» Να προλάβω αύριο να σηκωθώ νωρίς, να πάω στο τυπογραφείο, να παραγγείλω τις κάρτες μου για τις δημοτικές εκλογές.
Να είμαι σαφής, μεστός, με ωραία φωτογραφία, να γράψω «θέτω εαυτόν στην υπηρεσία και στην κρίση του κοινωνικού συνόλου».
Να τις μοιράζω τις κάρτες με μια σχετική -μικρά- ντροπαλότητα, εν μέσω του θορύβου της πόλης με ένα υποψιασμένο ύφος κάτι ενδιαμέσως Αρσακειάδας και απεσταλμένου της Μέρκελ.
Να βγάλω και φυλλάδιο δύο όψεων.
Εξ αριστερών και εκ δεξιών…
Για να ’ναι όλοι ευχαριστημένοι. Οπως το γάλα ημέρας!
Οχι δηλαδή ότι τις δίνουμε με μια “παστερίωση” τις εκλογές τα τελευταία 20 χρόνια, αλλά να τι αξία έχει τούτος ο μάταιος κόσμος, αν δεν κάνεις και λίγη μόστρα;
Να δεις που η κάρτα μου θα ταξιδέψει στο άπειρον της Δημοκρατίας για να συναντήσει αυτοκράτορες, καρδιναλίους, στρατηλάτες!
Να δεις που τελικά τούτη η αναμέτρηση έχει την αξία που της δίνεις…
