Την 12 /10/ 2013 η NASA ανακοίνωσε ότι η μία ρομποτική διαστημoσυσκευή που είχε εκτοξευθεί από το ακρωτήριο Κανάβεραλ την 5/9/1977 με το όνομα Βόγιατζερ 1. Εγκατέλειψε την περιοχή της ηλιόσφαιρας και εισήλθε στον γαλαξιακό χώρο. Και ότι είναι το πρώτο ανθρώπινο αντικείμενο που είχε φτάσει στο διαστρικό χώρο. Η είδηση αυτή πέρασε σχεδόν απαρατήρητη για τον πολύ κόσμο, αλλά χαροποίησε όσους ανθρώπους έχουν κάποια σχέση με την τεχνολογία, το διάστημα και την Αστρονομία.
Η ανακοίνωση έλεγε ότι το Βόγιατζερ 1 μετά από 36 χρόνια ταξιδιού βρίσκεται σε μια απόσταση 127 AU “αστρονομικών μονάδων” βρίσκεται σε συνεχή επαφή με τα επίγεια παρατηρητήρια και ότι εκτελεί μετρήσεις και φωτογραφίσεις και έχει πλήρη επικοινωνία με την βάση της NASA. Εδώ θα χρειαστεί μία διευκρίνιση για να καταλάβουμε ότι πρόκειται για ένα τεχνολογικό θαύμα και σταθμό στη διερεύνηση του διαστήματος από τον άνθρωπο. Μία AU είναι η απόσταση που χωρίζει τη γη από τον ήλιο και ισούται με 150 εκατομμύρια χιλιόμετρα περίπου. Το φως ως γνωστόν τρέχει με την ταχύτητα των 300.000 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο και κάνει 8,3 λεπτά για να έρθει από τον ήλιο στη γη. Με άλλα λόγια το φως χρειάζεται 8,3 λεπτά για να διανύσει την απόσταση μίας αστρονομικής μονάδας (1AU). Επομένως στην απόσταση των 130AU που βρίσκεται σήμερα το Βόγιατζερ 1 χρειάζεται 17,5 ώρες για να φτάσει ένα σήμα από το διαστημόπλοιο σε μας. Και για να πάρει μία απάντηση χρειάζεται πάνω 35 ώρες. Το διαστημόπλοιο κινείται απομακρυνόμενο από τη γη και τον ήλιο με την ταχύτητα των 17 Km/sec δηλαδή με το τικ-τακ του ρολογιού έχει διανύσει την απόσταση από τα Χάνια μέχρι τον Ταυρωνίτη. Κι αν αποφασίζαμε να διανύσουμε μια ανάλογη απόσταση πάνω στη γη με ένα αυτοκίνητο και τρέχαμε με 200 χιλιόμετρα την ώρα και το οδηγούσαμε δώδεκα ώρες το εικοσιτετράωρο θα χρειαζόμασταν κάπου 22.000 χρόνια ταξίδι για να καλύψουμε την απόσταση που βρίσκεται το διαστημόπλοιο. Ανέφερα αυτά τα συγκριτικά στοιχεία για να καταλάβουμε ότι η απόσταση που βρίσκεται το Βόγιατζερ 1 και η ταχύτητα που κινείται είναι εξωφρενικά για τα ανθρώπινα δεδομένα πάνω στη γη. Αλλά συγχρόνως είναι γελοία σε σχέση με τα με τις αστρονομικές αποστάσεις που μας χωρίζουν μέσα στο Γαλαξία και έξω από αυτόν. Το Βόγιατζερ 1 εγκαταλείποντας την ηλιόσφαιρα τώρα κατευθύνεται προς το κέντρο του Γαλαξία. Για να προσπεράσει το πιο κοντινό άστρο που βρίσκεται στο δικό μας Ήλιο που είναι ο Α του Κενταύρου (που βρίσκεται σε απόσταση 4,35 ε.φ.), θα χρειαστεί με την ταχύτητα που κινείται των 17Km/sec 76.000 χρόνια ταξίδι. Για να πάει στο αστέρι AC-793888 που βρίσκεται σε απόσταση 17,6 ε.φ. Θα χρειαστεί 310.000 χρόνια ταξίδι. Για να πλησιάσει το κέντρο του Γαλαξία θα χρειαστεί 460 εκατομμύρια χρόνια ταξίδι. Οι διαστρικές και οι γαλαξιακές αποστάσεις είναι εντελώς ασύλληπτες και αδύνατες για τις σημερινές γνώσεις του ανθρώπου. Και η εξερεύνηση του διαστήματος φαντάζει σαν ουτοπία.
