Μια δυνατή γυναίκα…

Στην αρχή παραδέχεται, τα πράγματα ήταν πάρα πολύ δύσκολα!
Και πολύ μάλιστα…
Γιατί πως ν’ αποδεχτείς πως θα ζήσεις απ’ εδώ και πέρα μέσα στην αγωνία; Πώς να το διανοηθείς πως από δω και στο εξής θα είσαι ένα άτομο που θα πασχίζει καθημερινά για τη ζωή του;
«Καρκίνος του έντερου», ήταν η σοκαριστική διάγνωση.
Κι ύστερα άρχισαν  τα μαρτύρια!
Θεραπείες και κόντρα θεραπείες, εγχειρήσεις και κόντρα εγχειρήσεις…
Και το αποτέλεσμα;
Ένα σακουλάκι  έξω απ’ την κοιλιά, που θα πρέπει να προσέχει συνέχεια και ν’ αδειάζει τακτικά!
Δύσκολος ο ύπνος, δύσκολο το μπάνιο, προβληματικές οι έξοδοι απ’ το σπίτι, κρίση στις σχέσεις με τον περίγυρο.
«Τον πρώτο καιρό…», ομολογεί και σε κρατά σφιχτά απ’ το χέρι «έφθασα στα όρια της απελπισίας! Αδύνατον να βρω τρόπο να παρηγορηθώ! Κι έπειτα ήταν κι αυτά τα “γιατί”!  Γιατί σ’ εμένα, γιατί τώρα, γιατί για πάντα;»
Απαντήσεις δεν εύρισκε πουθενά…
Κι όσο περνούσε ο καιρός όλο και λιγόστευαν οι αντοχές και οι δυνάμεις της, ψυχικές και σωματικές…
Βρισκόταν, λέει, πια σ’ ένα τέλμα, σ’ ένα σημείο απόλυτης θολούρας, φθοράς κι απελπισίας…
Όταν κάτι συνέβει…
Ένα θλιβερό γεγονός που όμως της άλλαξε το σκεπτικό.
Ένα αυτοκινητικό δυστύχημα στον φιλικό της κύκλο που άφησε ένα νέο παιδί σε αναπηρική καρέκλα.
«Επισκέφτηκα το παιδί, και ψάχνοντας να βρω λόγια να το παρηγορήσω, διαπίστωσα ότι παρηγορούσε αυτός εμένα! Μετά τη κουβέντα μαζί του άρχισα να αξιολογώ τη κατάστασή μου και να την βρίσκω άνευ ουσίας. Μπορούσα να περπατήσω; Μπορούσα! Κι όμως σερνόμουν όλη μέρα από δωμάτιο σε δωμάτιο, ενώ το παιδί το καθηλωμένο στη πολυθρόνα κάνει κι αθλητισμό! Μπορούσα ν’ ανταποκριθώ στις καθημερινές μου εργασίες; Φυσικά! Μα κακόκεφα… Πολλά τέτοια πέρασαν απ’ το μυαλό μου, και μέχρι να φτάσω  σπίτι ήμουν άλλος άνθρωπος! Την επόμενη μέρα σαν να είχα ξαναγεννηθεί…»
Με απαράμιλλη καρτερία παλεύει τώρα το πρόβλημά της.
Ξεπερνά πιο γρήγορα την αδυναμία, τις δυσκολίες, τα εμπόδια…
Βλέπει το χρόνο, τη ζωή, τους ανθρώπους με άλλο μάτι!
Ζει καλύτερα, σου τονίζει, από τότε που ήταν απόλυτα υγιής.
Κι ασχολείται με πολλά και διάφορα…
Μ’ ένα πλατύ χαμόγελο στα χείλη σου λέει πως εκτός από τα καθημερινά της, πλέκει, κεντά, ζωγραφίζει και φτιάχνει εξαιρετικά γλυκά του κουταλιού που τα χαρίζει…
Σου τάζει κι ένα βαζάκι κυδώνι!
Καλοδεχούμενο!!
Από μια δυνατή γυναίκα, που σ’ έκανε κι εσένα πιο δυνατή κι αισιόδοξη!!