Mια ευγενής Κυρία…

Είναι ευγενική!
Κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί και γι’ αυτό εξάλλου δεν της χαλάμε και χατίρι!
Πάντα πιστοί στις προσταγές της που δίνονται με μια βελούδινη όλο προτροπές κι όμορφες προσδοκίες φωνούλα…
Πάντα παρούσα, καλόβολη, δεκτική…
Σε όλα να είναι μέσα και για όλα να έχει γνώμη!
Θες να φας κι άλλο, ενώ κάνεις δίαιτα;
«Μην σκοτίζεσαι σου λέει! Φάτο τώρα γρήγορα-γρήγορα κι  αύριο έχει  ο  θεός!
Εφησυχασμένος κατεβάζεις λαίμαργα ό,τι βρεθεί μπροστά σου, κι ας πάει το παλιάμπελο, κι ας φορτωθείς μερικά κιλά ακόμα, κι ας σκάσει η ζυγαριά!
Θες να ψωνίσεις εκείνο το μπλουζάκι -τη τρίτη αποτυχημένη αγορά του μήνα-  το κρατάς ήδη στο χέρι αλλά κάπου διστάζεις;
Να την μπροστά σου να σε παροτρύνει!
«Πάρε το! Πάρε το τώρα που το βρίσκεις! Μην στο πάρει κάποια άλλη…»
Πόσο όμορφα τα λέει και πόσο δίκιο έχει τελικά!
Γοργά πλησιάζεις το ταμείο, δίνεις το πολύτιμο χρήμα, παίρνεις τη σακούλα σου και φεύγεις σα κυνηγημένος!
Θες να κάνεις μερικές εργασίες που θα  μπορούσαν να γίνουν κι αύριο -μια που ήδη έκανες αρκετά σήμερα- η ακούραστη αυτή κυρία θα σταθεί στο πλάι σου και δεν θα σ’ αφήσει σε ησυχία.
«Τι; Βαριέσαι; Μην μου πεις… πως βαριέσαι!! Κάμε τις τώρα!» θα σου πει. «Για να μην σου μένουνε!!» θα επιμείνει! «Το γοργόν και χάριν έχει!!», θα σου θυμίσει το γνωστό ρητό.
Με τέτοια επιχειρήματα πώς να την αγνοήσεις;
Ανασκουμπώνεσαι ξανά, απρόθυμα πασαλείβεις  δεξιά κι αριστερά, το ένα πιάνεις το άλλο αφήνεις και δουλειά δεν γίνεται!
Αλλά υπάρχουν κι άλλα πράγματα πιο σοβαρά, στα οποία έχει πάντα λόγο!
Σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα γίνεται και λίγο φορτική!
Μα ποια είναι τέλος πάντων αυτή η… κυρία;
Η παλιά γνωστή μας με την… καθησυχαστική φωνή;
Η παραπλανητική… “Βιασύνη”, βεβαίως-βεβαίως!
Ηθικός αυτουργός για πολλά απ’ τα βάσανα που μας βρίσκουν!
Και ιδού μερικά απ’ αυτά που μπορούν να σου συμβούν αν πέσεις θύμα της: Σκοντάφτεις και σπάζεις πόδι, τρακάρεις και στέλνεις το αμάξι για μήνες στο συνεργείο, καις το φαΐ,  χύνεις λάδια, σάλτσες, σαπούνια σε καθαρά δάπεδα κι ύστερα κάνεις πατινάζ επάνω. Χύνεις νερό μέσα στο καυτό τηγάνι, πνίγεσαι σε μια γουλιά πορτοκαλάδα, σου φεύγει το μισό σακούλι αλάτι στο αγαπημένο φαγητό του συζύγου, σπάζεις και το βάζο το μέλι πάνω στο αχνιστό γιουβέντζι της πεθεράς!
Ακούγοντας τη βιασύνη -που όλα τα ωραιοποιεί- φορές-φορές υπόσχεσαι πράγματα πέραν των δυνατοτήτων σου, με αποτέλεσμα να μην μπορείς να ανταποκριθείς και να φανείς ασυνεπής…
Διώχνεις καλές ευκαιρίες που θα σου παρουσιαστούν στο μέλλον, για ν’ αρπάξεις στα γρήγορα την πρώτη… καλούτσικη που περνά από εμπρός σου!
Επιπόλαια διαπληκτίζεσαι με τον προϊστάμενο και χάνεις την εύνοια ή και τη δουλειά ακόμα! Απλόχερα χαρίζεις χρήσιμα πράγματα που δεν σου αρέσουν ενώ ξέρεις ότι δεν θα μπορέσεις να τ’ αντικαταστήσεις…
Νοικιάζεις το σπίτι σε λάθος άτομο, ακόμα χειρότερα βάζεις την υπογραφή σου σε λάθος χαρτί!
Και για να μιλήσουμε και για πιο σοβαρά  θέματα, αν είσαι σε υπεύθυνη θέση και παίρνεις αποφάσεις που αφορούν κι άλλους, αν δεν κλείσεις τ’  αυτιά σου εγκαίρως στις δελεαστικές φωνές της, μπορεί να χαλαλίσεις κεκτημένα, να χαρίσεις στον άδικο διεκδικητή γη και ύδωρ, ενίοτε να χάσεις κι ολόκληρη τη χώρα!
Βλάπτοντας ανεπανόρθωτα την πατρίδα, τον συνάνθρωπο και την κοινωνία όλη!
Αυτά κι άλλα πολλά που φέρνουν την καταστροφή…
Η κυρία… Βιασύνη γάρ!
Μακριά της!!