Η ιστορία όμως του ανθρώπινου πολιτισμού μας κάνει να ελπίζουμε και να πιστεύουμε ότι η εξέλιξή του θα είναι επιταχυνόμενη και ίσως σε μερικά χρόνια η εξερεύνηση του διαστήματος θα είναι και εφικτή. Εάν κάνουμε μια αναδρομή στους μεγάλους σταθμούς του ανθρώπινου πνεύματος απ’ όπου αντλούμε και την αισιοδοξία μας για το μέλλον του πολιτισμού. Θα πρέπει να σταθούμε σε δύο ιστορικές στιγμές. Το (325π.χ-265π.χ) που έκανε στην την εμφάνισή του στην Αλεξάνδρεια ένας μεγάλος μαθηματικός ο Ευκλείδης, ο οποίος κάνει μια καινοτομία στην μαθηματική σκέψη. Εισάγει τα αξιώματα στον λογισμό των μαθηματικών. Και έτσι μετατρέπει τα μαθηματικά σε μια επιστήμη. Που έφερε τα πάνω – κάτω στον ανθρώπινο πολιτισμό.
Χρειάστηκε ένας αγώνας 2000 χρόνων γνώσεων και θυσιών από χιλιάδες ανώνυμους και επώνυμους αστρονόμους, μαθηματικούς, φιλοσόφους, που παλεύοντας με προκαταλήψεις και θρησκευτικές απαγορεύσεις, κατάφεραν να βάλουν τα θεμέλια του σημερινού μας πολιτισμού. Μέχρι που έκανε την εμφάνισή του η μεγαλύτερη ευφυΐα που γεννήθηκε ποτέ πάνω στη γη αυτός ήταν ο Ισαάκ Νεύτωνας (1642 – 1724)μ.χ.
Πατώντας σε πλάτες γιγάντων όπως ονόμασε τους Κέπλερ, Γαλιλαίο και Κοπέρνικο, τελειοποιεί τα υπάρχοντα μαθηματικά με τον διαφορικό και ολοκληρωτικό λογισμό και διατυπώνει τον νόμο της παγκόσμιας έλξης. Και εισάγοντας τα αξιώματα κατά το πρότυπο του Ευκλείδη δημιουργεί μια νέα επιστήμη τη Φυσική. Και τις συνθήκες απογείωσης του ανθρώπινου πολιτισμού.
Από τότε μέχρι σήμερα δεν έχουν περάσει ούτε 300 χρόνια (ένα εντελώς μηδενικό χρονικό διάστημα σε σχέση με την παρουσία του ανθρώπου πάνω στη γη) και ο ανθρώπινος πολιτισμός έχει κάνει ασύλληπτες προόδους. Η ανακάλυψη αυτή του νόμου της παγκόσμιας έλξης “του νόμου που κινεί το σύμπαν” μοιάζει με τη συμβολή του Προμηθέα που έφερε στη γη τη φωτιά. Κι αν φανταστούμε ότι πριν λίγα χρόνια το 1905 οι αδελφοί Ράιτ με μια μηχανή κατάφεραν να πετάξουν μόνο λίγα μέτρα πάνω από το έδαφος και σήμερα βρίσκονται ανθρώπινα μηχανήματα έξω από την ηλιόσφαιρα στον διαστημικό χώρο. Μας δίνει ελπίδα ότι ο ανθρώπινος πολιτισμός είναι επιταχυνόμενος και σε λίγο χρονικό διάστημα η διερεύνηση του διαστήματος θα είναι εφικτή.
Πρέπει όμως να γνωρίζουμε ότι πίσω από το μεγάλο αυτό επιστημονικό επίτευγμα της NASA και της ανθρωπότητας βρίσκεται ένας Έλληνας ο Σταμάτης Κριμιζής. Που είναι η ψυχή και το μυαλό αυτών των συσκευών. Ο Σταμάτης Κριμιζής άξιος συνεχιστής του Θαλή του Ευκλείδη του Δημόκριτου του Πυθαγόρα, ξεκίνησε από τα ίδια παραλία που μεγαλούργησαν οι Ίωνες προσωκρατικοί φιλόσοφοι, για να κατακτήσει τη γνώση και τον κόσμο.
