Η πρώτη ανάγνωση του χθεσινού εκλογικού αποτελέσματος, δίνει την αίσθηση μιας συντηρητικής στροφής της ελληνικής κοινωνίας, λόγω της δυναμικής παρουσίας στη βουλή κομμάτων που τοποθετούνται κοντά στο δεξί άκρο του πολιτικού φάσματος.
Η εξέλιξη όμως αυτή, μάλλον αναμενόμενη ήταν. Βλέπετε, η υγειονομική κρίση της πανδημίας, ακολούθησε την πολυετή οικονομική κρίση, γεγονός που επέτεινε το γενικότερο αίσθημα ανασφάλειας στην κοινωνία. Βρήκαν λοιπόν πρόσφορο έδαφος, συντηρητικές και ακροδεξιές πεποιθήσεις να “ανθίσουν” και φτάσαμε στο χθεσινό αποτέλεσμα.
Ταυτόχρονα, στον χώρο της αριστεράς, είδαμε να ενισχύεται μονάχα το Κ.Κ.Ε., το οποίο εκφράζει τις “παραδοσιακές” αξίες του χώρου. Η “πατριωτική” αριστερά, αν θέλετε να την περιγράψουμε έτσι.
Για τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη, το χθεσινό αποτέλεσμα, αποτελεί και μια μεγάλη ευκαιρία. Γιατί με τρία κόμματα στα δεξιά της, η Ν.Δ. απεγκλωβίζεται από την ανάγκη να εκφράσει την ακροδεξιά ρητορική. Τους ψηφοφόρους αυτούς αποδείχτηκε ότι δεν τους χρειάστηκε για να φτάσει στην εντυπωσιακή χθεσινή νίκη.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης λοιπόν, μπορεί να βγάλει από το συρτάρι την ατζέντα εκείνη που είχε πριν ξεσπάσει η πανδημία του κορωνοϊού. Αυτή των φιλελεύθερων πολιτικών, του εκσυγχρονισμού και των μεταρρυθμίσεων με κοινωνικό πρόσωπο.
Όσο για την κεντροαριστερά, όπως και πανευρωπαϊκά, έτσι και στη χώρα μας, δείχνει αδύναμη όχι απλά να απαντήσει στα σύγχρονα προβλήματα της εποχής, αλλά πρωτίστως να τα ιεραρχήσει.
