημα προβάλλαμε και την ταινία του Κακογιάννη.

Δυστυχώς οι σύγχρονοι φοιτητές έχουν απομακρυνθεί από την κουλτούρα του ’50 και του ’60, τη σκηνοθεσία του Κακογιάννη, τη μουσική του Θεοδωράκη που συνοδεύει την ταινία και ήταν και για αυτούς μια έκπληξη το να την γνωρίσουν».

Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ

Ρωτάμε τους φοιτητές για την εμπειρία της παραμονής και της εργασίας τους στη Βενετία στο πανεπιστήριο του IUAV, τη συνεργασία με τους Ιταλούς φοιτητές. «Η εμπειρία ήταν μοναδική! Και από αρχιτεκτονικής άποψης, αλλά και ως περιβάλλον. Ήταν και πολύ καλή η συγκυρία γιατί παράλληλα γινόταν και η Βiennale της Αρχιτεκτονικής» δηλώνει ο Γιάννης Τρουλλινός ενώ η Αγγελική Χατζή επισημαίνει πως «όλοι μας ενθουσιαστήκαμε και από τη φυσική παρουσία. Ήταν κάτι που το είχαμε ανάγκη μετά από τόσο μεγάλο διάστημα που η σχολή μας ήταν κλειστή. Ήλθαμε σε επαφή με άλλους φοιτητές που είχαμε κοινά ενδιαφέροντα, γνωρίσαμε το ΙUAV, εργαστήκαμε σε ένα καλά οργανωμένο Πανεπιστήμιο. Ήταν μια διαφορετική εμπειρία».

Η συνεργασία της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Π.Κ. με το Πανεπιστήμιο της Βενετίας έχει ενταθεί τα τελευταία χρόνια με ανταλλαγές φοιτητών, την έκθεση για τον Πικιώνη κ.ά. Ο κ. Σκουτέλης που έχει συμβάλει σε αυτήν την κατεύθυνση σημειώνει πως «ήταν ευτύχημα ότι άνοιξαν τα Ιταλικά πανεπιστήμια και μπορέσαμε να βρεθούμε διά ζώσης στον χώρο του IUAV. Η συνεργασία με τους Ιταλούς βοήθησε και τους δικούς μας φοιτητές που δυστυχώς ήταν μόνο έξι να δείξουν τις δυνατότητες μετά από μια δύσκολη από όλες τις απόψεις χρονιά».