Γεννήθηκε στο Βροντάδο της Χίου το 1938. Έκανε τα παιδικά και μαθητικά του χρόνια στο νησί της Χίου, συμμετέχοντας κάθε Πάσχα στα παιχνίδια του ρουκετοπολέμου. Παράλληλα έκανε και όνειρα να γνωρίσει τις πραγματικές ρουκέτες και με αυτές να κατακτήσει τη γνώση και τα μυστικά του κόσμου. Έφυγε από το νησί της Χίου για σπουδές στη φυσική στις Η.Π.Α.
Δεν άργησε να ξεδιπλώσει τις ικανότητές του. Γρήγορα έγινε μαθητής του Βαν Αλέν και αργότερα καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Αϊόβα. Εκμεταλλεύτηκε τις ευκαιρίες που του παρουσιάστηκαν στη μεγάλη χώρα του ονείρου Και τέθηκε επικεφαλής 600 επιστημόνων ερευνητών “ότι το καλύτερο υπήρχε στον κόσμο”. Στο να σχεδιάσει να εκτοξεύσει και να παρακολουθεί τις ρομποτικές συσκευές “Χαμηλού κόστους” στην εξερεύνηση των εξωτερικών πλανητών, και του αστρικού χώρου έξω από το Ηλιακό σύστημα.
To Βόγιατζερ 1 είναι ένα μη επανδρωμένο διαπλανητικό διαστημόπλοιο που εκτοξεύτηκε 16 ημέρες μετά τον Βόγιατζερ 2, στις 5 Σεπτεμβρίου 1977, από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ με προωθητικό σύστημα τον πύραυλο-φορέα Τιτάν IIIE-Κένταυρο.
Η αποστολή και των δύο συσκευών είχαν σαν αντικείμενο την εξερεύνηση των Εξωτερικών πλανητών και στη συνέχεια να στραφούν σε δύο διαφορετικές κατευθύνσεις προς εξερεύνηση του διαστρικού χώρου
Κι οι δύο συσκευές ήταν προγραμματισμένες να περάσουν κοντά από τους πλανήτες Δία και Κρόνο. Ο μεν Βόγιατζερ 2 θα συνέχιζε στην εξερευνήσει των πλανητών Ουρανό και Ποσειδώνα και μετά θα εγκατέλειπε το ηλιακό σύστημα κατευθυνόμενος προς τις σπείρες του Γαλαξία Ο δε Βογιατζερ 1 μετά τον Κρόνο θα απέκλινε ώστε να εγκαταλείψει το ηλιακό μας σύστημα με κατεύθυνση το κέντρο του Γαλαξία. Και οι δύο αποστολές στέφτηκαν υπό πλήρους επιτυχίας. Και έκαναν πληθώρα νέων ανακαλύψεων. Τράβηξαν από κοντά και μας έστειλαν χιλιάδες φωτογραφίες των Εξωτερικών πλανητών. Έκαναν φασματοσκοπικές αναλύσεις για τις συστάσεις των νεφών και της ατμόσφαιρας των Εξωτερικών πλανητών. Φωτογράφισαν τη δραστηριότητα των κηλίδων τυφώνων στις ατμόσφαιρες του Δία του Ποσειδώνα και του Ουρανού. Ανακάλυψαν τεράστια μαγνητικά πεδία του πλανήτη Δία. Και ότι ο άνθρωπος απροστάτευτος στην περιοχή του Δία δεν μπορεί να ζήσει πάνω από έξι ώρες εξαιτίας της ισχυρής ραδιενέργειας που υπάρχει εκεί. Μας έδωσαν άγνωστες πληροφορίες για την σύσταση και τη μορφή των δακτυλίων του Κρόνου. Ανακάλυψαν είκοσι καινούργια φεγγάρια για τους εξωτερικούς πλανήτες. Ανακάλυψαν την ηφαιστειακή δραστηριότητα στην Ιώ. Ανακάλυψαν σε ένα φεγγάρι του Δία την Ευρώπη ότι καλύπτεται από έναν ωκεανό παγωμένου νερού Ανακάλυψαν και πολλά άλλα μυστικά στα φεγγάρια των Εξωτερικών πλανητών. Όπως την πυκνή ατμόσφαιρα νεφών μεθανίου που καλύπτουν την επιφάνεια του Τιτάνα Αργότερα εστάλη μία νέα συσκευή, η οποία προσεδαφίστηκε και εξερεύνησε την επιφάνεια του Τιτάνα. Οι δύο αυτές συσκευές αφού εγκατέλειψαν το ηλιακό μας σύστημα θα εξακολουθήσουν να είναι σε λειτουργία μέχρι το έτος 2025.
