Μία… κουβέρτα για το κολυμβητήριο

Για το κολυμβητήριο στη Νέα Χώρα Χανίων έχουν γραφτεί πολλά όλα αυτά τα χρόνια και υποψιάζομαι, όπως έχουν τα πράγματα, στο μέλλον θα γραφτούν πολύ περισσότερα.
Το κοινό μας μυστικό στα Χανιά (το ανομολόγητο ξάφνιασμα) είναι πως κάθε χρόνο βγαίνουμε στην Αθηνών – Λαμίας για το πετρέλαιο, για να μην ξεπαγιάζουν οι αθλητές, τα παιδιά κι οι προπονητές. Να τους παίρνανε μια ‘‘κουβέρτα-προβατάκι’’ κομματάκι δύσκολο το βρίσκω, εδώ που έφτασαν οι τιμές στο χρηματιστήριο ενέργειας.
Κάτι πρέπει να κάνουν όμως για να μην καπαρώσουμε εμείς την υποψηφιότητα στη Eurovision.
Ο Νοέμβριος σε λίγο τελειώωνει, τα κρύα πέσανε και όλοι διαμαρτύρονται.
Και εδώ, μιλάμε για μια κατάσταση που αντιμετωπίζουν κάθε χρόνο.
Μαγγάνισαν (στρίμωξαν) το Κολυμβητήριο σε κάτι που θυμίζει πρωτοποριακό θίασο, σε κάτι που μας τουλουπανιάζει (περιτυλίγει) και μας στέλνει το βράδυ αδιάβαστους για ύπνο.
Και εδώ, δεν πρόκειται για το ανέκδοτο με την μπριζόλα και το: «άλλη μου έδειξες, άλλη μου έβαλες» του αγανακτισμένου πελάτη.
Πρόκειται για το κολυμβητήριο Χανίων με τους αθλητές με τις μεγάλες διακρίσεις και τα παιδιά και τους γονείς τους.