Αποστέλλοντας σε εμάς πληροφορίες σχετικά με τα μαγνητικά πεδία και τα σωματίδια του διαστρικού χώρου. Το τεχνολογικό αυτό θαύμα δεν θα ήταν εφικτό να επιτύχει εάν δεν γινόταν προνοήσεις από τον μεγάλο αυτό Έλληνα επιστήμονα για κάθε πιθανή δυσκολία που θα συναντούσαν οι συσκευές αυτές στο άγνωστο διάστημα.
Οι δυσκολίες της αποστολής ήταν τεράστιες και τα πάμπολλα τα προβλήματα στον σχεδιασμό των συσκευών αυτών, που κατάφεραν να λύσουν και να επιμεληθούν οι εξακόσιοι επιστήμονες που εργάστηκαν για ην επιτυχία αυτή. Ένα τεράστιο πρόβλημα ήταν ο προσανατολισμός του διαστημοπλοίου προς την κατεύθυνση της γης, αλλά και η χάραξη της πορείας του ώστε να μη χαθεί στο διάστημα. Άλλο πρόβλημα ήταν η αναμετάδοση και η λήψη των σημάτων από τις συσκευές με χαμηλής ενεργείας ηλεκτρονικά κυκλώματα. Αλλο τεράστιο πρόβλημα ήταν η διατήρηση της θερμοκρασίας μέσα το διαστημόπλοιο στους 12O C που ήταν απαραίτητη για τη λειτουργία των οργάνων, ενώ έξω από το διαστημόπλοιο οι θερμοκρασίες είναι χαμηλότερες των -160o C Και φυσικά το μεγαλύτερο απ’ όλα τα προβλήματα ήταν η πηγή ενέργειας την οποία πρέπει να διαθέτει το διαστημόπλοιο. Καθ’ότι όσο βρίσκεται κοντά στον Ήλιο μπορεί με κατάλληλους συλλέχτες να παίρνει ενέργεια από τον ήλιο όταν όμως απομακρυνθεί από αυτόν πρέπει να διαθέτει εσωτερικές μπαταρίες. Κι έτσι εξοπλίστηκε με μπαταρίες ραδιενεργού πλουτωνίου που θα μπορούν να το κρατήσουν σε λειτουργία έως το έτος 2025.
Για το υπόλοιπο ταξίδι του που θα συνεχίζεται στο άπειρον έχει εξοπλιστεί με έναν χρυσό δίσκο που είναι κωδικοποιημένες φωτογραφίες από τον πλανήτη γη, φωτογραφίες ανθρώπων όλων των φίλων, όλων των ζώων, τραγούδια ανθρώπων και φωνές των ζώων. Υπάρχει και ένας προσανατολισμός με τη βοήθεια ραδιοαστέρων για τη θέση που βρίσκεται το ηλιακό μας σύστημα. Εάν κάποτε η συσκευή αυτή πέσει στα χέρια κάποιου άλλου πολιτισμού να μπορέσουν να μας εντοπίσουν.
Δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα εάν ο εντοπισμός μας από κάποιο άλλο ανώτερο πολιτισμό που μοιάζει με τον ανθρώπινο θα είναι προς το καλό της ανθρωπότητας
Μάρτυρας της σύγκρουσης των ανθρώπινων πολιτισμών είναι η πρόσφατη ιστορία με την δουλεία τις σφαγές τους πόλεμους και την εκμετάλλευση που φέρνουν οι πολιτισμένοι άνθρωποι στους απολίτιστους. Ακόμα πως συμπεριφέρεται ο άνθρωπος σε άλλα είδη ζωής πάνω στον πλανήτη Γη.
